Café ’t Lusterke in Wervik komt te koop: “Neen, het is geen bevlieging”

Café ’t Lusterke in de Molenstraat in Wervik komt te koop. Uitbater Antony Verschaeve (52) gaat na elf jaar voor een carrièreswitch. “Misschien de laatste tot aan mijn pensioen”, klinkt het. “En neen, het is geen bevlieging dat ik ga stoppen. Wat sommigen ook mogen denken.”

Antony is eigenaar van het handelspand in de stationsbuurt en woont er ook. Hij is niet gebonden aan een bepaalde brouwerij en dat is voor geïnteresseerden alvast een troef. “Mijn beslissing om ’t Lusterke te verkopen, komt er niet zomaar”, zegt Antony. “Ik ben het eerst gaan bespreken met mijn leverancier Nicolas Vanuxeem in Ploegsteert. We werken goed samen en dus verdiende hij het om het als één van de eerste te vernemen dat ik ga stoppen. De firma Vanuxeem heeft geen interesse om het te kopen.”

1.001 redenen

“Er zijn 1.001 redenen waarom ik stop. Ik stop niet zomaar. Met mijn vriendin Sévérine ben ik er vorig jaar al over bezig geweest toen we er enkele dagen op uittrokken. Het is al een tijdlang dat ik de motivatie kwijt ben. Gelet op mijn leeftijd is het voortdoen tot aan mijn pensioen of een carrièreswitch. Het café draait nog altijd goed, maar het kan nog beter draaien. Bijvoorbeeld moest er hier een jong koppel komen. Ik wil een ander leven. Er is al wat interesse. Buur Darky Serroen van vastgoedkantoor Estatement uit Ieper zal zich over de verkoop ontfermen.”

Het is al een tijdlang dat ik de motivatie kwijt ben

Er verdwijnen steeds meer cafés. Zo ging in de Tabaksstad in december café Sportman dicht en staat op het Sint-Maartensplein café ’t Vervolg al enkele jaren te huur. “Tweemaal een lockdown tijdens corona was de doodsteek”, zegt Antony. “We moesten zo lang sluiten, ik was uit mijn ritme. Het zal het vierde jaar op rij zijn dat ik sluit tijdens de zomerkermis in augustus omdat ik de energie niet kan opbrengen. Geen extra’s meer. Corona was de grote boeman. En dan zijn ook nog eens al die paperassen en blijft er zo ontzettend weinig tijd over voor mezelf.. Ik heb ook een degout gekregen van dingen die ik zie.”

’t Lusterke kwam al meermaals in het nieuws. Destijds als het supporterslokaal van de Japanse veldrijder Yu Takenouchi, de afgelopen jaren de knikkerclub Les Boules d’Or en op 11 november het dictee in de kroeg. De muren hangen er vol met platenhoezen en uurwerken. “Wie hier voor de eerste keer binnenkomt, heeft een half uur tijd nodig om zijn ogen uit te kijken”, lacht de flamboyante cafébaas die doorlopend open is en sluit op woensdagnamiddag en donderdag.

Nieuwe uitdaging

Antony gaat dus op zoek naar een andere job. “Ik heb al twee sollicitaties achter de rug”, klinkt het bij de papa van Noor en Maan. “Voor mij is dat iets nieuws. Wanneer ben ik nog eens gaan solliciteren? Nu zoek ik de werkaanbiedingen op. Ik zou heel graag in de hotelsector werken. Bijvoorbeeld aan de balie. Ik spreek zes talen. Het is de bedoeling er eind juni volgend jaar mee te stoppen. Ik zal er enorm veel hartzeer van hebben. Het is al een heel eind dat het knaagt aan mij. Iedereen kent hier iedereen. Toch negentig procent van mijn klanten.”

“Ja, er geen er veel verschieten als ze dit artikel lezen en ik zal er natuurlijk van afzien als ik stop. Ik ga het ontzettend missen, dat is een feit.” (EDB)