Tijdens de jongste Sint-Ceciliaviering van de Koninklijke Harmonie Kunst Veredelt ontving Patrick Borms een speciaal aandenken én het Vlamo-gouden ereteken, als erkenning voor zijn 50 jaar actieve inzet als muzikant. Tijdens zijn huldiging werd Patrick luid bejubeld door de talrijke aanwezigen. Hij speelt nog altijd bij diverse harmonieën en zingt in meerdere koren.
Patrick Borms (62) beleefde zijn kinderjaren in Waardamme. Toen hij in het tweede leerjaar zat, verhuisde het gezin naar Tielt. Na de lagere school volgde hij de richting hout, A2 meubeltechnicus, aan het VTI in Tielt. Kort na zijn diploma volgde hij een cursus leerkracht. Hij was toen al 30 jaar toen hij begon als leerkracht houtbewerking aan het VTI in Izegem.
Begin van alles
Op negenjarige leeftijd trad Patrick toe tot het kinderkoor in zijn toenmalige woonplaats Tielt. “Onder impuls van de leiding van het koor én omdat de Koninklijke Harmonie Vermaak na Arbeid (Tielt) muzikantjes wilde opleiden, zette ik in 1975, op 12-jarige leeftijd, de stap en begon ik klarinet te studeren. Mijn leermeesters bij de harmonie waren Lucian Brabant en Geert Defauw. Die laatste studeerde af aan het Conservatorium en begon les te geven in de Academie van Tielt. Ik ging mee naar de Academie en nam daar de saxofoon als tweede instrument erbij. Ook toen moesten er twee cursussen worden gevolgd. Later – doordat ik toevallig bij het Tielts Operettepodium terechtkwam – ging ik ook zang studeren in Tielt en Roeselare. Op latere leeftijd studeerde ik ook directie in Gent, omdat ik plots het dirigeerstokje in handen kreeg voor de Tieltse Blaaskapelle.”
“Het resultaat vandaag is indrukwekkend: een harmonieorkest dat hoge toppen scheert”
Na zijn huwelijk in 1987 verhuisde Patrick naar Ingelmunster. In 1988 trad hij toe tot de Koninklijke Harmonie Kunst Veredelt. “Jean-Pierre Vroman en Marcel Meyfroidt stonden ’s avonds plots aan mijn deur met de vraag om toe te treden. Marcel had me waarschijnlijk eens horen repeteren thuis, want ik woonde toen niet ver van zijn woning. De stap was snel gezet. Ik wilde me integreren in het sociale leven van Ingelmunster en dat was dus ideaal. Ik werd muzikant, later bestuurslid en daarna zelfs voorzitter van Kunst Veredelt. In 2023, na elf jaar, stopte ik daarmee. Vooraf had ik al gezegd dat ik zou stoppen wanneer mijn pensioen naderde, en dat deed ik ook. Er waren vierjaarlijkse verkiezingen en ik stelde me niet meer kandidaat. Mijn opvolger werd Bart Devoldere.”
Patrick is nog altijd actief als muzikant. “Uiteraard blijf ik muzikant bij Kunst Veredelt. Daarnaast speel ik ook nog bij de Tieltse Blaaskapelle, de Koninklijke Harmonie Vermaak na Arbeid in Tielt, het koor Die Boose in Izegem en het koor Terpsichore in Oostrozebeke. Ik ga ook vaak ‘versterken’, zowel bij harmonieën als in koren. Toen ik als voorzitter stopte, nam ik geen bestuursfunctie meer aan bij Kunst Veredelt, maar ze kunnen nog steeds op mij rekenen. Ik ben en blijf immers een muzikant van Kunst Veredelt. Ik help wel eens bij de podiumopbouw en, naast Anja en Andy, neem ik de organisatie van de jaarlijkse pannenkoekenverkoop voor mijn rekening. Als er iets anders nodig is, moeten ze het maar vragen.”
Rooskleurige toekomst
“Wat de huidige werking betreft, daar heb ik niets op aan te merken. Natuurlijk is het anders dan in mijn periode, maar belangrijk is dat de vereniging goed blijft draaien. Ook de nieuwe bestuursploeg zal ups en downs kennen, maar die hadden wij ook; dat is een leerproces. Het resultaat vandaag is indrukwekkend: een harmonieorkest dat hoge toppen scheert. Het instaporkest, De Muziekfabriek, doet het uitstekend en groeit steeds verder, momenteel met ongeveer 30 muzikanten. Er is ook veel bedrijvigheid in het drumkorps, waar nieuwe leerlingen-trommelaars actief zijn. De toekomst ziet er rooskleurig uit. We moeten in alle vriendschap op dit elan verdergaan.”
