Voor velen lijkt Brugge door de eeuwen heen onveranderd. Maar is dat werkelijk zo? Koen De Brabander, sinds de 16de eeuw in rechte lijn verbonden met Brugse grond, gaat op zoek naar antwoorden. Hij vergelijkt oude beelden met het heden. Deze week neemt hij je mee naar de Graaf de Mûelenaerelaan, ofwel de ‘Kitteldreve’, anno 1938.
Op 14 februari vieren we Valentijn, en daarom leek het gepast om deze week ons licht te laten schijnen op een van de meest romantische straatjes van Brugge: de Graaf de Mûelenaerelaan in Sint-Jozef, de laatste echte Brugse volkswijk. Niets romantisch aan? Toch wel! Door ingewijden wordt deze laan immers tot op vandaag Kitteldreve genoemd…
De Graaf de Mûelenaerelaan, voorheen Bloemenstraat, ligt tussen de Dudzeelse Steenweg en de Koolkerkse Steenweg. In 1907 werd ze vernoemd naar graaf Félix de Mûelenaere, die een belangrijke rol speelde bij de onafhankelijkheid van België, en naast minister ook de eerste gouverneur van West-Vlaanderen werd.
Het oudste gedeelte van deze laan, tussen de Dudzeelse Steenweg en de Ter Looigemweg, volgt het tracé van het vroegere versterkte Fort Lapin bij de Handelskom. De huizen in het tweede deel van de laan, van de Ter Looigemweg tot aan de Koolkerkse Steenweg, werden in de jaren 1930 gefaseerd gebouwd, gelijktijdig met de oprichting van de Sint-Jozefsparochie.
Maar goed, de Kitteldreve! Zoals in zoveel volksbuurten gaven de inwoners niet alleen hun buren een gepaste lapnaam, maar ook hun straat. Zo kreeg ook de Graaf de Mûelenaerelaan in Sint-Jozef – tot op vandaag – de bijnaam Kitteldreve. De reden was eenvoudig: zoals het een laan betaamt, werd ze aan beide zijden beplant met bomen. Die zorgden voor voldoende schaduw, zodat verliefde paartjes er tussen donkeren en klaren lustig en ongezien konden kittelen.
Op de foto uit 1938 zien we kolenhandelaar Leon Vergaerde (1908-1976) op kolenronde in de Kitteldreve, met zijn kolenkar getrokken door het paard Lies. Er verscheen trouwens een mooi boekje over dit duo: Djuk, het kolenpaard van Fort Lapin.
Hun woning bevond zich in dezelfde straat op huisnummer 57. Na de ronde moest Lies door de gang van het huis naar achteren, waar ze haar stal had. Leon ging in 1972 met pensioen, waarna zijn zoon Pierre (1936-2014) de zaak overnam. Hij werkte er al sinds 1952, op zijn vijftiende, en zorgde voor een vlotte opvolging tot aan zijn pensioen in 2001.
Herlees hier alle afleveringen of en ontdek het rijke Brugse verleden op erfgoedbrugge.be.
bruggevroegerennu
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
