In de Pater Damiaanstraat 19 is nog het hele weekend een tentoonstelling van de werken van de overleden Bruggeling Frank Vernimme (58) te zien. “Mijn broer was sinds zijn 12 jaar halfzijdig verlamd en liep hersenschade op na een fietsongeval. Zijn werken zijn telkens een verhaal van veerkracht, hoop en doorzettingsvermogen”, zegt zijn zus Els Vernimme (56). “De opbrengst van de verkoop willen we schenken aan de zorgsector.”
Op 5 oktober 2024 overleed de Bruggeling Frank Vernimme. Meer dan 500 mensen waren erbij op zijn uitvaartdienst. De man had een opmerkelijk maar ook wel tragisch leven achter de rug waarbij hij zijn tegenslagen verwerkte en een uitlaatklep vond door te dichten, te schilderen en te beeldhouwen. Een groot aantal van zijn werken zijn nog komende zaterdag en zondag te bezichtigen op een expositie in zijn voormalige woning in de Pater Damiaanstraat 20 in Brugge. Frank Vernimme groeide op in een katholiek gezin met twee oudere en één jongere zus. Zijn moeder was godsdienstlerares en zijn vader runde een bedrijf dat zich toelegde op kerkelijke attributen zoals gewaden en kandelaars.
“Het leven van mijn broer is drastisch veranderd toen hij 12 jaar was. Hij ging met zijn fiets naar de schoenmaker en toen hij de Torhoutse Steenweg overstak, werd hij gegrepen door een auto bestuurd door een vrouw waarvan bleek dat ze een bepaalde zichtstoornis had; ze kon afstanden en bewegingen niet goed inschatten”, zegt zijn jongste zus Els. “Mijn broer lag drie maanden in coma en toen hij eruit kwam kon hij niet meer praten en was hij halfzijdig verlamd. Na intense revalidatie werd hij weer wat mobieler en kreeg hij ook zijn spraak terug, maar hij zou nooit meer in staat zijn om een echte job uit te oefenen. Verstandelijk was hij wel nog behoorlijk ongeschonden, want hij werkte zijn zevende jaar af aan de abdijschool in Zevenkerken en uiteindelijk kon hij zelfs zijn middelbaar uitdoen in het regulier onderwijs, met name in het toenmalige Vrij Handels Instituut (VHI) in Brugge.”
Operaties
Doordat Frank in zijn jonge leven veel in het ziekenhuis verbleef, voor opvolgende en verbeteroperaties, had hij veel tijd te doden en zo begon hij gedichten te schrijven waarin hij uitdrukte wat hij voelde en zag. “Toen hij aan mijn vader vertelde dat hij naar de Academie wilde om te leren tekenen en schilderen zei mijn vader ‘maar jongen toch, je kunt nog geen potloodje vasthouden’, verwijzend naar zijn gedeeltelijke verlamming en het beven van zijn hand aan de andere kant”, zegt Els Vernimme. “Maar mijn broer zette door. Hij trok naar de academie in Brugge en volgde ook nog privéles bij kunstenaar Johan Nyssen. Mijn broer gaf nooit op en dat weerspiegelt zich in zijn kunst. Elk schilderij vertelt een verhaal van veerkracht, hoop en doorzettingsvermogen. Zijn werken zijn een weerspiegeling van zijn innerlijke wereld waarin hij ondanks moeilijkheden steeds naar kleur, licht en schoonheid zocht. “Thema’s in zijn werken zijn onder meer sport, omdat hij als kind graag voetbalde, maar ook vrouwen komen heel vaak voor. Hij zag graag vrouwen en voor hem was het wel een frustratie dat hij nooit een vrouw had…”, weet Els. Ook in het dagelijkse leven toonde Frank zich een doorzetter; hij woonde zelfstandig in de woning in de Pater Damiaanstraat waar nu de expositie plaats heeft en trok vaak met zijn driewieler de baan op om boodschappen te doen of vrienden van de tekenles te bezoeken. In 2016 sloeg het noodlot opnieuw toe. Frank werd op zijn driewieler omver gereden door een automobilist die hem niet had opgemerkt.
Boek
“Opnieuw lag hij maandenlang in het ziekenhuis en hij is er daarna fysiek wel op achteruit gegaan. Maar toch bleef hij schilderen en boetseren”, weet zijn zus. “Op 6 januari dit jaar is hij dan nog eens gevallen thuis en daarna volgde een echte lijdensweg langs ziekenhuizen en revalidatiecentra tot we uiteindelijk een dokter vonden die een palliatieve behandeling wilde geven, want hij was echt helemaal op. ”
De expositie heeft mee tot doel om de werken te verkopen en de opbrengst op een of ander manier aan de zorgsector te schenken, want Els en haar familie hebben ondervonden dat daar nog heel grote noden zijn. “We zijn ook van plan om nog een boek uit te geven waarin we zijn gedichten aan zijn schilderijen koppelen, getiteld ‘gezichten en gedichten’”, geeft Els nog mee.
Bezoek de expo op zaterdag van 14 tot 18 uur of zondag van 10 tot 16 uur.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
