Nele Pattyn drie weken op de planken met De Lanteern

Nele Pattyn stamt uit twee roemruchte Izegemse geslachten: de familie Pattyn en de familie Claeys. Maar nu is ze Kachtemse geworden. “Ik zou niet uit mijn stad weg willen, mijn leven ligt hier.” Vrijdag staat ze tijdens de première van De Lanteern mee op het podium.

Nele Pattyn is een goedlachse prille dertiger. Ze woont in een nieuwbouwwoning naast haar schoonouders (Lieven Spriet en Ria Willem, red.) en met hen delen ze de tuin. Uniek aan de woning van Nele en haar Michel: de voor- en achterdeur situeren zich naast elkaar. Maar dat uitleggen is voor een andere keer.

30 worden, doet dat je iets?

“Nee, maar het is wel reden voor een feestje. Met een paar vriendinnen van de scouts (Scouts en Gidsen Sint-Joris, in de volksmond de scouts aan de vaart, red.) zijn we allemaal 30 geworden. We kennen elkaar al 20 jaar en zijn de beste vriendinnen gebleven.”

Je groeide op met drie oudere broers. Hoe heb je dat overleefd?

“Ja, ik ben een achterkommerke. Ik werd langs de ene kant verwend, maar anderzijds heb ik soms wel afgezien met mijn broers. Ik heb ferm mijn manneke moeten staan en heb haar op mijn tanden gekweekt. Maar ze zien hun zusje zo graag. En ondertussen is Spriet (haar man Michel, red.) ook al volledig ingeburgerd bij de Pattyns. Ik heb Michel leren kennen in het uitgaansleven. Hij hoorde bij de Kachtemse Chirojongens Sint-Jan. We hebben toch ook een tijd samen ‘t Plectrum onveilig gemaakt. Daar is de bal aan het rollen gegaan.”

Je geeft godsdienstles. Hoe gelovig ben je?

“Niet praktiserend, maar ik ben ook niet ongelovig. De godsdienstlessen zijn ook wat teruggekeerd naar de basics. Het katholieke moet weer overheersen, want de jongeren zijn niet meer vertrouwd met wat een eucharistieviering is en ze kennen de betekenis van Pasen en Kerstmis niet meer. Ik geef les in het beroepsonderwijs, aan 17- tot 19-jarigen. Zwaar? Ik had een goede leerschool met mijn broers hé (lacht).”

“Het is verbazend hoe sterk jongeren soms zijn”

“Vroeger was ik echt de jonge leerkracht, maar ik geef er nu al bijna tien jaar les. Ik voel al een generatiekloof komen. Mijn leerlingen zijn vaak op stage, maar als ze les hebben, heb ik ze dan ook drie uur per week. Ik heb een goede band met hen. Als godsdienstleerkrachte fungeer je ook wat als vertrouwenspersoon. En ja, ik trek soms grote ogen als ze vertellen in welke thuissituatie ze opgroeien. Men doet ook vaak te negatief over die jongeren. We moeten in hen geloven en hen kansen geven. Want ze hebben het niet makkelijk en het is verbazend hoe sterk ze soms zijn.”

Heb je altijd voor de klas willen staan?

“Eigenlijk wel. Als klein meisje wou ik beroemd worden, maar dat is om een of andere reden niet doorgegaan. Dus werd ik maar leerkracht en godsdienst was altijd mijn lievelingsvak.”

Ik was eerst Nele van de scouts, dan Nele van Michel en nu Nele van ‘t toneel

In april woon je hier twee jaar, je bent al drie jaar getrouwd. Hoe viel de aanpassing aan Kachtem mee?

“We hebben een tijdje ‘mee gewoond’. Bij mijn ouders, maar ook hiernaast bij mijn schoonouders. Ongelofelijk welk lekker eten mijn schoonma ons serveerde. In Kachtem heb ik meteen mijn draai gevonden. Ik was eerst Nele van de scouts, dan Nele van Michel en nu hier in Kachtem ook al Nele van ‘t toneel. Ik vind dat wel ok. En in Izegem kent iedereen de Pattyns en de Claeys’, in Kachtem kent iedereen de Spriets. Opa Eli is trouwens zopas 80 jaar geworden. Ik zou hier ook niet weg willen. Rumbeke of Ingelmunster zou me te ver zijn.”

Wat ontbreekt er aan Kachtem?

“Niet veel eigenlijk. Misschien nog een gewoon dorpscafé. Waar je een werkmanspintje of een koffietje kan gaan drinken. Voor de rest is hier alles, maar mijn brood blijft van Cuypers komen. Vlakbij de ouderlijke woning, daar kan ik geen afscheid van nemen.”

Reis je graag?

“We gaan graag weg, maar daarom niet per se ver of lang. Michel is super hard geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Onze reizen staan nogal vaak in het teken van die oorlog. En voor ons geen ‘zee en zon-toestanden’, we doen liever een citytrip. En we willen ook nog eens naar Rusland om Moskou en Sint-Petersburg te bezoeken. We willen ook nog eens naar Vietnam en ik hoop eens op de Chinese muur te wandelen.”

Dit jaar speel ik Eva, een ambetante puber van 20 jaar die niet altijd akkoord gaat met haar vader

Vrijdag is er de première van De Lanteern. Kun je al een tipje van de sluier lichten?

“Vroeger speelde ik toneel bij Mandelgalm, ik heb ook altijd aan de academie gezeten en heb er onder meer Bart Cafmeyer en Bianca Vanhaverbeke als leerkrachten gehad. Ik had al eens bij Ann-Sophie Guillemyn laten vallen dat ik wel wilde meespelen bij De Lanteern en op ons wettelijk huwelijk zijn Piet Verbeke en voorzitter Jacques Denys het me komen vragen. Ik debuteerde in het stuk met acht vrouwen. Het is een stevige groep met veel rasechte Kachtemnaars. Als ik een rol krijg ben ik super content, is dat niet zo dan ben ik blij voor de anderen. Het is wel niet te onderschatten, want van november tot maart ben je er constant mee bezig. Maar we amuseren ons. Dit jaar speel ik Eva, een ambetante puber van 20 jaar die niet altijd akkoord gaat met haar vader.”

Met wat kan Michel je plezieren?

“Cliché, maar van bloemen word ik echt gelukkig. Een dagje rondtuffen met de Willy, onze legerjeep, vind ik ook leuk. Ik ga graag ook eens eten. Ik heb veel favoriete restaurants, maar in Izegem zijn dat Te Lande en Lot 56.”

Wat prijkt nog op je bucket-lijst?

“Niets. Ik ga daar mijn schoonma citeren: ‘het gewone is meer dan goed genoeg’. Onze maten en familie, meer hebben we niet nodig.”