Een 32-jarige babysit uit Poperinge is door de strafrechter vrijgesproken op verdenking van het toebrengen van verwondingen aan baby Jules uit Veurne, toen hij vijf maanden oud was. Het jongetje liep daardoor het shaken baby syndroom op. Dat de jongen dooreengeschud werd, staat volgens de rechter wél vast, maar omdat er tien mensen de zorgen voor hem hadden die week kon onmogelijk achterhaald worden wanneer en door wie hij de verwondingen opliep. Een enorme klap voor de ouders, een grote opluchting voor de babysit. “Ze heeft de voorbije jaren erg afgezien”, zegt de advocaat van A.
Bijna zes jaar na de feiten kent het dossier van baby Jules uit Veurne dus een ontknoping. Bij de jongen werd op 8 februari 2020 het shaken baby syndroom vastgesteld. Hij liep hersenbloedingen op en zijn leven kon ternauwernood gered worden. Nu is de jongen 6 jaar oud, maar ondervindt hij nog steeds last.
Er volgde een zeer lang onderzoek, in meerdere fases. Eerst werd de onthaalmoeder verdacht bij wie Jules die dag verbleef, maar er was geen bewijs en de vrouw slaagde in een polygraaftest. Voor diezelfde test faalde babysit A. (32) uit Poperinge wél. Daarna kwam zij in het vizier. Maar op haar proces eind oktober vroeg het openbaar ministerie ook voor haar de vrijspraak, omdat er geen bewijs was. Ondanks een fel verweer van advocaten Kristiaan Vandenbussche en Frank Scheerlinck, die de ouders en grootouders van Jules bijstaan. “Gelet op de tijdslijn is A. de enige schuldige”, klonk het. “En we weten dat ze in die periode het door privéredenen enorm moeilijk had.”
Wel gebeurd, maar door wie?
De strafrechter in Veurne veegde dat allemaal van tafel en verleende A. de vrijspraak. “Het is duidelijk dat er slagen en verwondingen zijn toegebracht en dat Jules het shaken baby syndroom opliep”, motiveerde de rechter. “Maar het is onmogelijk vast te stellen wanneer dat gebeurde en door wie. Jules kreeg op 7 februari 2020 de belangrijkste symptomen: het overgeven. Maar die dag en de dagen voordien droegen meer dan tien personen de zorg over hem. Het is aannemelijk dat hij in die periode het shaken baby syndroom opliep. Dat A. faalde in de polygraaftest en dat van haar een profiel werd geschetst dat ze het in die periode moeilijk had, slapeloos was of onder stress stond is geen bewijs. De minste redelijke twijfel speelt in haar voordeel.”
Enorme klap tegen opluchting
Voor Kevin en Charlotte, de ouders van Jules, en de grootouders, was de vrijspraak moeilijk te aanvaarden. “Dit is een enorme klap”, reageerde mama Charlotte geëmotioneerd. “We vechten al zes jaar lang voor de waarheid, vooral voor ons zoontje. We hebben alles gedaan wat we konden en nu horen dat het hier eindigt is erg moeilijk.”
Hun advocaat vult aan: “we wisten dat het een moeilijk dossier was en we weinig medewerking hadden. Er is een juridische waarheid en een echte waarheid. Helaas kan Jules het ons zelf niet zeggen wat er gebeurde.”
Aan de overzijde reageerde babysit A. dan weer begrijpelijk erg opgelucht. “Dit is een enorme opluchting en er valt een grote last van haar schouders”, reageert haar advocaat Marie-Hélène Debaere. “Al zes jaar draagt ze deze zaak mee en ze heeft enorm afgezien. Ze is niet meer dezelfde persoon als voordien en dit zal sowieso zijn sporen nalaten.” (JH)
