Alan ‘CamelToe’ Rotsaert is terug met Ally’s Glorie: “Klaar voor een nieuw muzikaal avontuur”

Anja Logghe en Alan Rotsaert vormen samen Ally’s Glorie.© MM
Anja Logghe en Alan Rotsaert vormen samen Ally’s Glorie.© MM
Redactie KW

Na de dood van zijn muzikale broeder Patrick Henno bleef hij verweesd achter maar op zijn 50ste is Alan Rotsaert klaar voor de opvolger van punkrockband CamelToe waarmee hij enkele jaren geleden samen met Patrick furore maakte. Met zijn nieuwe vriendin en soulmate Anja Logghe timmert Alan nu aan de weg van Ally’s Glorie.

Over het antwoord op de vraag wanneer hij met muziek begon, moet Alan Rotsaert (50) niet lang nadenken: “Ik ben op mijn zevende gitaar beginnen spelen. Het was liefde op het eerste gezicht.”

Alan, zelfverklaard adhd’er en adept van Andy Summers (The Police) en Eddy Van Halen, is naar eigen zeggen 24 uur op 24 met muziek bezig dezer dagen. Nummers schrijven, inspelen en samen met vriendin Anja Logghe inzingen, het houdt de voormalige frontman van de Oostendse punkrockband CamelToe onafgebroken bezig.

“Goed zeven jaar geleden richtte ik samen met muzikale boezemvriend Patrick Henno CamelToe op. Ik schreef alle nummers zelf. Covers, daar deden wij niet aan. Na een optreden in de Lafayette in Oostende raakten we stilaan bekend in de regio. We versierden optredens tot ver in de provincie en tot zelfs in Brussel.

Maar in 2019 sloeg het noodlot toe. Patrick werd op amper 62-jarige leeftijd geveld door een hartfalen. Mijn wereld stortte in want met Patrick verloor ik een ware muzikale bloedbroeder.”

Eenmaal de emotionele klap te boven, zette Alan zich weer aan het schrijven van nummers. “Ik heb twee jaar keihard gewerkt, ook om mij financieel de nodige beweegruimte te geven. Vandaag ben ik klaar voor een nieuw muzikaal avontuur, samen met mijn nieuwe vriendin Anja, die voor de achtergrondzang zorgt op mijn nieuwe tracks.”

Doet alles zelf

Ally’s Glorie heet hun nieuwe project en de eerste resultaten ervan zijn vandaag al te bewonderen op YouTube en TikTok. “We hebben geïnvesteerd in opnameapparatuur en nemen momenteel van ’s morgens tot ’s avonds nummers op, die ik vaak ’s nachts schrijf.”

“Alan doet echt alles zelf, speelt alle instrumenten in ( van gitaar over synthesizer en drums tot cello, red. ) en regisseert zelfs onze clipjes, die op de sociale media verschijnen”, pikt Anja in.

We dromen van een tourbus met mobiele studio om naar de artiesten te kunnen rijden

“Ik wil vooral niet afhankelijk zijn van een platenfirma. Meer zelfs, ik droom ervan om een eigen platenlabel te starten, om jonge, startende bands zo een eerste kans te bieden.”

“Op het gelijkvloers van mijn woning langs de Molenstraat wil ik samen met Alan een grote opnamestudio installeren, volledig geluidsdicht want we willen de buren niet tot last zijn”, laat Anja in haar kaarten kijken.

Opnames verzorgen

“Maar helemaal te gek zou zijn dat we onze droom van een tourbus met mobiele studio zouden realiseren. Dan zouden we naar de artiesten kunnen toerijden en ter plekke hun opnames verzorgen. Het zou alleszins een uniek gegeven zijn in de muziekwereld.”

Zelf opnieuw optreden, staat ook bovenaan Alans agenda. “Met Anja op backing vocals en enkele ingehuurde beroepsmuzikanten de baan op. Het zou fantastisch zijn. Maar het kan door corona voorlopig niet. Ook hiervoor zou die tourbus natuurlijk van pas komen.”

Tot die tijd blijven Alan en Anja in hun kleine, huiselijke bubbel muziek maken. “Anja heeft me zo ongelooflijk veel inspiratie en energie gegeven om er tegenaan te gaan. Ze gelooft in mij, is mijn rots in de branding.”

Nieuwe Arno

Met Joëlle , Nanana en Tu me manque heeft het duo intussen al enkele op het eerste gehoor donkere rocknummers opgenomen. Met zijn zware, rauwe stem die ergens tussen David Bowie en Ian Dury bengelt en deels Frans- deels Engelstalige lyrics kun je niet anders dan invloeden van die andere Oostendenaar Arno vermoeden.

“Alans moeder was Engelse dus zijn Engelse accent is zeer herkenbaar”, meent Anja. “En ja, sommigen noemen hem de nieuwe Arno.”

De nieuwe nummers belanden straks op een eerste langspeler, onthult Alan. “Een vinylplaat want die klinkt zoveel warmer. En Alan, die ook schildert, ontwierp zelf de hoes”, is Anja trots.

“Velen noemden me vroeger een dromer. Ook mijn ouders, die me liever in de fabriek zagen gaan werken. Maar ik heb volgehouden en neen, op je vijftigste is het nog niet te laat om door te breken.”