Oxfam Wereldwinkels heeft het moeilijk in Oostende. Tijdens de lockdown moesten de drie winkels gesloten worden. Omdat er enkel vrijwilligers werken, had de organisatie geen recht op een premie van de overheid. Bovendien haakten enkele oudere vrijwilligers voorlopig af.
“Op zaterdag 14 maart begon de lockdown. Aanvankelijk waren wij nog open, maar de politie is langs geweest en we besloten om te sluiten”, vertelt voorzitter Roland Dehoorne van Oxfam Wereldwinkels Oostende. “Wij verkopen voor de helft voeding en voor de helft artisanale producten. Ik had aan het stadsbestuur kunnen vragen om open te mogen blijven als voedingswinkel. Maar we wilden ook geen risico lopen met onze vrijwilligers en besloten dan maar om te sluiten.”
“Zo kwamen er geen inkomsten meer binnen, maar de huur en andere kosten voor onze panden bleven natuurlijk doorlopen. Wij hebben in Oostende drie winkels: de Torhoutsesteenweg, de Christinastraat en de Jacob Besagestraat op de Vuurtorenwijk. Handelszaken die moesten sluiten, kregen een hinderpremie van de overheid, maar daar hebben wij geen recht op omdat we enkel met vrijwilligers werken. Als we ook maar één personeelslid hadden, kregen we wel een premie.”
Voorraad in stock
“Bij het begin van de lockdown hadden we een hele stock aan voedingswaren met een vervaldatum”, schetst Roland een bijkomend probleem. “We hadden daarbij nog heel wat voorraad ingeslagen voor acties van Broederlijk Delen, die ook niet doorgingen. Zaken waarvan de vervaldatum naderde, hebben we aan de helft van de prijs verkocht aan onze medewerkers en via de webshop. Andere zaken gaan wat langer mee en kunnen we nu gelukkig wel nog verkopen in de winkel. De webshop deed het tijdens de sluiting beter dan anders, maar lang niet voldoende om het verlies op te vangen.”
Bijkomende vrijwilligers en klanten meer dan welkom – Roland Dehoorne
“Op 11 mei konden we zoals de anderen de winkels weer openen. Zo zijn er nu toch weer inkomsten. Maar enkele van onze vrijwilligers verkozen om voorlopig nog niet mee te werken. Het zijn vooral oudere medewerkers, die geen gezondheidsrisico willen lopen”, legt Roland uit. “Wij hebben net geen 50 medewerkers- maar nu moeten we het met een achttal mensen minder doen. Dat betekent dat andere mensen nu tijdelijk wat meer in de winkel staan.”
“Bang afwachten”
“In de Torhoutsesteenweg draaien we intussen al beter dan in de Christinastraat. De Christinastraat ligt in het toeristisch centrum, waar we het moeten hebben van de tweedeverblijvers en dagtoeristen, maar die zijn er nog niet. In de Torhoutsesteenweg verkopen we al weer voor 75 procent van onze normale omzet, maar in de Christinastraat halen we nog niet de helft van anders. Vlaanderen richtte een noodfonds op voor onder meer verenigingen, waarvan een deel via steden en gemeenten verdeeld zal worden. Misschien kunnen we daar uit een graantje meepikken, maar het is nog afwachten wat de voorwaarden zullen zijn.”
“Ik denk wel dat we dit overleven, maar het is toch niet makkelijk. Zeker de Christinastraat zou snel weer moeten beginnen draaien zoals vroeger. Vraag is dan nog wat we doen als er een tweede golf komt van de corona-epidemie”, uit Roland zijn vrees. “Ook voor horecazaken en andere winkels is het bang afwachten wat de komende maanden brengen. Nieuwe vrijwilligers zijn in elk geval meer dan welkom. En mensen die ons willen steunen, roepen we op om snel weer iets te kopen.”
“Verkoop stijgt weer”
“Wat onze vrijwilligers in Oostende meemaken, is niet uniek”, zegt woordvoerder Yves Boussen van de koepel van Oxfam-Wereldwinkels. “Onze winkels die niet met beroepskrachten werken, hadden geen recht op een premie. Bij de winkels met een beroepskracht was de voorwaarde of het al of niet een verplichte sluiting was. Wij zijn een buitenbeentje: als voedingswinkel moesten we niet sluiten, maar we hebben ook artisanale producten. In sommige winkels met beroepskrachten is de premie goedgekeurd, van andere weten we het nog niet. De Vlaamse overheid keurde nu ook ondersteuning goed voor socio-culturele organisaties. Die zal via de steden en gemeenten verdeeld worden. We roepen op om de Wereldwinkels niet te vergeten.”
“Onze webshop is tijdens de lockdown sterk gegroeid. Bij onze vrijwilligers, die soms niet meer van de jongste zijn, hoorden we wel veel vragen over hoe ze het coronaveilig konden aanpakken in de winkels. Onze educatieve werking, onder meer in scholen, moesten we stil leggen. De meeste winkels zijn intussen weer open. De verkoop is nog niet op het peil van voor de lockdown, maar zien we nu wel weer stijgen. We lanceerden ook een wedstrijd met mooie prijzen om de mensen aan te zetten om weer in de Wereldwinkel te winkelen.”
Nieuwe vrijwilligers
“Het verlies van vrijwilligers viel mee, niemand schreef zich uit. Een online rekruteringscampagne zorgde bovendien voor meer dan 100 nieuwe vrijwilligers over heel Vlaanderen. Dat is motiverend”, zegt Yves Boussen. “Wij hebben dan ook een heel trouw publiek. Wij hopen dan ook dat alles weer goed komt. De stijgende aandacht voor ethisch verantwoord ondernemen en solidariteit met het zuiden, speelt in onze kaart. Onze slogan is: koop lokaal, maar denk globaal. Het zal meer tijd kosten om onze educatieve werking weer op te starten. We mikken op de Week van de Fairtrade, 7 tot 17 oktober, voor een symbolische relance.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier