Bruggeling Mike Van Dale kreeg wat hij gehoopt had: The Libertines brachten zaterdagnacht tijdens het Cactusfestival een hulde aan zijn overleden zoon Hendrik, die zes jaar geleden verdronk in de Brugse ringvaart en goed bevriend was met deze Engelse punkrockers.
Brugge is vrijdag ontsnapt aan een ‘nipplegate’, meldde een wakkere festivalgangster ons zaterdagnamiddag aan de lange bar in het Minnewaterpark. Herinner u het feit dat Janet Jackson tijdens de halftime show in de Amerikaanse superbowl in februari 2004 voor miljoenen televisiekijkers wereldwijd ‘per ongeluk’ een tepel liet zien? Tot afgrijzen van de puriteinse, schijnheilige Verenigde Staten.
Giraf
Op Cactus bleek het Wonder Woman-pakje van Charlotte Adigéry – een jongere en nuchtere versie van drankorgel Grace Jones – dit weekend niet bestand tegen wilde danspasjes, waardoor haar boezem deels uit het korset floepte. So what? Niemand stoorde er zich aan, Brugge heeft geen actieve zedenpolitie en burgemeester Dirk De fauw hanteert noch op de dijk van Zeebrugge noch in het Minnewaterpark een blotebuikenverbod.
Naarmate de temperatuur steeg ontwaarden wij trouwens steeds meer blote basten op het Cactusfestival. Er was in het park zelfs een opblaasbare giraf, die een paringdans uitvoerde met de Nederlandse zangeres Merol, toen zij tussen een dolenthousiast publiek dook voor het nummer ‘Mannen Met Gevoel’.
Diepe buiging
Maar het was Portland dat tijdens de tweede festivaldag voor een eerst muzikaal hoogtepunt zorgde. Zanger Jente Pironet oogde aanvankelijk onzeker: zou het Brugse publiek de nieuwe zangeres Nina Kortekaas, die recent Sarah Pepels verving, omarmen? Tijdens ‘Killer’s Mind’ maakte hij een diepe buiging voor Nina, die meteen onthaald werd op een warm applaus.
Dat Jente de voorbije maanden door een mentaal zware periode gegaan is, wegens het vertrek van Sarah, verwoordde hij samen met Nina in het erg breekbare ‘Now we’re not talking anymore’. Dat Portland niet vies is van wat steviger werk, bleek uit de noisy dialogen van Jente Pironet met tweede gitarist Sebastian Leye. Jente bleef plat op de grond liggend soleren op zijn gitaar. De charismatische zanger kreeg het publiek muisstil tijdens de gevoelige ballade ‘She really (really) means it’ – bekend sinds het tv-programma ‘Liefde voor Muziek’.
Britrock
The Haunted Youth, de band van de Hasseltse songwriter Joachim Liebens, bewees waarom StuBru hen bekroonde tot winnaar van De Nieuwe Lichting. Daarna serveerde de West-Londense band The Vaccines recht voor de raapse gitaarrock. Snedige songs als ‘Wetsuit’, ‘If you wanna’ en ‘I Always knew’ met makkelijk meezingbare refreintjes. Puur genieten!
Britrock en Belpop – we schrappen de term ‘bands uit de Lage Landen’, want Merol is bij ons populairder dan in Holland – kleuren de veertigste editie van het Cactusfestival. De melancholische, donkere rock van de Noorse band Madrugada smaakte ons minder. Toen Cactus enkele maanden geleden die band aankondigde, dachten we eventjes, per abuis, dat het om de gelijknamige Portugese fadoband ging.
Geschonden
Het Noorse Madrugada beleeft, na de dood van gitarist Robert Buras in 2007 en de reünie sinds 2019 een tweede, geschonden leven. Klassevolle rockmusici! Wie een biertje teveel op heeft, ziet voor zijn gesloten oogleden ongetwijfeld onheilspellende fjorden en gevaarlijke Noorse kliffen opdoemen. Not our cup of tea. Te ernstig en te somber voor een zwoele, zomerse zaterdag in het Minnewaterpark, waar de kracht van de muziek dreigende onweerswolken verdreef, zonder een spatje – op vijf dikke regendruppels tijdens Portland na.
Afsluiter The Libertines stonden, zoals verwacht, garant voor rommelige garagerock. Met Pete Doherty als een herboren zanger en gitarist in een hoofdrol, perfect dialogerend met zijn muzikale spitsbroeder Carl Barat. Het voorlaatste nummer ‘Time for Heroes’ droeg Pete Doherty op aan de jonge Bruggeling Hendrik Van Dale, een stadsgids die zes jaar geleden verdronk in de Brugse ringvaart: “We want to play a tribute to Hendrik, a young guy from Bruges who died too young”.
Ontroerd
De ouders van Hendrik, Veronique Lampo en Mike Van Dale, waren diep ontroerd. Na het concert wachtten ze Pete en Carl backstage op om hen te bedanken. Waarna de groep hen uitnodigde om nog een glas te gaan drinken in hun kleedkamer. “Bij elk optreden van The Libertines, waarbij ze de naam van mijn zoon scanderen, raak ik overweldigd. Het is zes jaar geleden dat Hendrik stierf. Maar het doet mij nog altijd iets”, aldus Mike Van Dale.
Cactusfestival
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
