Hoe Barco de terugkeer naar het werk aanpakt: “We dwingen niemand om naar kantoor te komen”

Johan Heyman, hoofd van het Barco-crisisteam: “Ik kan met trots zeggen dat er niet één besmetting aan een contact hier gelinkt kan worden.”© Olaf Verhaeghe
Johan Heyman, hoofd van het Barco-crisisteam: “Ik kan met trots zeggen dat er niet één besmetting aan een contact hier gelinkt kan worden.”© Olaf Verhaeghe
Olaf Verhaeghe

Eén terugkeermoment per week vanaf 9 juni om vanaf 1 juli de verplichting tot telewerk te laten vallen. Ook op de werkvloer kan het opnieuw iets soepeler. In het moederschip van Barco in Kortrijk ontfermt Johan Heyman zich over de organisatie van die terugkeer naar het werk. “Het is niet fijn om streng te zijn, maar het is wel nodig.”

Indrukwekkend. Een ander woord is er niet voor het prachtige gebouw op het Beneluxpark waar Barco intussen vijf jaar haar hoofdkwartier heeft. Een architecturaal pareltje, passend bij de uitstraling die Barco als internationale technologiegigant opbouwde. Maar ook hier is het binnen nog altijd vrij stil. Stiller dan ze zelf zouden willen.

Op een viertal dagen in maart vorig jaar na is de productie niet stilgevallen. Maar zo’n 85 procent van de werknemers van Barco die niet in die tak van het bedrijf actief zijn, zetten hier de voorbije acht maanden niet één voet binnen. Die 15 procent die er toch eens heel even kwam, moest er ook effectief fysiek zijn.

De verplichting tot telewerk heeft de typische Barco-vibes, zoals communicatiemanager Inge Govaerts de sfeer met veel liefde omschrijft, ietwat uit het gebouw gezogen. “Je ziet hier niemand meer, hé. Fijn is dat niet, neen. Absoluut niet zelfs”, zegt ze, terwijl we de handen laven aan wat alcoholgel. “Maar we moesten mee onze verantwoordelijkheid nemen.”

Strenger

Johan Heyman, al dertien jaar bij Barco aan de slag en de jongste maanden vooral hoofd van het corporate crisisteam, knikt. Van de organisatie van het bedrijfsrestaurant tot het voorbereiden van de terugkeer naar kantoor: als het woord coronaveilig valt, kijkt iedereen binnen Barco naar hem. “Binnen de regels van wat kon en mocht, zoek je naar de best mogelijke organisatie. Is dat evident? Neen. Is het fijn om streng te zijn? Ook niet. Maar is het nodig? Absoluut. Ik kan met veel trots zeggen dat er niet één besmetting gelinkt kan worden aan een contact op de werkvloer van Barco. In die optiek hebben wij als bedrijf ons steentje bijgedragen aan het temmen van deze crisis.”

Inge Govaerts, communicatiemanager bij Barco: “Het verplichte telewerk heeft onze typische Barco-vibes uit het gebouw gezogen.”© Olaf Verhaeghe
Inge Govaerts, communicatiemanager bij Barco: “Het verplichte telewerk heeft onze typische Barco-vibes uit het gebouw gezogen.”© Olaf Verhaeghe

De regels die de overheid aan bedrijven oplegde, werden hier nauwgezet opgevolgd. Sterker nog, Barco ging intern verder dan wat de regering vroeg. “Een mondmasker dragen bijvoorbeeld: nog voor het zelfs een aanbeveling was, hadden wij die regel al”, zegt Johan. “We zijn altijd een beetje strenger geweest. Neen, wacht. We zijn altijd een beetje voor geweest. Het belangrijkste is dat mensen zich veilig voelen.”

Vandaag kijkt Johan vooral liever vooruit. Het terugkeermomentje van 9 juni is een opstapje naar wat er in juli mogelijk moet zijn. Dan vervalt de verplichting tot telewerk namelijk, al betekent dat niet dat íédereen terugkeert naar het moederschip. “Wij zullen in twee groepen werken, alle teams worden als het ware in tweeën gesplitst”, legt Johan uit. “De drie weken tussen 9 juni en 1 juli willen we vooral gebruiken om bepaalde mensen heel specifiek te spreken, om de band opnieuw aan te halen. Het is een aanloopperiode, zeg maar.”

We zijn intern altijd een beetje strenger geweest dan de overheid – Johan Heyman, Barco

“Acht maanden is bijzonder lang, hé. En we merken dat dat weegt op onze mensen”, pikte Inge in. “De mindset stond recent historisch laag. Alle kleine, persoonlijke contacten op het werk vallen weg. Naar mijn gevoel is je werkplek er ook om de energie van de mensen rond je te voelen, je daaraan op te trekken. Dat lukt niet via een computerscherm of enkel aan de telefoon.”

Thuiswerk blijft

“Het is natuurlijk heel persoonlijk. De ene kan er beter mee om dan de ander”, gaat Johan verder. “Sommigen snakken ernaar om voltijds terug te keren, anderen vinden thuiswerk nog altijd dik oké. Dat mag, hé. Maar het is wel belangrijk om die band tussen werkgever en werknemer opnieuw te versterken. Let op, wij gaan straks niemand dwingen om weer naar kantoor te komen. Ook niet na 1 juli. Negentig procent heeft goesting om terug te komen, maar er is een groep die het moeilijk zal hebben. Er zijn mensen die zich nog niet zeker genoeg voelen. Toch forceren, is het slechtste wat je kan doen.”

Kan thuiswerk dan ook een blijver worden op langere termijn? “Ik denk zeker van wel”, knikt Johan. “Zelfs voor de West-Vlamingen. (glimlacht) Voor corona was er zelfs wat schroom om van thuis te werken. Alsof thuiswerk niet loyaal is naar de werkgever toe. Veel mensen hebben ingezien dat het wél degelijk kan werken.”

werken op kantoor

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier