The Seabirds scoren hitje met eerste Belgische protestplaat

De eerste Belgische protestsong is van, hoe kan het anders, Oostendse bodem. The Seabirds scoorden in 1960 zelfs een hitje met de song Protest Rock.

Muziek is een sterke vorm van communicatie. Het doet iets met ons lichaam en onze hersenen. Je krijgt zin om te bewegen of om stil te staan, je gemoed loopt over of je wordt er net vrolijk van. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat muziek ook gebruikt wordt om een proteststem uit te brengen. De oude Grieken en Romeinen gebruikten al spotliederen om wantoestanden aan de kaak te stellen en in de middeleeuwen lieten de troubadours zich ook wel eens gaan bij ons. In de moderne muziekgeschiedenis is de Amerikaan Bob Dylan de eerste grote naam die het genre actueel maakt. De koude oorlog en de rassenongelijkheid zijn begin jaren zestig een onuitputtelijke bron van inspiratie.

Maar hoe zit dat dan bij ons? Wel, in Oostende maken begin jaren zestig The Seabirds furore. De band wordt in het begin van dat decennium opgericht door onder meer Benny De Wilde. Ze beginnen als ‘imitators’ – de term coverband is dan nog niet in gebruik – van vooral The Everly Brothers. Na wat zoeken kiezen ze voor de naam The Seabirds en de eerste successen volgen. Radio Luxemburg organiseert de Grote Belgische Variétéprijs van Volkswagen en de groep eindigt derde op bijna 4.000 inschrijvingen. Benny kan Sylvain Vanholme overtuigen de band te vervoegen en, niet zo gebruikelijk in die tijd, ze beginnen eigen composities te schrijven. Oostende heeft zijn eerste populaire moderne band van eigen bodem. The Seabirds spelen in heel België. Als ze niet buiten de regio optreden, staan ze in de Venus, een kelderzaal naast cinema Capitole in de Langestraat. Ze spelen er soms zes dagen aan een stuk, zes uur per avond.

In 1960 verhoogt het Oostendse stadsbestuur de minimumleeftijd voor dancingbezoekers van 16 naar 18. De jeugd protesteert en The Seabirds pikken daar handig op in. Ze schrijven de song Protest Rock: de eerste Belgische protestsong is geboren. De nieuwe platenfirma Helia, eigenlijk een plasticfabriekje dat ook eens een plaatje wil persen, biedt hen een contract aan en brengt een single uit: Protest Rock / Wil je van mij zijn. De Nederlandse piratenzender Radio Veronica pikt het op en de groep heeft een hit te pakken. Het plaatje duikt op in Belgische en Nederlandse jukeboxen.

Er volgen nog drie singles en grote optredens, maar na een paar jaar zit de klad erin. De privélevens zijn niet meer te combineren met de muzikale verplichtingen. De drummer verlaat de band en Sylvain gaat studeren in Brussel. In 1964 spelen The Seabirds een laatste keer in dancing Elysee in de Langestraat. Sylvain Vanholme zal later muzikaal nog hoge toppen scoren, maar daarover meer in een van de komende afleveringen. Oprichter Benny Dewilde wordt zakenman en later ook schoonvader van een andere Oostendse gitarist: Willy Willy.

En de protestsong als genre? Die leeft verder. Alle grote bands en zangers hebben er wel eentje op hun naam staan. Denk maar aan U2 (Sunday Bloody Sunday) of Kanye West (Diamonds from Sierra Leone).