Vind je poëzie saai en oubollig? Dan ken je allicht Patrick Buysschaert niet. De creatieve duizendpoot publiceerde zopas zijn vijfde gedichtenbundel. Zonder hoogdravend te doen, maar met zorgvuldig gewikte woorden grijpt hij in Veertig Vrijdag Versjes recht naar het hart.
Patrick Buysschaert (71) uit de Lisdoddelaan kreeg de liefde voor het creatieve, het artistieke en de kunst met de paplepel ingegoten. “Als kind heb ik nooit anders gezien”, start de gewezen onderwijzer aan de lagere school van Zwevegem en Moen zijn verhaal. “Ik ben opgegroeid tussen de verftubes en de borstels. Mijn vader, wijlen Jerome, ook een onderwijsmens, was voortdurend aan het schilderen. Tijdens mijn onderwijsloopbaan was taal mijn liefdeskind. Op een speelse manier de taalvaardigheid en het woordenschatveld van de kinderen verruimen, was mijn betrachting.”
“De liefde voor taal is nooit uitgedoofd, integendeel. Ik heb mezelf het schrijven opnieuw opgelegd. Aanvankelijk wat rake maar ongecompliceerde schrijfsels. Die postte ik toevallig op een vrijdagmorgen op Facebook. De reacties waren positief. Elke vrijdag plaatste ik een nieuw, vandaar de titel. Als ik eens een week niets post, krijg ik steevast de vraag of ik ziek ben. Ik ben inmiddels aan de vijfde jaargang toe. Poëzie kan mooi zijn. Poëzie benut de esthetische en ritmische eigenschappen van taal. Taal is een machtig wapen. Met letters tover je woorden, zinnen die samenhangen en een gedachte vormen. Je kan mensen verwonderen, laten lachen, nadenken … Dat vind ik heel mooi en magisch. Ik schrijf vooral met eenvoudige, kokette taalkronkels in een kort versje. Het is toegankelijke poëzie.”
“Ik haal de onderwerpen uit het dagelijkse leven en de actualiteit. Dat is misschien de reden waarom mijn inspiratie oneindig is. Wanneer ik goesting heb en het gedicht voldoende gerijpt is in mijn hoofd, begin ik de regels te schrijven. Daarna laat ik het wat rusten om daarna af te werken. Toegankelijkheid en leesplezier zijn belangrijk voor mij. Elke jaargang bevat 40 versjes. Gedrukt op stevig papier, losse kaartjes en gebundeld in een kartonnen mapje. Elk blad bevat ook een zelfgemaakte tekening of een foto als illustratie bij het versje.” (DRD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
