Dubbe, oerrocker en cultfiguur

Tijd om kennis te maken met cultfiguur en oerrocker Frank Debaillie, alias Dubbe. Hij wordt geboren in 1955, al dan niet toevallig het jaar waarin de rock & roll aan een wereldwijde opmars begint. Oostendenaars kennen hem als de man met de eeuwige cowboyhoed, muziekliefhebbers als de man van net niet.

Ik verklaar mij nader: Dubbe slaagde erin als enige frontman vier keer de finale van Humo’s Rock Rally te halen. Ongeveer elke groep waarin hij speelde, had op een bepaald moment de kans om door te breken. Het zijn kansen die door Dubbe zelf telkens getorpedeerd werden. Het is tekenend voor zijn persoonlijkheid: wanneer de zaken in een stroomversnelling komen, gaat hij zelf ook in overdrive met vaak destructieve resultaten. Maar Dubbe is een geboren songwriter en een nog straffere performer. Het is niet voor niets dat namen als Marc Didden, De Mens, Arno, Marcel Vanthilt en Ben Crabbé fan zijn. Omdat Dubbe dixit Arno e gebràkt en gescheten Oostendenoaere is, én een muzikale loopbaan heeft die nog steeds verder loopt, verdient hij in deze rubriek een carrièreschets in een paar afleveringen.

Deze week hebben we over de vroege periode tot eind jaren zeventig. In 1973 – Dubbe is dan 18 – speelt hij met zijn bandje The Roots op het Kick-festival in de Oostendse velodroom. De band stelt muzikaal niets voor, maar het optreden valt op: ze gooien met snoep en ijsjes naar het publiek en ontsteken rookbommetjes. Bij het publiek en de jury valt het niet in goede aarde, maar tussen het publiek bevindt zich ook een veertienjarige jongen die wél onder de indruk is. Zijn naam? Willy Lambregt, hij zal later nationaal bekend worden onder de naam Willy Willy.

Jack Daniels

In die tijd is er nog een verplichte legerdienst en die strooit roet in het eten. Dubbe vervult zijn vaderlandse plicht in Duitsland en voor muziek is er nog weinig plaats. Het lukt hem toch om in 1974 nog met The Roots te spelen op Pop in Het Park, net voor Tjens-Couter. Dubbe wil zijn rockhelden vanop tv en uit de boekjes imiteren en kapt voor het optreden een halve fles Jack Daniels binnen. Het duurt twintig minuten, dan gaat hij tegen de vlakte. Het is meteen ook het einde van The Roots.

Stagebeast

Na zijn legerdienst wil Dubbe opnieuw het podium op. Hij hangt veel rond in Het Kafee (ook gekend onder de naam de Bruxelles). Hij komt er Willy Lambregt opnieuw tegen en het klikt tussen de twee. In navolging van Tjens-Couter willen ze het proberen als duo. Het Kafee bestaat in 1977 één jaar. Tijd voor een feestje en tijd voor het allereerste optreden van Dubbe en Willy. Het is meteen raak. In die zin dat de boel uit de hand loopt. Er daagt veel meer volk op dan verwacht en niet iedereen kan binnen. Dat veroorzaakt overlast, iemand belt de politie, er breken vechtpartijen uit. Op een bepaald moment wordt de Serruyslaan afgesloten voor het verkeer, zelfs de trams kunnen niet meer door. Ze halen de pers en hun naam is gevestigd.

Er volgen nog een paar optredens, waarna het duo eind 1977 wordt uitgebreid met andere muzikanten. Stagebeast is geboren, maar Willy moet net dan ook zijn vaderlandse plicht vervullen in Duitsland. De band breidt ondertussen zijn livereputatie snel uit en wanneer Dubbe ook met slachtafval het publiek bekogelt, bereiken ze al snel een cultstatus in het dan prille punkmilieu. Kort daarop organiseert Humo voor het eerst de inmiddels beroemde Humo’s Rock Rally. Stagebeast haalt de finale en eindigt als tweede. Als beloning mag Stagebeast van EMI de studio in en het nummer Belgium (foto) wordt ingeblikt als single. De hoesfoto is van Danny Willems. Het nummer wordt een bescheiden hit, en is nu een Belpopclassic.

Daarna gaat het snel. Humo zend zijn sterrockreporter Marc Didden naar Oostende voor een interview. De positieve reacties in de pers werpen hun vruchten af, de optredens stromen binnen. Het straffe is dat Willy intussen in het verre Duitsland van amper iets weet. Niet van de Rock Rally, niet van de single. Er wordt met EMI gepraat over de verlenging van het platencontract, maar tijdens de bespreking zijn de groepsleden dronken en worden ze het kantoor uitgegooid. Begin 1979 keert Willy terug uit legerdienst, maar een half jaar later valt Stagebeast uit elkaar.