Zeven gebroken ribben en een gebroken vinger. Dat hield de moeder van een 28-jarige jongeman uit Hooglede over aan een woede-uitbarsting van haar verstandelijk beperkte zoon. Toch zijn de ouders nog altijd bereid om hem met open armen thuis te verwelkomen. “Hij hoort niet in de gevangenis thuis”, aldus advocaat Stéphane Heusequin.
Op 2 oktober 2024 liep bij de politie een melding binnen van ziekenhuis AZ Delta in Rumbeke. Een dame was er op de spoedafdeling opgenomen nadat ze bont en blauw geslagen was. Dader: haar eigen zoon. Het bleek niet voor het eerst dat D.W. agressief uit de hoek kwam. “Hij gooide zijn moeder eens drie tot vier keer tegen de grond”, schetste de openbare aanklager. “De ouders sloten zich in de garage op tot hij gekalmeerd was. Hij stak de hand van zijn vader tussen de deur en sloeg die verschillende keren dicht. Een gevaarlijke situatie, niet meer leefbaar.” Het vorderde een celstraf van 1 jaar, eventueel met begeleidende voorwaarden. “Hij kan terug naar huis komen”, aldus de ouders. “Hij zit al zo lang in de gevangenis. Maar er is begeleiding nodig.”
“Hij hoort niet in de gevangenis thuis maar zit er wel bij gebrek aan alternatieven”, aldus Stéphane Heusequin. “Justitie faalt hier en heeft ook een verantwoordelijkheid om passende hulp te bieden. Dat gebeurde niet, dus ging ik zelf op zoek, tevergeefs. Eigenlijk is hij ontoerekeningsvatbaar maar als we op een psychiatrisch onderzoek moeten wachten, blijft hij nog langer in de cel.” Hij vroeg de rechter dan maar geen straf maar begeleidende voorwaarden op te leggen. Vonnis op 13 januari. (LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
