De Kalkoven is een café waar de meeste klanten langs achter binnen komen. Briek Schotte had er zijn stamcafé en was beste maatjes met Erna, die al 42 jaar achter haar toog staat. En zolang de gezondheid het toelaat, gaan Erna Verhooghe en Roland De Meyer door.
Roland De Meyer (77) en Erna Verhooghe (63) houden café De Kalkoven al sinds mensenheugenis open. Het echtpaar geniet er nog van om de klanten te ontvangen. “We nemen het dag per dag. Zolang we er nog plezier aan beleven, gaan we verder.” Het café is gelegen op de hoek van de Kanegemstraat en de Nagelstraat. “Het is niet het meest moderne gebouw, maar we hebben er altijd goed zorg voor gedragen”, zegt het koppel als we een kleine rondleiding krijgen.
Op haar 21ste kwam Erna achter de toog te staan. “Ik hou het al 42 jaar open, mijn schoonmoeder heeft hier daarvoor ook 36 jaar achter de toog gestaan.”
Ooit 42 cafés
Het café heeft dan ook een rijke geschiedenis. “Het is meer dan 100 jaar oud. Ik ben hier geboren”, zegt Roland. “Mijn vader werkte bij brouwerij Vondel in Meulebeke en startte later een eigen zaak als bierhandelaar. In 1964 heb ik die zaak over genomen, 40 jaar later ben ik gestopt. Ondertussen was mijn moeder recht tegenover het café gaan wonen, waar wij nu huizen. Vanuit het magazijn naast die woning runde ik de bierhandel. We leverden niet enkel huis aan huis, ook veel cafés werden beleverd. Ik heb nog geweten dat er in Kanegem 13 cafés waren, maar ooit zouden dat er 42 geweest zijn. Nu zijn het er nog twee. Maar als bierhandelaar mochten we toen ook veel feestjes van drank voorzien. De job is ondertussen zo goed als verdwenen.”
Vroeger dampte de rook naar buiten als de deur open ging
Café De Kalkoven zou zijn naam te danken hebben aan een kalkproducent die zich iets verderop bevond. “En in de berging achter het café konden de boeren dan ongebluste kalk komen ophalen. Dat gebeurde toen met paard en kar.”
Het café herbergt ook twee verenigingen. “De Jonge Zangers Kanegem hebben hier al 41 jaar hun lokaal. Het aantal vinkeniers is uiteraard ook hier dalend, maar op de maandagavond hebben we toch vaak zettingen met nog 60 deelnemers. De zettingen vinden plaats rond het terrein van Dosko Kanegem. Daar vinden ook de hanekraaiwedstrijden van onze andere club plaats. De mensen komen uit de brede regio, het zijn vaak ook vinkeniers die beide hobby’s combineren. Die hanen kraaien wel tot 4.000 keer op een uur, dat is meer dan één keer per seconde.”
Flat in Nieuwpoort
Opvolging zullen Roland en Erna niet hebben. Hun dochter Stefanie (39) schonk hen al twee kleinkinderen: Pepijn (12) en Jozefien (10). “Stefanie heeft altijd graag de handen uit de mouwen gestoken, het is een harde werkster. Maar het café zei haar niets. Hier hielp ze niet graag.” Ondertussen is De Kalkoven op woensdag en donderdag gesloten. “We hebben een appartement gekocht in Nieuwpoort en daar trekken we vaak naar toe. Soms van dinsdagavond tot vrijdagmiddag. We willen immers wat genieten. Daar gaan we vaak wandelen en we leerden er ook mensen kennen.”
Erna en Roland runnen samen het café. “Zij poetst en doet de toog, ik vul de frigo’s aan en help waar ik kan”, zegt Roland. “Er zit ook niemand achter ons. Het café is onze eigendom, dus doen we verder zolang we dat zelf willen.” Erna: “De tijden zijn ook veranderd. In die eerste jaren dampte de rook naar buiten als de deur open ging. We hebben het café hier nog open gehouden tot ‘s morgens vroeg, maar dat is er niet meer bij. Onze klanten verwachten dat ook niet. We hebben hier een erg gevarieerd publiek. Veel trouwe klanten, maar ook passanten. We liggen hier langs een invalsweg, al ergeren we ons soms aan al dat zwaar verkeer. Maar we zijn nu eenmaal een landbouwdorp en de tractors zijn niet meer die van vroeger. Ook veel fietsers houden hier wel eens halt, net als groepen.”
Kanegem ontdekt
Door corona was het café natuurlijk ook lang dicht. “We hebben er gebruik van gemaakt om hier veel te gaan wandelen. Eigenlijk hebben we tijdens de lockdowns ontdekt hoe mooi Kanegem wel is. Ik heb ook veel gekookt en wafels gebakken. En vooral veel soep gemaakt. Ik ben die soms gaan thuisbrengen bij klanten waarvan we wisten dat ze alleen thuis zaten. Anderen belde ik dan eens op voor een deugddoende babbel. En ik heb ook voor mijn pa gezorgd, hij is al 97 jaar”, zegt Erna.
Het was dan ook een blij weerzien met veel klanten toen de deuren weer open mochten. “We zijn ook allebei rasechte Kanegemnaars en kennen hier dus ook iedereen. In het café hebben we ook nooit miserie gehad, we hebben goed publiek. Er wordt hier ook veel over sport gesproken. Het overgrote deel is hier Club Brugge-fan, al is iedereen hier welkom om naar het voetbal op tv te kijken. Maar ook de koers staat hier vaak op en sport wordt hier druk becommentarieerd.”
Oproep aan Lampaert
En er kwamen hier zelfs bekende oud-wielrenners. Roger Decock, oud-winnaar van de Ronde van Vlaanderen, kwam hier vaak over de vloer. Net als Gilbert ‘Smetje’ Desmet uit Lichtervelde. Maar ook Briek Schotte, een andere winnaar van Vlaanderens Mooiste, was hier kind aan huis. “Dat was mijn maat”, glundert Erna nog. “Dit was hier zijn stamcafé. Op maandag kwam hij kaarten. Er hangt hier nog altijd een foto van hem die we van Briek zelf kregen. Nu supporteren veel mensen hier voor Yves Lampaert, maar die is hier nog niet geweest. Hij zit wel vaker in Tielt in Carlito, maar tot hier is hij nog niet geraakt. En hij zal het nu wel drukker krijgen sinds hij vader is van Aloïs. Maar hij mag hier altijd eens stoppen.”
Hoewel café houden door buitenstaanders vaak onderschat wordt, zou Erna niets anders gewild hebben. “Het is het mooiste beroep ter wereld. Dat beseften we ook tijdens de lockdowns. Dus gaan we nog een tijdje door, zolang de gezondheid het toelaat.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
