Gerda Dendooven (62) mag dan wel al vier decennia in het Gentse wonen, ze blijft altijd voor een deel een Kortrijkse. “Ik kan trouwens nog West-Vlaams spreken, hoor. Ik neem gewoon nogal makkelijk accenten over”, lacht ze. Met haar jeugdboek ‘Waar is Winter?’ maakt ze kans op de Boon-literatuurprijs.
Illustratrice – maar eigenlijk artistiek manusje-van-alles – Gerda Dendooven is voor het eerst in haar carrière geselecteerd voor de Boon-prijs, in de categorie kinder- en jeugdliteratuur. Boekenpauw, Boekenpluim, Boekenwelp, Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs, Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Jeugdliteratuur, Woutertje Pieterseprijs in Nederland en voor de vierde keer genomineerd voor de grote (internationale) Astrid Lindgren Award …
De prijzen die ze in het Vlaamse en Nederlandse literatuurlandschap in de wacht sleepte zijn legio en nu maakt ze, na meer dan vier decennia en 140 boeken, samen met nog vier andere genomineerden, kans om de prestigieuze Boon binnen te halen met het boek ‘Waar is Winter?’.
Zwijgen is goud
“Het is fantastisch dat ik genomineerd ben”, klinkt het enthousiast. Dendooven, die vaak met haar levenspartner, typograaf en vormgever Gert Dooreman, samenwerkt, blijkt trouwens goed te kunnen zwijgen. “Ik wist op 3 januari dat ik erbij was maar de shortlist stond nog een week onder embargo. Ik heb het tegen niemand gezegd, tot de dag ervoor. Er kwam een nieuwe druk aan voor het boek en Gert moest daarvoor als vormgever uiteraard er nog ‘iets’ aan toevoegen. Ik moest hem een reden geven en heb het moeten verklappen.” (lacht)
“Zo’n nominatie geeft altijd een boost. Misschien kan ik met mijn verhalen toch iets bijdragen in sommigen hun leven. Ik ga dus nog eventjes door!” De illustratrice geeft wel aan dat ze de laatste jaren vaak heeft getwijfeld aan de zin van wat ze doet. “In het begin kwam dat misschien door de coronaperiode, maar vooral het feit dat ik zestig ben geworden, heeft daar wat aan veranderd. Ik wil, nog meer dan vroeger, dat wat ik doe, ertoe doet.”
Sinds een maand of vier gaat Dendooven weer voluit, de twijfel is wat weggeëbd. “Het is door opnieuw wat lezingen te geven en te zien dat Meneer Papier (show op Ketnet Junior, red.) enthousiast onthaald wordt bij kinderen, dat ik weer wat tempo kon maken. Ik ben iemand die de noodzaak van mijn werk moet voelen. Ik wil niet om het even wat maken; er is al genoeg, niet dat ik dat vroeger wel deed overigens, maar nu al helemaal niet. Nu heb ik opnieuw de illusie dat ik iets te vertellen heb.”
Waar is Winter?
‘Waar is Winter?’ kwam weliswaar tot stand nog lang voor die kentering. “Ik was aan het grasduinen door de tekst van een voorstelling die ik schreef over sneeuw en winter. Toen kwam ik op het idee. De noodzaak was er in mijn hoofd snel: wat gebeurt er als je een kind krijgt met een ‘houdbaarheidsdatum’? Hoe ga je om met die angst, dat verdriet?”
Het verhaal gaat over Mika en Pip, een volwassen koppel dat elke dag gaat wandelen. Ze hebben zelf geen kinderen. Wanneer het volledige dorp bedekt wordt onder een dikke laag sneeuw, maken ook Mika en Pip een sneeuwman. Of beter: een sneeuwkind. En plots gebeurt er iets vreemds: het sneeuwkind leeft! De nieuwe ‘ouders’ dopen het kind Winter en nemen het mee naar huis. Maar Winter is niet zoals andere kinderen: Winter mag niet bij de haard zitten, mag niet buiten in de zon spelen, slaapt in de vriezer…
“Als ouder wil je dan uiteraard dat je kind zolang mogelijk gezond blijft. Je leeft voortdurend met de gedachte dat je binnenkort afscheid zal moeten nemen. Er is echter troost. Op het einde van het verhaal groeit er een bloem uit het smeltwater van het sneeuwkind. En ze hopen dat er de volgende winter misschien weer een winterwonder gebeurt. De interpretatie van mijn verhalen is trouwens helemaal vrij! Er zitten altijd meerdere lagen in.”
Boven op de toren
Afsluiten doen we met een blik op de toekomst. “Er zitten enkele boeken in de pipeline, maar ik weet niet voor wanneer ze precies zullen zijn. Begin 2026 wellicht. Een boek maken duurt gemiddeld zes tot negen maanden. Er komen in 2025 ook twee voorstellingen waarvoor ik schrijf en teken.”
Brengen die voorstellingen haar dan nog eens naar haar heimat, Marke? “Dat kan ik jammer genoeg nog niet zeggen. De data en locaties moeten nog worden vastgelegd, maar meestal zit Kortrijk daar bij. Ik kom trouwens nog weleens in Kortrijk: mijn moeder woont er en ik zal er altijd een band mee hebben.”
Het werk ‘Boven op de toren. Met Manten en Kalle op stap door Kortrijk’ uit 2023 mag daar dan misschien het mooiste voorbeeld van zijn. Ze schreef het boek in samenwerking met Stad Kortrijk. Het verhaal gidst je langs een tiental eeuwenoude en beeldbepalende monumenten in de historische binnenstad. “De plek waar je wieg staat, kan je nooit vergeten.”
Via deze link kan je jouw stem uitbrengen voor de Boon-publieksprijs van Waar is Winter? Stemmen kan tot en met 21 maart.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
