Het lijkt wel alsof het in de sterren geschreven stond dat Xavier Taveirne ooit ‘De Zevende Dag’ zou presenteren, want hij durft onomwonden te stellen dat hij een zondagskind is. In zijn carrière, het leven én de liefde. Dat hij terugkeerde naar zijn Brugse roots heeft veel te maken met de zee, alhoewel hij ironisch genoeg opgroeide in de bossen. “Ik was erg op mezelf. Ik bloeide pas open toen ik in Brussel ging wonen.”
We treffen Xavier in een van de drukste én boeiendste jaren uit zijn leven: terwijl hij in Assebroek volop een oude bakkerij aan het verbouwen is, maakte hij de carriereswitch van Radio 1 naar Eén. De Bruggeling gaat maar weinig uitdagingen uit de weg. Zelfs een zeiknatte maandagmorgen kan zijn humeur niet stuk krijgen. Meer nog, hij laat zijn paraplu voor wat hij is als hij het strand opstapt. “Want regen aan de zee is altijd veel fijner dan in de stad. Een deel van de reden dat we van Brussel naar Brugge verhuisd zijn, is overigens de zee”, bekent hij. “Mijn vriend is van Oostduinkerke en dat zit er toch wel wat in, die band met het strand.” De eerste helft van zijn leven heeft Xavier in Beernem gewoond, de andere dus in Brussel. “Dat zorgt ervoor dat ik nooit ergens honderd procent thuis ben. Als ik van de autosnelweg kom en Brugge binnenrijd, voelt dat heel vertrouwd aan. Maar de Basiliek van Koekelberg brengt óók een zekere rust met zich mee. Sinds kort hebben we in Brussel wel een studiootje, voor als het laat wordt. Zo hebben we het beste van twee werelden. We zijn ook deels teruggekeerd voor de familie. We merkten dat we alsmaar vaker in West-Vlaanderen zaten, ook in de weekends. Ik heb de verplaatsing toch wel wat onderschat. Net als die verbouwingen trouwens. Iedereen verklaart ons dan ook zot.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 6 oktober. Verder in het magazine o.a. een heerlijk recept voor mascarpone met lange vingers en rood fruit, de lekkere adresjes van Rik Vanwalleghem, alles wat je al wilde weten over wijn, de werkplek van Philip Boey, een wandeling door Koekelarebos, een bezoek aan Isle of Wight, het leven van Jurgen Herman en een babbel met Vincent Pierins van Clouseau.
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Geen plan B
Wordt Xavier een nieuwe televisiepersoonlijkheid met De Zevende Dag en straks ook zijn deelname aan De Slimste Mens? “Ik lig daar niet wakker van. Dat is ook nooit mijn ambitie geweest. Alles vanaf De Ochtend is een bonus in mijn leven. Als ze volgende week zeggen dat het genoeg geweest is, is dat ook oké. Ik sta volledig ten dienste van het huis (de VRT, red.). Het zou steken, maar ik wil niet de laatste zijn die beseft dat ik níét goed ben. Dat zou pas triest zijn.”
Je vindt ze niet vaak, die verhalen.
“Wat ik jammer vind, maar bij mij is het nooit een strijd geweest. Thuis werd er vooral gedacht in oplossingen en niet zozeer in problemen. Ik ga niet snel iets uit de weg, maar ik heb het wel graag snel achter de rug. Ik voel ook niet de behoefte om nu op de barricades te gaan staan. Ik wil gerust wel een spreekbuis zijn, maar ik vraag me af in hoeverre je geloofwaardig bent als je die strijd en pijn niet hebt gevoeld. Ik geloof dat je authentiek en oprecht moet zijn in alles wat je doet. Maar ik besef ook dat ik daar geluk in heb gehad. Er bestaan daar nu eenmaal geen wetmatigheden in. Het is niet dat je opeens naar de ontdek-de-homo-school kunt, hé. Er bestaat geen opleiding als het over gevoelens gaat. Voor mij is homo zijn ook niet allesbepalend. Ik ben gewoon Xavier, punt. Bovendien is het soms sterker om het niet te benoemen, dan daar echt een issue van te maken. Het lijkt me enorm vermoeiend om altijd iemand anders te moeten zijn en die rol vast te houden.”
Mis je geen kinderen van jezelf?
“Adopteren willen we niet doen. Dan komen ze je uitgebreid doorlichten. Ze wijzen je tijdens zo’n huisbezoek ook op alles wat je nog niet hebt. Dan denk ik: wow, het duurt nog acht jaar voor we een kind krijgen. Moet ik hier nu al zo’n hekje aan de trap zetten om er dan jarenlang aan herinnerd te worden dat ik geen kinderen heb? Wat we wel overwegen, is pleegzorg. Er is ook wel iets moois aan die kleine gasten een goeie start geven. Als koppel zijn we daar wel klaar voor, maar ons leven is momenteel heel chaotisch. Als heterokoppel hoef je daar niet altijd over na te denken, kan je gewoon de sprong wagen. Maar wij hebben zoveel tijd om ons te bedenken… Maar geen eigen kinderen hebben, voelt niet aan alsof mijn leven mislukt is, nee.”
Zorgt je vriend voor rust in jullie relatie?
“Ja, hij gebruikt honderd woorden per dag en ik honderdduizend. We vullen elkaar goed aan. Hij is eerder introvert. Maar thuis is hij wel de baas. (lacht) Ik moet op het werk al genoeg beslissingen nemen.”
Wat beschouw je als jouw grootste talent?
“Dat ik zeer empathisch ben. Ik heb een hekel aan inspirational quotes, maar ik geloof wel deze die zegt dat iedereen wel een strijd voert waar je niets van weet. Daarom probeer ik ook altijd een soort openheid te creëren bij mensen, ook in interviews. Ik hou rekening met mensen, soms te veel. Op het werk wil ik ook altijd mensen redden, als ze er wat triest uitzien. Ik wil bij wijze van spreken meteen naar hen toe, al heb ik dat intussen wel wat afgeleerd om me op te dringen.”
Ben je überhaupt kwaad te krijgen?
“Moeilijk. Ik kan veel achter mij laten. Waar ik wel niet tegen kan, is dat iemand zijn fout maar niet wil toegeven, zelfs al is het overduidelijk. Daar kan ik lastig van worden. Maar nog eens; ik heb met ouder worden geleerd dat ik niet alles en iedereen moet redden. Dat gaat ook niet, hoe vermoeiend is dat niet? Maar je kan wel een verschil maken in je onmiddellijke omgeving.”
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Geen plan B
Wordt Xavier een nieuwe televisiepersoonlijkheid met De Zevende Dag en straks ook zijn deelname aan De Slimste Mens? “Ik lig daar niet wakker van. Dat is ook nooit mijn ambitie geweest. Alles vanaf De Ochtend is een bonus in mijn leven. Als ze volgende week zeggen dat het genoeg geweest is, is dat ook oké. Ik sta volledig ten dienste van het huis (de VRT, red.). Het zou steken, maar ik wil niet de laatste zijn die beseft dat ik níét goed ben. Dat zou pas triest zijn.”
“‘De Slimste Mens’ winnen? Misschien”
Xavier is een van de kandidaten voor dit seizoen van De Slimste Mens op Vier. “Het wordt moeilijk, net omwille van mijn korte concentratiespanne. Ik ben op zondagmiddag bijvoorbeeld echt ka-pot. Niet van De Zevende Dag, maar van mij twee uur te moeten concentreren. Bij De Slimste Mens wordt het ook zo, vrees ik. Dat zou me wel eens kunnen nekken. ‘Wat was de vraag? Oei, shit, ik sta op nul.’ (lacht) Ik quiz heel graag, op de redactie krijg ik nu al een pak vragen. Dat is wel geestig. Ik hoop vooral een paar afleveringen te overleven, al is het maar voor mijn eergevoel. Of ik wat meer herkend zal worden? Dat maakt mij niets uit. Die West-Vlaamse nuchterheid, hé.” (grijnst)
“Homo zijn is niet allesbepalend. Ik ben gewoon Xavier, punt”
Was de horeca nooit een optie?
“Zoals elk kind verzet je je tegen alles wat je ouders doen, dus eigenlijk niet, nee. Toen ik moest meehelpen in het weekend, was dat met een lang gezicht. Achteraf heb ik me wel de bedenking gemaakt dat dat eigenlijk superondankbaar was; mijn ouders hebben zich echt de voeten van onder het lijf gewerkt om ons te laten studeren en dan was het nog te veel als ik ocharme vier uur moest meehelpen op zondag. Vooral omdat de mensen soms erg onbeleefd waren. ‘Een pannenkoek en een koffie, gaat dat lang duren?’, vroegen ze dan. ‘Als je je pannenkoek warm wil, gaat dat efkes duren, ja. Als je hem koud wil, kan ik hem meteen brengen.’ Op den duur hadden mijn ouders wel door dat het niets voor mij was.” (lacht)
Het klinkt wel als een strip van Suske & Wiske: de taverne van Taveirne.
“Dat was bijna een kleine kmo als je dat zag op zondag, toen daar een paar honderd man zat. Maar zo’n beheersbare zaak, met een man of twintig, dat zou ik wel nog overwegen. Op vandaag zijn er veel mensen die dat proberen, maar ze vergeten dat de horeca echt een stiel is.”
Opgroeien in een bos, wat doet dat met een mens?
“Ik had altijd het gevoel dat ik mijn tuin moest delen. Een bos als tuin is fantastisch, maar niet als daar altijd volk is. Als kind rebelleer je, want die ‘stomme mensen’ zorgden ervoor dat ik nooit tijd kon doorbrengen met mijn ouders. Maar tegenover mijn ouders liet ik dat niet blijken, omdat ik dat dan wel oneerlijk vond. Maar als je twaalf jaar bent, denk je wel: fuck you all. Spijt heb ik niet. Ik zou het ook voor niets willen ruilen. Maar het heeft me wel geleerd vroeg zelfstandig te zijn. Daardoor kon ik ook zo goed aarden toen ik op mijn 18de naar Brussel ging. Ik ging ook niet uit tot dan. Logisch ook: ik zat alleen maar tussen volwassenen in de horeca, waardoor ik mentaal al vrij vroeg rijp was en nooit echt aansluiting vond bij mijn eigen leeftijdsgroep.”
En een lief, zat dat er dan ook niet in?
“Eigenlijk niet, nee. Het interesseerde me ook niet. Ik hoorde ook rondom mij veel mensen zagen over hun lief. Stop er dan mee, dacht ik. Op café gaan vond ik wel leuk. Maar dansen vond ik nooit echt tof. Je staat daar wat te roepen omdat je elkaar niet verstaat door de muziek en dan maar wat dom naar elkaar kijken op de dansvloer… laat maar.”
Wist je vrij snel dat je op mannen viel?
“Het was pas duidelijk op mijn 21ste. Af en toe waren er wat signalen of opmerkingen, maar voor de rest… niets. Ik was niet echt ongelukkig, ook niet verliefd en ik voelde niet de drang om dat uit te zoeken. Toen ik op mijn 21ste voor het eerst een man kuste, in Nederland dan nog, was het zo van: ah ja. (haalt zijn schouders op) Ik heb die nacht ook goed geslapen. Het is niet dat ik wakker lag met een existentiële crisis alsof de voorbije 21 jaar één grote leugen waren. Het was gewoon…”
“Een bos als tuin is fantastisch, maar niet als er altijd volk is”
Geen issue?
“Totaal niet.”
Thuis ook niet?
“Nee. Ik heb het thuis gezegd en dat was het. ‘Oké, ça va, prima.’ We hebben er nooit meer over gebabbeld. Ik zei mijn ouders later dat ik een lief had. ‘Breng hem dan maar mee’. En nu is het: ‘Is hij niet mee?’ Euh, nee, sorry, mag ik ook binnen?” (lacht)
Geen plan B
Wordt Xavier een nieuwe televisiepersoonlijkheid met De Zevende Dag en straks ook zijn deelname aan De Slimste Mens? “Ik lig daar niet wakker van. Dat is ook nooit mijn ambitie geweest. Alles vanaf De Ochtend is een bonus in mijn leven. Als ze volgende week zeggen dat het genoeg geweest is, is dat ook oké. Ik sta volledig ten dienste van het huis (de VRT, red.). Het zou steken, maar ik wil niet de laatste zijn die beseft dat ik níét goed ben. Dat zou pas triest zijn.”
Je vindt ze niet vaak, die verhalen.
“Wat ik jammer vind, maar bij mij is het nooit een strijd geweest. Thuis werd er vooral gedacht in oplossingen en niet zozeer in problemen. Ik ga niet snel iets uit de weg, maar ik heb het wel graag snel achter de rug. Ik voel ook niet de behoefte om nu op de barricades te gaan staan. Ik wil gerust wel een spreekbuis zijn, maar ik vraag me af in hoeverre je geloofwaardig bent als je die strijd en pijn niet hebt gevoeld. Ik geloof dat je authentiek en oprecht moet zijn in alles wat je doet. Maar ik besef ook dat ik daar geluk in heb gehad. Er bestaan daar nu eenmaal geen wetmatigheden in. Het is niet dat je opeens naar de ontdek-de-homo-school kunt, hé. Er bestaat geen opleiding als het over gevoelens gaat. Voor mij is homo zijn ook niet allesbepalend. Ik ben gewoon Xavier, punt. Bovendien is het soms sterker om het niet te benoemen, dan daar echt een issue van te maken. Het lijkt me enorm vermoeiend om altijd iemand anders te moeten zijn en die rol vast te houden.”
Mis je geen kinderen van jezelf?
“Adopteren willen we niet doen. Dan komen ze je uitgebreid doorlichten. Ze wijzen je tijdens zo’n huisbezoek ook op alles wat je nog niet hebt. Dan denk ik: wow, het duurt nog acht jaar voor we een kind krijgen. Moet ik hier nu al zo’n hekje aan de trap zetten om er dan jarenlang aan herinnerd te worden dat ik geen kinderen heb? Wat we wel overwegen, is pleegzorg. Er is ook wel iets moois aan die kleine gasten een goeie start geven. Als koppel zijn we daar wel klaar voor, maar ons leven is momenteel heel chaotisch. Als heterokoppel hoef je daar niet altijd over na te denken, kan je gewoon de sprong wagen. Maar wij hebben zoveel tijd om ons te bedenken… Maar geen eigen kinderen hebben, voelt niet aan alsof mijn leven mislukt is, nee.”
Zorgt je vriend voor rust in jullie relatie?
“Ja, hij gebruikt honderd woorden per dag en ik honderdduizend. We vullen elkaar goed aan. Hij is eerder introvert. Maar thuis is hij wel de baas. (lacht) Ik moet op het werk al genoeg beslissingen nemen.”
Wat beschouw je als jouw grootste talent?
“Dat ik zeer empathisch ben. Ik heb een hekel aan inspirational quotes, maar ik geloof wel deze die zegt dat iedereen wel een strijd voert waar je niets van weet. Daarom probeer ik ook altijd een soort openheid te creëren bij mensen, ook in interviews. Ik hou rekening met mensen, soms te veel. Op het werk wil ik ook altijd mensen redden, als ze er wat triest uitzien. Ik wil bij wijze van spreken meteen naar hen toe, al heb ik dat intussen wel wat afgeleerd om me op te dringen.”
Ben je überhaupt kwaad te krijgen?
“Moeilijk. Ik kan veel achter mij laten. Waar ik wel niet tegen kan, is dat iemand zijn fout maar niet wil toegeven, zelfs al is het overduidelijk. Daar kan ik lastig van worden. Maar nog eens; ik heb met ouder worden geleerd dat ik niet alles en iedereen moet redden. Dat gaat ook niet, hoe vermoeiend is dat niet? Maar je kan wel een verschil maken in je onmiddellijke omgeving.”
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
“‘De Slimste Mens’ winnen? Misschien”
Xavier is een van de kandidaten voor dit seizoen van De Slimste Mens op Vier. “Het wordt moeilijk, net omwille van mijn korte concentratiespanne. Ik ben op zondagmiddag bijvoorbeeld echt ka-pot. Niet van De Zevende Dag, maar van mij twee uur te moeten concentreren. Bij De Slimste Mens wordt het ook zo, vrees ik. Dat zou me wel eens kunnen nekken. ‘Wat was de vraag? Oei, shit, ik sta op nul.’ (lacht) Ik quiz heel graag, op de redactie krijg ik nu al een pak vragen. Dat is wel geestig. Ik hoop vooral een paar afleveringen te overleven, al is het maar voor mijn eergevoel. Of ik wat meer herkend zal worden? Dat maakt mij niets uit. Die West-Vlaamse nuchterheid, hé.” (grijnst)
Wie is Xavier Taveirne?
Xavier Taveirne werd geboren in Tielt op 3 juni 1981, maar groeide op in Beernem.
Hij begon zijn carrière bij Radio 2 West-Vlaanderen, waar hij doorgroeide. Later werd hij zelfstandige en presenteerde hij onder meer op FM Brussel. In 2009 keerde hij terug naar de VRT. Van 2012 tot 15 presenteerde hij De Ochtend op Radio 1 en daarna De wereld vandaag. Vorig jaar werd hij nieuwslezer voor Focus-WTV. Dat zette hij stop toen hij het aanbod kreeg om De Zevende Dag te presenteren met Phara de Aguirre. Dat doet hij sinds september.
Xavier is al acht jaar samen met grafisch vormgever Bas Pattyn. Samen wonen ze in Brugge.
Lang getwijfeld om de switch van radio naar tv te maken?
“48 uur. Ik moest het vooral eventjes thuis bespreken, want in de weekends werken heeft wel een impact. Toen ik wist dat het met Phara (de Aguirre, red.) was, heb ik niet meer getwijfeld. Er zijn zoveel mensen op televisie die te dicht bij de zon vliegen en verbranden. Ik wist dat dat met haar zeker niet het geval zou zijn. Ik was wel nerveus, ja. De eerste keer dat ik mijn mond opendeed, dacht ik: ‘Ga ik overgeven of iets zeggen? Gelukkig was het dat laatste.” (lacht)
Was het radioverhaal wat op?
“Het was iets te comfortabel geworden. Ik deed het nog heel graag, maar ik voelde dat ik 90 procent mijn best wilde doen in plaats van honderd. Dat programma verdient beter, net als Radio 1 en zijn luisteraars. Televisie vraagt veel meer voorbereiding en vormelijke uitwerking. En als je een korte concentratiespanne hebt… Echt. Ik ben supervermoeiend. Op zaterdag moet ik echt ergens in een hoek gaan zitten met mijn laptop, oortjes in en een playlist op Spotify.”
Wist je als kind al dat je dit wilde doen?
“Ik wilde landbouwer worden, zoals mijn oma, opa en oom. Maar toen ik acht jaar was, zag ik de Golfoorlog in het journaal en wist ik: dit wil ik doen. Ik zou vandaag de slechtste oorlogsjournalist ooit zijn, maar kom… Ik heb lang getwijfeld toen ik 18 jaar was tussen psychologie en journalistiek. Maar ik had geen zin om vier of vijf jaar te blokken. Bovendien bevatte de richting journalistiek heel wat praktijk, wat goed is voor iemand met mijn beperkte concentratiespanne.”
Altijd al zo geweest?
“Ik was nogal een stuiterkind, ja. Ook best een loner, eigenlijk. We woonden in het bos, hadden niet echt buren en het was ook te ver om met de fiets ergens naartoe te gaan. Mijn ouders hadden er een horecazaak, dus zaten mijn zus en ik in het weekend vaak bij mijn grootouders. Toen mijn zus meehielp in de zaak, bleef ik dan ook maar liever thuis. Ik las boeken, heel veel boeken. En keek veel televisie. Ik was een erg braaf kind. Zegt hij dus zelf.” (lacht)
“‘De Slimste Mens’ winnen? Misschien”
Xavier is een van de kandidaten voor dit seizoen van De Slimste Mens op Vier. “Het wordt moeilijk, net omwille van mijn korte concentratiespanne. Ik ben op zondagmiddag bijvoorbeeld echt ka-pot. Niet van De Zevende Dag, maar van mij twee uur te moeten concentreren. Bij De Slimste Mens wordt het ook zo, vrees ik. Dat zou me wel eens kunnen nekken. ‘Wat was de vraag? Oei, shit, ik sta op nul.’ (lacht) Ik quiz heel graag, op de redactie krijg ik nu al een pak vragen. Dat is wel geestig. Ik hoop vooral een paar afleveringen te overleven, al is het maar voor mijn eergevoel. Of ik wat meer herkend zal worden? Dat maakt mij niets uit. Die West-Vlaamse nuchterheid, hé.” (grijnst)
“Homo zijn is niet allesbepalend. Ik ben gewoon Xavier, punt”
Was de horeca nooit een optie?
“Zoals elk kind verzet je je tegen alles wat je ouders doen, dus eigenlijk niet, nee. Toen ik moest meehelpen in het weekend, was dat met een lang gezicht. Achteraf heb ik me wel de bedenking gemaakt dat dat eigenlijk superondankbaar was; mijn ouders hebben zich echt de voeten van onder het lijf gewerkt om ons te laten studeren en dan was het nog te veel als ik ocharme vier uur moest meehelpen op zondag. Vooral omdat de mensen soms erg onbeleefd waren. ‘Een pannenkoek en een koffie, gaat dat lang duren?’, vroegen ze dan. ‘Als je je pannenkoek warm wil, gaat dat efkes duren, ja. Als je hem koud wil, kan ik hem meteen brengen.’ Op den duur hadden mijn ouders wel door dat het niets voor mij was.” (lacht)
Het klinkt wel als een strip van Suske & Wiske: de taverne van Taveirne.
“Dat was bijna een kleine kmo als je dat zag op zondag, toen daar een paar honderd man zat. Maar zo’n beheersbare zaak, met een man of twintig, dat zou ik wel nog overwegen. Op vandaag zijn er veel mensen die dat proberen, maar ze vergeten dat de horeca echt een stiel is.”
Opgroeien in een bos, wat doet dat met een mens?
“Ik had altijd het gevoel dat ik mijn tuin moest delen. Een bos als tuin is fantastisch, maar niet als daar altijd volk is. Als kind rebelleer je, want die ‘stomme mensen’ zorgden ervoor dat ik nooit tijd kon doorbrengen met mijn ouders. Maar tegenover mijn ouders liet ik dat niet blijken, omdat ik dat dan wel oneerlijk vond. Maar als je twaalf jaar bent, denk je wel: fuck you all. Spijt heb ik niet. Ik zou het ook voor niets willen ruilen. Maar het heeft me wel geleerd vroeg zelfstandig te zijn. Daardoor kon ik ook zo goed aarden toen ik op mijn 18de naar Brussel ging. Ik ging ook niet uit tot dan. Logisch ook: ik zat alleen maar tussen volwassenen in de horeca, waardoor ik mentaal al vrij vroeg rijp was en nooit echt aansluiting vond bij mijn eigen leeftijdsgroep.”
En een lief, zat dat er dan ook niet in?
“Eigenlijk niet, nee. Het interesseerde me ook niet. Ik hoorde ook rondom mij veel mensen zagen over hun lief. Stop er dan mee, dacht ik. Op café gaan vond ik wel leuk. Maar dansen vond ik nooit echt tof. Je staat daar wat te roepen omdat je elkaar niet verstaat door de muziek en dan maar wat dom naar elkaar kijken op de dansvloer… laat maar.”
Wist je vrij snel dat je op mannen viel?
“Het was pas duidelijk op mijn 21ste. Af en toe waren er wat signalen of opmerkingen, maar voor de rest… niets. Ik was niet echt ongelukkig, ook niet verliefd en ik voelde niet de drang om dat uit te zoeken. Toen ik op mijn 21ste voor het eerst een man kuste, in Nederland dan nog, was het zo van: ah ja. (haalt zijn schouders op) Ik heb die nacht ook goed geslapen. Het is niet dat ik wakker lag met een existentiële crisis alsof de voorbije 21 jaar één grote leugen waren. Het was gewoon…”
“Een bos als tuin is fantastisch, maar niet als er altijd volk is”
Geen issue?
“Totaal niet.”
Thuis ook niet?
“Nee. Ik heb het thuis gezegd en dat was het. ‘Oké, ça va, prima.’ We hebben er nooit meer over gebabbeld. Ik zei mijn ouders later dat ik een lief had. ‘Breng hem dan maar mee’. En nu is het: ‘Is hij niet mee?’ Euh, nee, sorry, mag ik ook binnen?” (lacht)
Geen plan B
Wordt Xavier een nieuwe televisiepersoonlijkheid met De Zevende Dag en straks ook zijn deelname aan De Slimste Mens? “Ik lig daar niet wakker van. Dat is ook nooit mijn ambitie geweest. Alles vanaf De Ochtend is een bonus in mijn leven. Als ze volgende week zeggen dat het genoeg geweest is, is dat ook oké. Ik sta volledig ten dienste van het huis (de VRT, red.). Het zou steken, maar ik wil niet de laatste zijn die beseft dat ik níét goed ben. Dat zou pas triest zijn.”
Je vindt ze niet vaak, die verhalen.
“Wat ik jammer vind, maar bij mij is het nooit een strijd geweest. Thuis werd er vooral gedacht in oplossingen en niet zozeer in problemen. Ik ga niet snel iets uit de weg, maar ik heb het wel graag snel achter de rug. Ik voel ook niet de behoefte om nu op de barricades te gaan staan. Ik wil gerust wel een spreekbuis zijn, maar ik vraag me af in hoeverre je geloofwaardig bent als je die strijd en pijn niet hebt gevoeld. Ik geloof dat je authentiek en oprecht moet zijn in alles wat je doet. Maar ik besef ook dat ik daar geluk in heb gehad. Er bestaan daar nu eenmaal geen wetmatigheden in. Het is niet dat je opeens naar de ontdek-de-homo-school kunt, hé. Er bestaat geen opleiding als het over gevoelens gaat. Voor mij is homo zijn ook niet allesbepalend. Ik ben gewoon Xavier, punt. Bovendien is het soms sterker om het niet te benoemen, dan daar echt een issue van te maken. Het lijkt me enorm vermoeiend om altijd iemand anders te moeten zijn en die rol vast te houden.”
Mis je geen kinderen van jezelf?
“Adopteren willen we niet doen. Dan komen ze je uitgebreid doorlichten. Ze wijzen je tijdens zo’n huisbezoek ook op alles wat je nog niet hebt. Dan denk ik: wow, het duurt nog acht jaar voor we een kind krijgen. Moet ik hier nu al zo’n hekje aan de trap zetten om er dan jarenlang aan herinnerd te worden dat ik geen kinderen heb? Wat we wel overwegen, is pleegzorg. Er is ook wel iets moois aan die kleine gasten een goeie start geven. Als koppel zijn we daar wel klaar voor, maar ons leven is momenteel heel chaotisch. Als heterokoppel hoef je daar niet altijd over na te denken, kan je gewoon de sprong wagen. Maar wij hebben zoveel tijd om ons te bedenken… Maar geen eigen kinderen hebben, voelt niet aan alsof mijn leven mislukt is, nee.”
Zorgt je vriend voor rust in jullie relatie?
“Ja, hij gebruikt honderd woorden per dag en ik honderdduizend. We vullen elkaar goed aan. Hij is eerder introvert. Maar thuis is hij wel de baas. (lacht) Ik moet op het werk al genoeg beslissingen nemen.”
Wat beschouw je als jouw grootste talent?
“Dat ik zeer empathisch ben. Ik heb een hekel aan inspirational quotes, maar ik geloof wel deze die zegt dat iedereen wel een strijd voert waar je niets van weet. Daarom probeer ik ook altijd een soort openheid te creëren bij mensen, ook in interviews. Ik hou rekening met mensen, soms te veel. Op het werk wil ik ook altijd mensen redden, als ze er wat triest uitzien. Ik wil bij wijze van spreken meteen naar hen toe, al heb ik dat intussen wel wat afgeleerd om me op te dringen.”
Ben je überhaupt kwaad te krijgen?
“Moeilijk. Ik kan veel achter mij laten. Waar ik wel niet tegen kan, is dat iemand zijn fout maar niet wil toegeven, zelfs al is het overduidelijk. Daar kan ik lastig van worden. Maar nog eens; ik heb met ouder worden geleerd dat ik niet alles en iedereen moet redden. Dat gaat ook niet, hoe vermoeiend is dat niet? Maar je kan wel een verschil maken in je onmiddellijke omgeving.”
ZEEVRAAGJES
IJsje of wafel?
“Doe maar een ijsje. En het liefst met klassieke smaken. Ik verkies chocolade boven mango.” (lacht)
Favoriete strand?
“Ik kom graag in Oostende, maar minstens even graag in Wenduine. In de zomer, als het door mijn hoofd schiet, gaan we ‘s avonds nog eens naar de zee. De strandstoelen zitten standaard in mijn koffer. Vroeger ging ik vaak naar Oostende met mijn moeder. Met mijn ouders samen lukte dat niet, net omdat ze zoveel moesten werken.”
Lievelingsseizoen?
“De zee vind ik eigenlijk toffer in de winter dan in de zomer. Gewoon je jas aan en de winderige dijk op… heerlijk.”
Bakken of sporten?
“Vroeger kon ik gemakkelijk zes uur niets doen op het strand, op vandaag kom ik er eerder om te wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Als ik eventjes te veel aan mijn hoofd heb, dan is dat na een uur of drie aan zee opgelost.”
Favoriete vakantiebestemming?
“Als er maar water in de buurt is. Daarom vind ik het ook zo fijn in Brugge. Ik ga liever geen twee keer naar hetzelfde. Ik probeer graag iets nieuws uit. In juni zijn we naar de kust van Amalfi (in Italië, red.) geweest. Ongelooflijk mooi. Heel toeristisch op sommige plekken, maar minstens evenveel verborgen pareltjes.”
Naaktstrand?
“Daar ben ik echt te preuts voor. Nu ik wat meer op televisie te zien ben, doe ik het al zeker niet, met al die sociale media.”
Dagtoerist of vakantieganger?
“Ik ben niet iemand die een citytrip dicht bij huis inplant. Als ik vakantie heb, wil ik écht vakantie. Grappig; als je in Amerika zegt dat je op drie uur rijden van Parijs woont, dan vinden ze dat superdicht, terwijl wij dat al heel ver vinden.”
Nachtraaf of vroege vogel?
“Een nachtraaf! Maar ik heb mezelf lang wijsgemaakt dat ik een vroege vogel ben. Ik kan makkelijk tot 2 of 3 uur ‘s nachts opblijven. Ik doe van alles om maar niet naar bed te moeten.”
Wie is Xavier Taveirne?
Xavier Taveirne werd geboren in Tielt op 3 juni 1981, maar groeide op in Beernem.
Hij begon zijn carrière bij Radio 2 West-Vlaanderen, waar hij doorgroeide. Later werd hij zelfstandige en presenteerde hij onder meer op FM Brussel. In 2009 keerde hij terug naar de VRT. Van 2012 tot 15 presenteerde hij De Ochtend op Radio 1 en daarna De wereld vandaag. Vorig jaar werd hij nieuwslezer voor Focus-WTV. Dat zette hij stop toen hij het aanbod kreeg om De Zevende Dag te presenteren met Phara de Aguirre. Dat doet hij sinds september.
Xavier is al acht jaar samen met grafisch vormgever Bas Pattyn. Samen wonen ze in Brugge.
Strandwandeling
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier