“Ik grijp de kansen op mijn pad”: Tetiana (21) is Oekraïense creatieve duizendpoot

Tetiana Stepaniuk (21) is dan wel nog jong, toch zit er al veel wijsheid in de dame. De Oekraïense, die haar thuisland drie jaar geleden ontvluchtte vanwege de oorlog, heeft zich met een onstuitbare energie gevestigd in Rumbeke. Wat meteen opvalt, is haar sprankelende creativiteit: tekenen, fotografie, make-up, poëzie en zelfs het maken van oorbellen – Tetiana draait er haar hand niet voor om. Haar unieke stijl en ongeremde passie brengen niet alleen vreugde in haar eigen leven, maar toveren ook een glimlach op het gezicht van anderen.

Mogen we beginnen met een ode aan de spontaniteit? Toen we een interview aan het afwerken waren voor een andere reportage, werden we verrast door een jongedame die een schets had gemaakt van de taferelen tijdens het interview: de reporter met balpen stevig in de hand, de interviewee van achteren getekend tijdens z’n boeiende uitleg. Het zijn dergelijke kleine interacties die iemands dag kunnen maken. We wisselden dus contactgegevens uit.

Snelle sketches

Wel, de jongedame blijkt Tetiana Stepaniuk te zijn. En ze is niet aan haar proefstuk toe. Ze vluchtte bijna drie jaar geleden uit haar moederland Oekraïne en settelde sindsdien in Rumbeke. “Hier in België teken ik vaak mensen zo spontaan. Het duurt niet lang, meestal een paar minuten, en ik zie dat ik een lach op hun gezicht kan toveren. Trouwens, ik merk dat Belgen minder makkelijk complimenten kunnen ontvangen. Als ze het getekende resultaat te zien krijgen, zijn ze meestal erg bescheiden. Of als ik iemand een compliment geef over hun outfit, dan wordt men vaak rood”, legt Tetiana uit.

Ze is kortweg een creatieve duizendpoot. Tekenen, fotografie, make-up, zelf oorbellen maken, poëzie… Tetiana is er allemaal in geschoold, al dan niet als autodidact. In haar thuisstad Kyiv trok ze al op haar zevende naar de kunstschool. Daarna ging ze op haar vijftiende in de leer bij de gerenommeerde Oekraïense kunstenaar Hula Jevgeni Petrovitsj.

“Hij is mijn grote mentor geweest doorheen mijn artistieke leven tot nu toe”, is ze schatplichtig aan hem. “Ik leerde er academisch tekenen, een specifieke vorm waarbij de accenten anders worden gelegd.” Ze geeft aan dat ze zelfs bij haar schetsen zaken kan implementeren die ze aan Petrovitsj leerde. Uiteraard leerde ze nadien zelf ook nog heel veel.

Oorlog

En haar inspiratie kan ze werkelijk overal uithalen. “Enkele jaren geleden maakte ik een werk met schepen op een wilde zee. Dat gaf ik aan mijn vader. Hij is er dol op. Weet je? Oekraïners geven veel cadeaus. Het is onze manier van liefde delen.” Maar ook de oorlog en agressie die ermee gepaard gaan, zijn soms een muze.

“Voor een ander werk portretteerde ik mezelf, of toch alleszins mijn eigen emotie. Dat was toen ik ontdekte dat de stuwdam in Krivi Rig was opgeblazen (september 2022, red.). Ik was zo kwaad!” Tetiana deelt tijdens het interview ook haar herinneringen van tijdens de eerste momenten na de grote escalatie van de oorlog in 2022.

“We waren op weg naar onze familie voor een vakantie, iets ten westen van Kyiv, toen ons land volledig werd binnengevallen. Aangezien we toch al westelijker waren, besliste ik om samen met mijn moeder en broer het land uit te vluchten. Elke Oekraïense stad die we onderweg passeerden, werd door bommen getroffen. Het was verschrikkelijk om mee te maken. Je hebt zoiets weleens gezien in een film, maar je gelooft het bijna niet als je het zelf meemaakt.”

Feniks

De vader des huizes had voordien even in ons land gewerkt en zo kwamen ze via via bij een Belgische familie uit Rumbeke terecht. “Ik ben hen zo dankbaar. De moeder is intussen ook mijn doopmeter geworden. Ik vroeg haar dat al vrij snel.” De eerste maanden waren heel zwaar voor Tetiana. “Je wil op dat moment alles doen. Ik was toen achttien en gezien mijn broer jonger is, wou ik alle verantwoordelijkheid op me nemen. Ik studeerde online aan de universiteit in Kyiv, studeerde ook aan VIVES Kortrijk, volgde lessen Nederlands, deed twee verschillende soorten vrijwilligerswerk… Ik denk dat ik in het begin nog twee à drie uur per nacht sliep. Op een gegeven moment zat ik erdoor en moest ik een aantal dingen opgeven.”

Maar de onvermoeibare Tetiana is iemand die zich alleszins niet van de wijs laat brengen. Ze zit boordevol energie en herrees als een feniks uit de as. Vandaag de dag volgt ze verder lessen Nederlands, is ze vrijwilligster als kunstlerares bij #HACK – de jongerenwerking van ARhus in Roeselare –, tolkt ze,… “Als er iets op mijn pad komt dat goed aanvoelt, dan ga ik ervoor”, omschrijft ze het zelf.

“Ik zou trouwens graag samenwerken met andere artiesten en sta zeker open voor opdrachten.” De ultieme droom is om op termijn volledig te kunnen leven van de kunst. “En om met mijn vriend (een Belg die ze al in haar eerste maanden hier leerde kennen, red.) in Gent te gaan wonen. De benedenverdieping zouden we gebruiken als een plantenwinkel en op de bovenverdieping kunnen er workshops of lezingen worden georganiseerd.”