“Om hulp roepen was het enige wat ik kon doen, terwijl mijn zoontje van 10 aan het huilen was.” Voor een laatste keer blikte Rouslan Uzuyev (54) uit Kuurne op de politierechtbank in Kortrijk terug op het vreselijke ongeval dat hem op 8 december 2021 in Kortrijk overkwam. Zijn 26-jarige aanrijdster stond er terecht. Rouslan brak bij het ongeval zijn beide knieën, enkel, kuitbeen en voet.
Op die bewuste koude decemberdag had Rouslan net zijn zoontje van een verjaardagsfeestje opgehaald. In de Noordstraat in Kortrijk, vlakbij museum Texture, was het gewoontegetrouw aanschuiven. Plots reed een Mini Cooper zijn wagen achteraan aan. Rouslan stapte uit, deed teken naar de jongedame achter het stuur maar kreeg een middelvinger terug. Meer zelfs: toen hij opnieuw in zijn wagen wou stappen, reed de aanrijdster wild vooruit, schepte Rouslan op en plette hem tussen haar voertuig en dat van een tegenligger. Het duurde wel 10 seconden vooraleer ze opnieuw achteruit reed en op de vlucht sloeg.
Waarom?
“Ik hoor het geluid van metaal nog altijd weergalmen”, aldus Rouslan. “Ik kon alleen maar om hulp roepen terwijl mijn zoontje van 10 aan het huilen was. Die jongen zag alles gebeuren en zag hoe ik daar tussen twee auto’s geplet zat en ik daarna letterlijk ineen zakte. Ik hoopte dat de automobiliste zo snel mogelijk achteruit zou rijden, zodat ik niet meer geplet zou zitten. Die 10 seconden waren verschrikkelijk.”
De lichamelijke tol was voor Rouslan zwaar: breuken aan beide knieën, voet, kuitbeen en enkel. “Het ongeval heeft mijn leven totaal veranderd”, aldus de man die 23 jaar geleden zijn thuisland Tsjetsjenië ontvluchtte. “Ik was sportief, maar kan nu met moeite nog 300 meter wandelen. Mijn fitnesstoestellen die ik tijdens corona kocht, liggen er onaangeroerd bij. Ik was mantelzorger voor mijn vader, maar zat plots zelf in zijn rolstoel. Ik was tolk, maar kan nu maar halftijds meer werken. Zowel ikzelf als mijn zoontje hebben last van angstaanvallen en nachtmerries. Er blijft maar één vraag door mijn hoofd spoken: waarom? Ik kreeg van de aanrijdster wel een brief met excuses, maar die vraag bleef onbeantwoord.”
Medicatie
Aanrijdster E.H. (26) uit Harelbeke was zelf niet op de zitting van de politierechtbank aanwezig, haar ouders wel. “Ze verblijft momenteel in een instelling om therapie te volgen en verder af te kicken van haar verslaving aan de medicatie (alprazolam, een benzodiazepine die vooral gebruikt wordt voor de behandeling van angststoornissen en paniekaanvallen, red.) die ze toen nam”, aldus haar advocate Julie Vandenbogaerde.
“Op de vraag waarom ze op 8 december 2021 dit deed, weet ze zelf niet het volledige antwoord. Ze kampte wel al jaren met angstaanvallen en nam daarvoor steeds meer medicatie. Die dag ook. Ze wou eens buiten komen en in de Sint-Michielskerk bezinnen en tot rust komen, maar vond geen parkeerplaats. Op die manier kwam ze in die file in de Noordstraat terecht, met een nieuwe paniekaanval tot gevolg. Ze herinnerde zich een aanrijding met een auto, maar dat ze ook een persoon omver had gereden en was weggevlucht wist ze zich aanvankelijk niet meer.”
Opzettelijk?
Pas de dag nadien meldde E.H. zich bij de politie. De politie had haar Mini Cooper de dag zelf al bij haar thuis in Harelbeke gevonden, maar van de jongedame was toen geen spoor. Haar ouders getuigden dat ze totaal overstuur was thuisgekomen en daarna te voet was weggegaan. Er volgde een onderzoek, met aanstelling van een onderzoeksrechter, om na te gaan of ze wel niet met opzet Rouslan omver had gereden. Uiteindelijk concludeerde men dat dit niet het geval was, waardoor de zaak voor de politierechtbank belandde.
Rij-ongeschikt
In een brief uitte E.H. haar spijt. Haar ouders verontschuldigden zich na de zitting nog eens in haar naam bij Rouslan en zijn echtgenote. De openbare aanklager drong aan op een straf met voorwaarden, gericht op een intensieve residentiële behandeling in een gespecialiseerde instelling. Ze vroeg ook E.H. rij-ongeschikt te verklaren.
“Haar Mini Cooper is verkocht en ze wil niet meer met de auto rijden”, aldus Julie Vandenbogaerde. “Het was de domste beslissing om die dag in de wagen te kruipen. Ze zal zonder twijfel therapie blijven volgen. Ze vraagt enkel een straf die niet te veel extra leed veroorzaakt, want het ongeval veroorzaakte er al genoeg.” Vonnis op 25 april. (LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
