Dominique Persoone zeilt oceaan over: “Negen kilo vermagerd op die boot”

De bekende crew van 'Over De Oceaan': Evi Hanssen, Otto-Jan Ham, Imke Courtois, Jani Kazaltzis, Charlotte Vandermeersch en 'onze' Dominique Persoone. (foto Woestijnvis)
Thomas Rosseel
Thomas Rosseel Journalist

Zes dappere Bekende Vlamingen die met een zeilbootje de Atlantische Oceaan oversteken voor een televisiereeks? Daar moet wel een stoere West-Vlaming tussen zitten. Brugs topchocolatier Dominique Persoone (51) nam die eer op zich. “Ik ben een echte Viking aan het worden”, glimlacht hij.

De chocolatier werd aan boord van de Moby Sick vergezeld door Jani Kazaltzis, Imke Courtois, Otto-Jan Ham, Charlotte Vandermeersch en Evi Hanssen. Hun missie: als onervaren zeilers in drie weken tijd de onvoorspelbare Atlantische Oceaan oversteken, van Lanzarote naar Guadeloupe, in het gezelschap van kapitein Piet Smet. Elke zeebonk kreeg een eigen specifieke taak op de boot. De West-Vlaming mocht trouw blijven aan zijn leest – en potten – als kok en visser. “De makers hebben mij vooral bewust gevraagd als West-Vlaamse noot. We wisten allemaal op voorhand dat de Limburgers dan eens goed konden lachen: wat zegt die West-Vlaming daar nu weer? Ach, dat is best leuk. Dit programma zal populair zijn in onze streek, let op mijn woorden.”

Had jij ook het meeste affiniteit met de zee, er het dichtstbij wonende?

“Dat zou ik niet durven zeggen. Ik was niet de grote zeiler. Deze reis was heel leuk om mee te maken, maar ik zal niet meteen investeren in een zeilboot. (lacht) Ik heb deelgenomen voor het avontuur, het zaligste wat er is. Er zijn mensen die precies wat bang zijn om te leven, maar als je niets doet, gebeurt er ook niets in je leven.”

Toch, drie weken op een onvoorspelbare oceaan, ben je niet bang geweest?

(twijfelt) “We kenden allemaal niets van zeilen. De enige barometer voor angst is dan het gezicht van de kapitein. Als hij begint te panikeren, denk je: oei, er is misschien toch iets aan de hand. Er is van alles gebeurd op die boot, echt crazy. Ook gevaarlijke dingen, die je op het moment zelf niet beseft. Als je zeil afkraakt en onder je boot belandt, kun je kapseizen. Ik herinner me nog toen dat gebeurde. De kapitein stond te schreeuwen. Ik kwam snel vanuit mijn keuken gelopen om mee te trekken en sleuren met de rest. Als de boot daar was omgedraaid in het midden van de oceaan, was er niemand geweest om ons te redden. Er was geen boot die achter ons voer, hé. Mocht er iets zijn fout gelopen, moesten we een noodsignaal uitsturen. Op een helikopter ging het lang wachten zijn. Heel misschien kwam er een olietanker ons dan redden.”

“Toen een vogel in Jani’s oog vloog, heb ik bijna in mijn broek geplast van het lachen”

“Drie weken op zee heeft geen seconde verveeld. Het was ook vrij emotioneel. Op een bepaald moment zaten enkele meisjes er helemaal door. Een bepaalde nacht heb ik ook bijna in mijn broek geplast van het lachen. Een vogel vloog uit het niets recht in Jani’s oog. Ik kwam niet meer bij. Jani wou die vogel eerst vermoorden en aan de dolfijnen voeren. Even later werd hij er verliefd op en gaf hij het beestje een naam. (lacht) Het is hele pure televisie. Er is niets in scène gezet en niemand moest een tekst van buiten leren. Het leven zoals het is, zeg maar.”

Wiens zeebenen hebben je het meest verrast?

“Zonder twijfel die van Otto-Jan en Imke. Dat waren de echte. Ik denk dat zij wel een zeilboot zullen kopen. (lacht) Het is onvoorstelbaar hoeveel werk je aan boord hebt. Ik heb mijn botten afgedraaid, niet normaal. Het weinige aan elektriciteit had de crew nodig om de camera’s op te laden. Ik moest alles met de hand kneden. Negen kilo was ik kwijt. Die zijn er jammer genoeg wel alweer bij. (lacht)

De rol van kok en visser was je wel op het lijf geschreven.

“Ja, maar voor twaalf man koken, crew inbegrepen, was heavy shit, in een dramatisch klein keukentje. Het begin van de reis was verschrikkelijk. We hadden bijna geen wind. Hoe trager je vaart, hoe meer je wiebelt. Ik zat beneden in de keuken, waar je dat het beste voelt. Gelukkig kan ik vrij makkelijk spugen. Dat ging van: broodje kneden, snel boven gaan spugen, weer voortdoen, weer gaan spugen. Mij krijgen ze daar nooit meer op, zei ik toen we aan land kwamen. Als ik nu de beelden terugzie, denk ik wel: wat was dat toch fantastisch. Ik ben benieuwd naar de reacties van kijkers. Het format komt uit Scandinavië overgewaaid. Daar was het de hit van het jaar. Er zit alvast veel variatie in, met een sportmadam, een dj en een marginale kok met tattoos. (schaterlacht)

Over tattoos gesproken. Heb je een anker laten plaatsen na het avontuur, zoals je vooraf stelde?

(fier) “Hij staat op mijn arm, ja. Volgens de legende achter ankertattoos mag je een anker pas zetten als je de oceaan hebt overgevaren. Ik had dus dat recht. Ik ben een echte Viking aan het worden, hé. (grijnst) Ik heb er trouwens de naam van Jani’s vogel bij gezet, Lucky Star. Naar het liedje van Madonna, zijn idool.”

De opnames waren vorig jaar. Zou je gezien de huidige tijdsgeest niet liever weer op een afgezonderde boot zitten?

“Goh, wij zaten toen eigenlijk ook in een soort bubbel, met veel tijd om na te denken. Ik heb veel dingen bijgeleerd op de boot. We leven allemaal te snel om carrière te maken en geld te verdienen. Soms moet je een stapje achteruit zetten en genieten van de kleine dingen. Als je nu mensen om je heen ziet sterven door een virus, dan denk je: het is beter om wat minder geld te verdienen en nog wat meer toffe dingen te doen in het leven, zoals dit avontuur.”

Over De Oceaan, vanaf 6 juli op Play en Play More op Telenet en later op VIER.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier