“Maakten er ons jeugdhuis van”: Sijselenaars reageren vol weemoed op sloop café Prinsenhof

Café Prinsenhof moet plaatsmaken voor nieuw woonproject. © Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Hoewel de zaak al vele jaren leeg staat, reageren heel wat Sijselenaars vol weemoed en nostalgie op de opgestarte afbraak van café Prinsenhof in de Stationsstraat. Er komt een nieuw woonproject in de plaats. “Er was in die periode, halfweg de jaren 80, geen echt jeugdhuis, maar wij maakten er ons jeugdhuis van”, zegt destijds trouwe klant Roel Jacobus, die er met zijn band ‘Gin Avance’ het bijhorende zaaltje gebruikte.

De aankondiging dat de sloophamer wordt gezet in het pand in de Stationsstraat, waar jarenlang café Prinsenhof huisde, doet een golf van weemoed en warme nostalgische gevoelens oplaaien bij heel wat Sijselenaars die er in hun vooral jongeren jaren over de vloer kwamen. Het pand, dat al die jaren eigendom was van de intussen ook verdwenen drankenhandel Maenhout, wordt gesloopt om er enkele nieuwe woningen te realiseren. De vergunning werd intussen verleend. Het gebouw werd opgetrokken in 1872, waarna er later nog wel een reeks verbouwingen en toevoegingen werden uitgevoerd, en werd zo goed als altijd uitgebaat als café. Al bijna honderd jaar geleden, in 1930, zou het al uitgebaat zijn als café door ene René Cherlet.

Hotspot jongeren

Sijselenaar Bart de Naeghel, actief als muzikant en muziekproducer, heeft nog erg goede herinneringen aan café Prinsenhof. “Ik heb er in mijn jeugdjaren – vanaf de tweede helft van de jaren 80 – nog achter de bar gewerkt en ben er nog veel meer zelf uit geweest. Dat was voor de Sijseelse jeugd echt ‘the place to be’”, weet Bart nog. “Toen werd de zaak uitgebaat door Denise Standaert uit Moerkerke en haar man Ronny, een Antwerpenaar. Het was vooral toen Ronny in de zaak gekomen is, in 1987, dat de zaak echt een boost kreeg en een hotspot werd voor de jongeren. In het weekend kwam een dj er muziek draaien, vooral in het rockgenre. Toen Ronny en Denise uit elkaar zijn gegaan, bleef Denise de zaak verder alleen uitbaten.”

“In welke staat je het café ook verliet, je was altijd in je recht bij het oversteken, want je liep over het zebrapad”

“Daarna heb ik er ook nog gewerkt tijdens de uitbating van Serge Van Belleghem, die nu in Moerkerke al jarenlang café Vissershuis uitbaat, en zijn toenmalige echtgenote Nathalie De Vos. In die tijd speelde ik in een band waarmee we repeteerden in een zaaltje achter het café. Als ik me dat goed herinner is daarna ook nog een uitbating geweest door de broers Stefaan en Filip Van De Walle, maar het is dan op een bepaald moment snel achteruit beginnen gaan. Ik veronderstel dat er daarna geen overnemer meer werd gevonden. Zelf ben ik nu niet zo nostalgisch ingesteld, maar het is in zekere zin toch wel jammer dat dit zo moet aflopen met het Prinsenhof.”

Ook Jean-Pierre Lamote, voorzitter van de gemeenteraad voor CD&V+, heeft herinneringen aan café Prinsenhof. “Zeker in het weekend was dat vooral een jeugdcafé. Er stond ook een flipperkast en een biljart meen ik me nog te herinneren”, zegt Jean-Pierre. “Maar door de week kwamen er ook wel iets oudere mensen. De ornithologische vereniging ‘De Sijseelse Geelgors’, waar ik al jarenlang bestuurslid van ben, had er zo’n negen jaar, sinds 1991, haar veste stek voor de bestuursvergaderingen. Die locatie was wel handig gelet op het bijhorende zaaltje waar we spreekbeurten hielden en vogelbeurzen organiseerden. Het café was ook voor veel andere verenigingen de thuisbasis, indertijd ook nog voor de ‘ringstekers te fiets’ denk ik.”

Leuke anekdote

Wie er ook heel wat uren sleet, is Roel Jacobus, freelance reporter, maar ook bekend als zanger en frontman van de band Beuk. “Er was in mijn jonge jaren nog geen georganiseerd jeugdhuis in Sijsele, maar wij maakten van Prinsenhof dan maar zelf ons jeugdhuis”, lacht Roel. “Als er geen dj stond, had een van de klanten wel platen mee om op te leggen en in het zaaltje werden minstens om de maand fuiven georganiseerd. En met de band waarin ik toen speelde, ‘Gin Avance’, mochten we gratis het zaaltje gebruiken om te repeteren op voorwaarden dat we het zouden schilderen… Onze ouders waren toen eigenlijk tevreden dat we daar uitgingen en niet naar Brugge trokken met de brommer of de auto.”

“Een leuke anekdote is hoe bij de heraanleg van de Stationsstraat eind jaren 80 er een zebrapad werd aangelegd vlak voor de uitgang van het café. In welke staat je het café ook verliet, je was zeker in je recht bij het oversteken, want je liep over het zebrapad…” (lacht)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier