Annelies Missiaen mocht op 1 april haar vijfde verjaardag vieren in tearoom-brasserie ’t Belfort. “Ondertussen heb ik de zaak volledig naar mijn hand kunnen zetten en we laten er ook een andere wind door waaien met onze nieuwe kok met nieuwe ideeën.”
Annelies Missiaen, die de maanden daarvoor al mee liep en in de weekends ook al meehielp, nam ’t Belfort in de Roeselaarsestraat 54 over van haar schoonouders. “Op 1 april 2020 nam ik de zaak definitief over, op vrijdag 13 maart ging het land in lockdown. Dat betekende ook een raar afscheid voor mijn schoonouders.”
“Een nieuwe kok betekent ook een nieuwe wind die door je zaak waait”
Die eerste lockdown was al hard. “Ik had kosten, maar geen inkomsten en had ook nog niets opgebouwd natuurlijk. Maar ik kon de menukaart wat restylen en het interieur wat leuke toetsen geven.” De tweede lockdown duurde acht maanden. “Ik heb me trachten te behelpen door afhaalmaaltijden aan te bieden: van ontbijtpakketten tot dessertboxen. Ik had daar heel wat respons op, maar op de duur waren de mensen al dat eten uit karton beu, ze wilden naar buiten.”
Autocross
En dat gebeurde ook. “Maar eerst gingen we open op de terrassen en was het vaak hondenweer. Maar je voelde aan alles dat de mensen wilden komen. En toen we weer helemaal open mochten, waren we vertrokken. Mijn schoonouders gaven ook al een dagschotel, maar dat hebben wij nog meer trachten uit te bouwen. We zijn hier open van 9 tot 18.30 uur. ’s Morgens kan je hier ontbijten, in de voormiddag een aperitiefje nemen, op de middag zijn er dan dagschotels en suggesties en in de namiddag blijven we ook een tearoom, met verse pannenkoeken, wafels en gebak. Je kan hier ook gewoon iets drinken uiteraard, van een koffie tot een streekbiertje.”
Annelies, die met haar man Dieter Geldhof in Lendelede woont, heeft geen kinderen. “Dat is hier als mijn kindje, mijn man heeft zijn Autobedrijf Naessens in Kortrijk. We hebben dus allebei een drukke job.”
’t Belfort is enkel gesloten op woensdagvoormiddag en zondag. “En op zondag ga ik nog steeds autocrossen, dat is meestal op een gelegenheidsparcours op een of andere akker. Zelf organiseren we ook ieder jaar een wedstrijd in Waregem.”
Ondernemersbloed
Annelies werkte ook jarenlang in een interimkantoor en was ook een tijdje bediende. “Dat waren jobs die ik graag deed, maar uiteindelijk zit dat ondernemende in het bloed. Ik wilde iets voor mezelf en dat is dus ’t Belfort geworden. En ik leg hier mijn hart en ziel in. We hebben hier vooral een iets ouder publiek, maar ook veel trouwe klanten. Sommigen komen dagelijks, anderen hebben hun vaste dag in de week.”
Jarenlang was Selien Maertens de rechterhand van Annelies. Zij ging een andere professionele uitdaging aan om wat meer tijd te hebben voor het gezin. “Ik moest dus op zoek naar een nieuwe kok en dat is Glenn Laperre. Hij had al tien jaar ervaring en een nieuwe kok laat ook een nieuwe wind door je zaak waaien. Dat is eens nodig, ook voor mij, anders blijf je altijd op dezelfde cadans verder doen.”
’t Zit in de kleine dingen
Annelies heeft ook een opperbeste band met haar klanten. “De mensen bij hun voornaam noemen, hen hun favoriete tafeltje toewijzen,… Het zit hem in de kleine dingen. En eens een presentje met Nieuwjaar, of nu recent bij het vijfjarig bestaan had ik chocolade-eitjes voorzien van Leonidas hier in Izegem. We moeten elkaar steunen als lokale handelaars”, gaat Annelies onverdroten verder.
Binnen in haar zaak kunnen 34 mensen zitten, het terras vooraan met 18 plaatsen is ook super populair en achteraan op de binnenkoer kunnen nog eens acht mensen postvatten. “Tijdens de Batjes kan ik mijn terras dan verdubbelen.” Na het paasweekend gaat ’t Belfort een weekje dicht. “En nog ergens twee weken in de grote vakantie en hier en daar eens een snipperdag die we op voorhand aankondigen. Voor de rest staan we er altijd voor onze klanten. En met plezier.”
