“Aan al dat doemdenken doe ik niet mee”
Al 33 jaar zet Walter Baele tot in de verste uithoeken van Vlaanderen zijn typetjes en grappen neer. Met plezier, al is het nieuwe er wel wat af en weegt de eenzaamheid van de stiel stilaan door. Niks om hem van de wijs te brengen, aldus Baele, wel een aanwijzing om zijn focus te verleggen: naar leren zingen en dansen, cartoons tekenen, scenario’s schrijven en… aan zee komen wonen.
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
ZEEVRAGEN
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
ZEEVRAGEN
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
ZEEVRAGEN
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
Temptation wat?
Naar welke tv-programma’s Walter Baele zelf kijkt? “We zijn thuis Netflix-kijkers, vrees ik. Steengoede series vind je daar. Big Little Lies bijvoorbeeld, daar valt mijn mond van open: dat scenario, die dialogen… Het geeft me zin om zelf te proberen een scenario te schrijven. Maar televisie? Het gebeurt dat ik een typetje moet spelen voor Tegen de Sterren op en ik dan eerst moet opzoeken waar het over gaat. Temptation island? Niet aan mij besteed.”
Vind jij dat een verontrustende evolutie?
“Het is als een slinger die nu eens de ene dan weer de andere kant op gaat. Ik sta erbij en kijk ernaar. Neem nu de heisa rond Bo Van Spilbeeck, de VTM-journalist die zich onlangs als transgender outte. Dat moet kunnen, maar daar moet óók eens om gelachen kunnen worden. Maar toen daarover op de Nederlandse televisie een sketch werd getoond, stonden ineens een hoop mensen op hun achterpoten. Komaan zeg, daar moeten we toch echt relaxter mee leren omgaan.”
Je ligt niet wakker van waar het met de maatschappij naartoe gaat?
“Neen. Ik ben ook geen positivo, wel realistisch. Ik zie de evolutie van de mens als de processie van Echternach: drie stappen vooruit en twee achteruit. En ja, er zijn issues als de klimaatopwarming of de plastieksoep in onze oceanen, die zorgen baren. Maar daar zullen uiteindelijk maatregelen tegen genomen worden. De mens leert uit zijn fouten.”
“Aan al dat doemdenken doe ik niet mee. Ik geloof er gewoon niks van. Een doorsnee burger op vandaag heeft het beter dan een koning in het jaar duizend. Dat verzin ik niet, een wetenschapper heeft het onderzocht. We leven in luxe en tegelijkertijd maar zagen en klagen… Ja, er zijn mensen die het moeilijk hebben, maar de gemiddelde mens op vandaag heeft het gewoon heel erg goed.”
Ik loop geen 20 km meer in 1.15 uur, maar ik vind dat niet erg
Ik hoor enige ergernis?
“Ja, daar erger ik me inderdaad aan. Wij waren met vier thuis en ik herinner me dat als mijn vader dan eens uitzonderlijk aankondigde dat we de volgende zondag allemaal frietjes met een hamburger zouden gaan eten in de Lunch Garden, we dan een gat in de lucht sprongen. De meeste kinderen vinden dat nu niet meer dan normaal.”
Van ergernis naar jouw ultieme genot?
“Rust. Er is niks waar ik meer van geniet. Een wandeling in de natuur, een eind lopen alweer… Ik word daar gelukkig van.”
“Maar ook wel van goeie reacties op een show. Als mensen me laten weten dat ze door mijn grappen weer wat vitaminen op reserve hebben, vind ik dat heel fijn.”
Hoe ga je om met tegenslagen in je eigen leven?
“Iedereen in mijn omgeving is gezond, ik ben nog nooit met een serieuze tegenslag geconfronteerd.” “Ik ben een chançard… Dus hoe ik daarmee om zou gaan kan ik me eigenlijk maar moeilijk voorstellen. Misschien zou ik het wel aanvaarden als iets wat alweer bij het leven hoort. Maar da’s gemakkelijk gezegd natuurlijk.”
Blijf je nog lang zaalshows maken?
“Ik ga het niet rekken tot niemand me nog durft te zeggen dat het zielig wordt. Ik wil stoppen terwijl ik nog goed ben, en zo herinnerd worden. Ik snap wel dat sommigen blijven doorgaan, omdat ze anders het applaus missen, maar het is niet aan mij besteed. Ik ben nu aan mijn vijftiende show bezig, ik denk niet dat er nog veel bij zullen komen.”
“Ik moet overigens zowat alle baarden en snorren die in Europa te vinden zijn al eens opgeplakt hebben… Het nieuwe is er wel wat van af.”
“Bovendien heb ik, door voor televisie te werken en door musicals te doen, het plezier ontdekt van in een team te werken. Zo’n zaalshow is al bij al een zeer eenzame aangelegenheid. Je vertrekt alleen, zit alleen in je kleedkamer, treedt alleen op en keert alleen weer naar huis. Ik krijg het daar met ouder worden moeilijker mee.”
Houdt ouder worden je bezig?
“Toch wel. Maar niet op een ongezonde manier denk ik. Ik ga regelmatig joggen met iemand die nog altijd intensief bezig is met de tijden die hij loopt. Hij vertelde me onlangs dat hij het niet zou kunnen verdragen als zijn conditie achteruit zou gaan. Daar heb ik integendeel wel vrede mee. Ik kan geen 20 km meer lopen in 1.15 uur, dat lukt me niet meer. Maar vind ik dat erg? Neen.”
ZEEVRAGEN
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
Cartoons posten op Facebook
“Ik zit om professionele redenen op sociale media. Ze zijn een prima middel om je publiek op de hoogte te houden van wat je doet. Ik teken sinds kort ook weer cartoons. Dat was geleden van de schoolbanken toen ik karikaturen van onze leraars tekende. Ik post die cartoons nu op Facebook en Twitter, waar ze meteen opgepikt worden. Prachtig toch?”
“Maar op persoonlijk vlak interesseren sociale media me niet. Mensen die posten dat ze net zijn ingecheckt op hun werk? Ik kan daar niet goed bij. Wie is daar in godsnaam in geïnteresseerd? Ik begrijp ook die behoefte van sommige mensen niet om op Facebook te etaleren hoe gelukkig ze wel leven. Het is zo’n maskerade…”
Bij een controlemens stel ik me eigenlijk ook een vaste job voor.
“Inderdaad, onzekerheid is dan ook wat ik als het enige nadeel van mijn job beschouw. Ik heb nu nog een paar draaidagen voor Tegen de Sterren op te gaan. We werken de laatste voorstellingen af van de musical Doornroosje en ik toer nog volop met mijn eigen zaalshow. En dan zitten er enkele nieuwe projecten aan te komen, maar of die ook echt uitgewerkt zullen worden, valt nog maar te bezien. Er wordt ook in mijn sector van langsom korter op de bal gespeeld. De ene dag krijgt een project groen licht en hou je je agenda vrij, en even later is het alweer van tafel geveegd. Dat onstabiele vind ik lastig, maar voor de rest amuseer ik me kapot.”
Wat houdt je naast je werk bezig?
“Sporten is voor mij heel belangrijk. Dat deed ik de jongste maanden minder omdat ik al zoveel moest trainen voor de musical Doornroosje. Ik moest leren dansen en zingen, wat ik tot nu toe nooit deed.”
“Na zo’n repetitiedag was ik gewoon kapot. Maar doorgaans ga ik toch een drietal keer per week lopen. Het is iets wat ik nodig heb.”
Volg je de actualiteit op de voet?
“Ik volg de actualiteit echt wel goed op: politiek, sport, cultuur… Alles behalve het beursnieuws. (lacht) Lectrr, de cartoonist van De Standaard, is een goeie vriend van me. Ik leerde hem kennen door mijn interesse voor actualiteit: wat kan je ermee doen, welke grappen maak je erover. Daar zijn we allebei mee bezig.”
De mensheid is als de processie van Echternach: drie stappen vooruit en twee achteruit
Zijn er maatschappelijke evoluties die jou dan bijzonder opvallen?
“Momenteel vind ik vooral Trump een zeer curieus fenomeen. Daar kijk ik met verbazing naar: welke zotte kuren zal hij vandaag weer uithalen. Of je nu voor of tegen Trump bent, het is pure animatie. En dat fascineert me.”
“Voorts valt me uiteraard ook de mentaliteit van de lange tenen op. Zoals mensen op vandaag in hun pen kruipen om te fulmineren tegen van alles en nog wat, dat is ongezien. Mee twitteren? Zeker niet, als ik iets op Twitter zet, is het om te lachen. Ik voel allerminst de behoefte om ook mijn mening nog eens toe te voegen aan de honderden die je al over hetzelfde onderwerp kunt lezen op sociale media en in columns. Daar wordt toch niemand beter van?”
Temptation wat?
Naar welke tv-programma’s Walter Baele zelf kijkt? “We zijn thuis Netflix-kijkers, vrees ik. Steengoede series vind je daar. Big Little Lies bijvoorbeeld, daar valt mijn mond van open: dat scenario, die dialogen… Het geeft me zin om zelf te proberen een scenario te schrijven. Maar televisie? Het gebeurt dat ik een typetje moet spelen voor Tegen de Sterren op en ik dan eerst moet opzoeken waar het over gaat. Temptation island? Niet aan mij besteed.”
Vind jij dat een verontrustende evolutie?
“Het is als een slinger die nu eens de ene dan weer de andere kant op gaat. Ik sta erbij en kijk ernaar. Neem nu de heisa rond Bo Van Spilbeeck, de VTM-journalist die zich onlangs als transgender outte. Dat moet kunnen, maar daar moet óók eens om gelachen kunnen worden. Maar toen daarover op de Nederlandse televisie een sketch werd getoond, stonden ineens een hoop mensen op hun achterpoten. Komaan zeg, daar moeten we toch echt relaxter mee leren omgaan.”
Je ligt niet wakker van waar het met de maatschappij naartoe gaat?
“Neen. Ik ben ook geen positivo, wel realistisch. Ik zie de evolutie van de mens als de processie van Echternach: drie stappen vooruit en twee achteruit. En ja, er zijn issues als de klimaatopwarming of de plastieksoep in onze oceanen, die zorgen baren. Maar daar zullen uiteindelijk maatregelen tegen genomen worden. De mens leert uit zijn fouten.”
“Aan al dat doemdenken doe ik niet mee. Ik geloof er gewoon niks van. Een doorsnee burger op vandaag heeft het beter dan een koning in het jaar duizend. Dat verzin ik niet, een wetenschapper heeft het onderzocht. We leven in luxe en tegelijkertijd maar zagen en klagen… Ja, er zijn mensen die het moeilijk hebben, maar de gemiddelde mens op vandaag heeft het gewoon heel erg goed.”
Ik loop geen 20 km meer in 1.15 uur, maar ik vind dat niet erg
Ik hoor enige ergernis?
“Ja, daar erger ik me inderdaad aan. Wij waren met vier thuis en ik herinner me dat als mijn vader dan eens uitzonderlijk aankondigde dat we de volgende zondag allemaal frietjes met een hamburger zouden gaan eten in de Lunch Garden, we dan een gat in de lucht sprongen. De meeste kinderen vinden dat nu niet meer dan normaal.”
Van ergernis naar jouw ultieme genot?
“Rust. Er is niks waar ik meer van geniet. Een wandeling in de natuur, een eind lopen alweer… Ik word daar gelukkig van.”
“Maar ook wel van goeie reacties op een show. Als mensen me laten weten dat ze door mijn grappen weer wat vitaminen op reserve hebben, vind ik dat heel fijn.”
Hoe ga je om met tegenslagen in je eigen leven?
“Iedereen in mijn omgeving is gezond, ik ben nog nooit met een serieuze tegenslag geconfronteerd.” “Ik ben een chançard… Dus hoe ik daarmee om zou gaan kan ik me eigenlijk maar moeilijk voorstellen. Misschien zou ik het wel aanvaarden als iets wat alweer bij het leven hoort. Maar da’s gemakkelijk gezegd natuurlijk.”
Blijf je nog lang zaalshows maken?
“Ik ga het niet rekken tot niemand me nog durft te zeggen dat het zielig wordt. Ik wil stoppen terwijl ik nog goed ben, en zo herinnerd worden. Ik snap wel dat sommigen blijven doorgaan, omdat ze anders het applaus missen, maar het is niet aan mij besteed. Ik ben nu aan mijn vijftiende show bezig, ik denk niet dat er nog veel bij zullen komen.”
“Ik moet overigens zowat alle baarden en snorren die in Europa te vinden zijn al eens opgeplakt hebben… Het nieuwe is er wel wat van af.”
“Bovendien heb ik, door voor televisie te werken en door musicals te doen, het plezier ontdekt van in een team te werken. Zo’n zaalshow is al bij al een zeer eenzame aangelegenheid. Je vertrekt alleen, zit alleen in je kleedkamer, treedt alleen op en keert alleen weer naar huis. Ik krijg het daar met ouder worden moeilijker mee.”
Houdt ouder worden je bezig?
“Toch wel. Maar niet op een ongezonde manier denk ik. Ik ga regelmatig joggen met iemand die nog altijd intensief bezig is met de tijden die hij loopt. Hij vertelde me onlangs dat hij het niet zou kunnen verdragen als zijn conditie achteruit zou gaan. Daar heb ik integendeel wel vrede mee. Ik kan geen 20 km meer lopen in 1.15 uur, dat lukt me niet meer. Maar vind ik dat erg? Neen.”
ZEEVRAGEN
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
Wie is Walter Baele?
Walter Baele werd geboren in Waregem op 16 mei 1964 als een van de vier kinderen van Herman Baele en Simonne Van Huffel.
Hij is getrouwd met Pascale van den Broeck. Ze wonen in Overijse en hebben een dochter Lisa.
Hij werd bekend met zijn komische theatervoorstellingen met typetjes en imitaties. Zijn eerste show Als ging in première in 1985.
Op tv maakte hij furore met typetjes als Rosa en Van Leemhuyzen in Samson en imitaties in Brussel Nieuwstraat en Tegen de Sterren op.
Hij schrijft ook al jarenlang kinderboeken, ook voor Studio 100: Bumba, Piet Piraat, Mega Mindy, Plop…
Walter Baele verschijnt die ijskoude winterdag flink ingeduffeld in Oostduinkerke. Geen wintermens, bibbert hij. Al roept Oostduinkerke op zich instant warme gevoelens bij hem op. “Mijn vrouw en ik hebben hier jarenlang een studiootje op de zeedijk gehad. Ik sport heel graag, en Oostduinkerke heeft een van de breedste stranden van onze kust. Ik liep toen regelmatig over het strand van hier naar Frankrijk, tot in Bray-Dunes, en terug. De wind, de zee, de ruimte vooral die ik dan ervaar: dat is puur genieten. Bovendien vormt Oostduinkerke een afgesloten badplaatsje, het staat erg op zichzelf, waardoor het altijd zijn gezellige karakter heeft behouden. Het is die combinatie van ongeremd kunnen sporten, een nog heel mooie natuur en het familiale, die maakt dat ik graag naar Oostduinkerke kom.”
“Het studiootje hebben we een tijdje terug van de hand gedaan. Onder meer omdat het toch niet altijd vanzelfsprekend was om hier zo vaak te zijn als we zelf wilden. Maar zowel mijn vrouw als ik missen het wel, en overwegen om hier te komen wonen. Het zal wat organisatie vragen, vooral in functie van onze jobs dan, maar ik wil daar eigenlijk niet te lang meer mee wachten.”
Zijn liefde voor Oostduinkerke gaat overigens ver terug in de tijd. “Het begon met een vakantie in Sunparks”, lacht hij. “We hadden al zo’n beetje overal aan de kust verbleven, maar hier vielen we als een blok voor.” Een kustliefhebber zowaar? “Ja, ik ben graag aan zee. Het enige wat me stoort is de hoogbouw natuurlijk, en de lelijke architectuur. Onlangs zag ik in Oostende foto’s van de stad ten tijde van Ensor, met wat toen een prachtig casino was. Wie heeft het ooit in zijn kop gehaald om dat neer te gooien? En er dan zo’n gedrocht voor in de plaats te zetten. Dat vind ik jammer, maar voor de rest hou ik wel van de kust.”
Tenminste zolang hij zand onder zijn voeten voelt. “Ik vind de zee prachtig om naar te kijken, maar ik ga niet graag de zee op. Op een boot krijg ik een compleet verloren gevoel, alsof ik alle controle kwijt ben. Mijn vrouw doet graag aan diepzeeduiken, dus heb ik me daar ook aan gewaagd. Ik heb zelfs mijn duikdiploma gehaald. Maar ik dobber dan in dat onmetelijke sop waar ik geen referentie meer heb aan wat boven of onder is… Neen, ik hou er niet van. Ik moet het gevoel hebben dat er altijd een uitweg is, wat er ook gebeurt.”
Cartoons posten op Facebook
“Ik zit om professionele redenen op sociale media. Ze zijn een prima middel om je publiek op de hoogte te houden van wat je doet. Ik teken sinds kort ook weer cartoons. Dat was geleden van de schoolbanken toen ik karikaturen van onze leraars tekende. Ik post die cartoons nu op Facebook en Twitter, waar ze meteen opgepikt worden. Prachtig toch?”
“Maar op persoonlijk vlak interesseren sociale media me niet. Mensen die posten dat ze net zijn ingecheckt op hun werk? Ik kan daar niet goed bij. Wie is daar in godsnaam in geïnteresseerd? Ik begrijp ook die behoefte van sommige mensen niet om op Facebook te etaleren hoe gelukkig ze wel leven. Het is zo’n maskerade…”
Bij een controlemens stel ik me eigenlijk ook een vaste job voor.
“Inderdaad, onzekerheid is dan ook wat ik als het enige nadeel van mijn job beschouw. Ik heb nu nog een paar draaidagen voor Tegen de Sterren op te gaan. We werken de laatste voorstellingen af van de musical Doornroosje en ik toer nog volop met mijn eigen zaalshow. En dan zitten er enkele nieuwe projecten aan te komen, maar of die ook echt uitgewerkt zullen worden, valt nog maar te bezien. Er wordt ook in mijn sector van langsom korter op de bal gespeeld. De ene dag krijgt een project groen licht en hou je je agenda vrij, en even later is het alweer van tafel geveegd. Dat onstabiele vind ik lastig, maar voor de rest amuseer ik me kapot.”
Wat houdt je naast je werk bezig?
“Sporten is voor mij heel belangrijk. Dat deed ik de jongste maanden minder omdat ik al zoveel moest trainen voor de musical Doornroosje. Ik moest leren dansen en zingen, wat ik tot nu toe nooit deed.”
“Na zo’n repetitiedag was ik gewoon kapot. Maar doorgaans ga ik toch een drietal keer per week lopen. Het is iets wat ik nodig heb.”
Volg je de actualiteit op de voet?
“Ik volg de actualiteit echt wel goed op: politiek, sport, cultuur… Alles behalve het beursnieuws. (lacht) Lectrr, de cartoonist van De Standaard, is een goeie vriend van me. Ik leerde hem kennen door mijn interesse voor actualiteit: wat kan je ermee doen, welke grappen maak je erover. Daar zijn we allebei mee bezig.”
De mensheid is als de processie van Echternach: drie stappen vooruit en twee achteruit
Zijn er maatschappelijke evoluties die jou dan bijzonder opvallen?
“Momenteel vind ik vooral Trump een zeer curieus fenomeen. Daar kijk ik met verbazing naar: welke zotte kuren zal hij vandaag weer uithalen. Of je nu voor of tegen Trump bent, het is pure animatie. En dat fascineert me.”
“Voorts valt me uiteraard ook de mentaliteit van de lange tenen op. Zoals mensen op vandaag in hun pen kruipen om te fulmineren tegen van alles en nog wat, dat is ongezien. Mee twitteren? Zeker niet, als ik iets op Twitter zet, is het om te lachen. Ik voel allerminst de behoefte om ook mijn mening nog eens toe te voegen aan de honderden die je al over hetzelfde onderwerp kunt lezen op sociale media en in columns. Daar wordt toch niemand beter van?”
Temptation wat?
Naar welke tv-programma’s Walter Baele zelf kijkt? “We zijn thuis Netflix-kijkers, vrees ik. Steengoede series vind je daar. Big Little Lies bijvoorbeeld, daar valt mijn mond van open: dat scenario, die dialogen… Het geeft me zin om zelf te proberen een scenario te schrijven. Maar televisie? Het gebeurt dat ik een typetje moet spelen voor Tegen de Sterren op en ik dan eerst moet opzoeken waar het over gaat. Temptation island? Niet aan mij besteed.”
Vind jij dat een verontrustende evolutie?
“Het is als een slinger die nu eens de ene dan weer de andere kant op gaat. Ik sta erbij en kijk ernaar. Neem nu de heisa rond Bo Van Spilbeeck, de VTM-journalist die zich onlangs als transgender outte. Dat moet kunnen, maar daar moet óók eens om gelachen kunnen worden. Maar toen daarover op de Nederlandse televisie een sketch werd getoond, stonden ineens een hoop mensen op hun achterpoten. Komaan zeg, daar moeten we toch echt relaxter mee leren omgaan.”
Je ligt niet wakker van waar het met de maatschappij naartoe gaat?
“Neen. Ik ben ook geen positivo, wel realistisch. Ik zie de evolutie van de mens als de processie van Echternach: drie stappen vooruit en twee achteruit. En ja, er zijn issues als de klimaatopwarming of de plastieksoep in onze oceanen, die zorgen baren. Maar daar zullen uiteindelijk maatregelen tegen genomen worden. De mens leert uit zijn fouten.”
“Aan al dat doemdenken doe ik niet mee. Ik geloof er gewoon niks van. Een doorsnee burger op vandaag heeft het beter dan een koning in het jaar duizend. Dat verzin ik niet, een wetenschapper heeft het onderzocht. We leven in luxe en tegelijkertijd maar zagen en klagen… Ja, er zijn mensen die het moeilijk hebben, maar de gemiddelde mens op vandaag heeft het gewoon heel erg goed.”
Ik loop geen 20 km meer in 1.15 uur, maar ik vind dat niet erg
Ik hoor enige ergernis?
“Ja, daar erger ik me inderdaad aan. Wij waren met vier thuis en ik herinner me dat als mijn vader dan eens uitzonderlijk aankondigde dat we de volgende zondag allemaal frietjes met een hamburger zouden gaan eten in de Lunch Garden, we dan een gat in de lucht sprongen. De meeste kinderen vinden dat nu niet meer dan normaal.”
Van ergernis naar jouw ultieme genot?
“Rust. Er is niks waar ik meer van geniet. Een wandeling in de natuur, een eind lopen alweer… Ik word daar gelukkig van.”
“Maar ook wel van goeie reacties op een show. Als mensen me laten weten dat ze door mijn grappen weer wat vitaminen op reserve hebben, vind ik dat heel fijn.”
Hoe ga je om met tegenslagen in je eigen leven?
“Iedereen in mijn omgeving is gezond, ik ben nog nooit met een serieuze tegenslag geconfronteerd.” “Ik ben een chançard… Dus hoe ik daarmee om zou gaan kan ik me eigenlijk maar moeilijk voorstellen. Misschien zou ik het wel aanvaarden als iets wat alweer bij het leven hoort. Maar da’s gemakkelijk gezegd natuurlijk.”
Blijf je nog lang zaalshows maken?
“Ik ga het niet rekken tot niemand me nog durft te zeggen dat het zielig wordt. Ik wil stoppen terwijl ik nog goed ben, en zo herinnerd worden. Ik snap wel dat sommigen blijven doorgaan, omdat ze anders het applaus missen, maar het is niet aan mij besteed. Ik ben nu aan mijn vijftiende show bezig, ik denk niet dat er nog veel bij zullen komen.”
“Ik moet overigens zowat alle baarden en snorren die in Europa te vinden zijn al eens opgeplakt hebben… Het nieuwe is er wel wat van af.”
“Bovendien heb ik, door voor televisie te werken en door musicals te doen, het plezier ontdekt van in een team te werken. Zo’n zaalshow is al bij al een zeer eenzame aangelegenheid. Je vertrekt alleen, zit alleen in je kleedkamer, treedt alleen op en keert alleen weer naar huis. Ik krijg het daar met ouder worden moeilijker mee.”
Houdt ouder worden je bezig?
“Toch wel. Maar niet op een ongezonde manier denk ik. Ik ga regelmatig joggen met iemand die nog altijd intensief bezig is met de tijden die hij loopt. Hij vertelde me onlangs dat hij het niet zou kunnen verdragen als zijn conditie achteruit zou gaan. Daar heb ik integendeel wel vrede mee. Ik kan geen 20 km meer lopen in 1.15 uur, dat lukt me niet meer. Maar vind ik dat erg? Neen.”
ZEEVRAGEN
IJsje of wafel?
“Als kind ben ik jarenlang op vakantiekolonie in Bredene geweest. Dat was dus geen strafkamp of zo, maar dat waren vakanties aan de kust georganiseerd door de Gentse organisatie Roeland. Mijn ouders waren kampleiders bij die organisatie en wij trokken dus gewoon mee elke zomer. Ik herinner me dat als een prachtige tijd.”
“Maar wat was de vraag? Oh ja, een wafel dan maar. Ik hou niet van ijs.”
Zomer of winter aan zee?
“De zomer! Soms hoor ik mensen vertellen over hoe gezellig het wel is om met de kerst zo’n ijskoude wandeling te maken op het strand, en dan nadien bij het vuur te kruipen… Mij lijkt het ronduit verschrikkelijk.”
Bakken of sporten?
“Niet liggen bakken, echt niet. Ik verdraag ook geen al te felle zon. Dan kruip ik onder een parasol. Maar een eindje gaan lopen in de zon, daar kan ik wel van genieten. Mijn vrouw heeft me nog zot verklaard als ik dan terug kom, met een kop zo rood als een tomaat…”
“Extreem? Neen, want ik neem daar geen risico’s bij, of hoogstens een beredeneerd risico. Ik ga echt niet raften in Bolivië of bungeespringen. Ik ben allerminst op zoek naar kicks. Mensen die dat wel doen, missen volgens mij iets in hun leven dat ze dan door middel van kicks willen opvullen…”
Frigobox of restaurant?
“Ik ga graag op restaurant, maar ik kan er niet te veel geld aan spenderen. Ik mag er niet aan denken om een paar honderd euro op restaurant te moeten betalen.”
“Maar zeker geen frigobox. Lopen zeulen met tassen en eten en dekens… Daar bedank ik voor.”
Zwembroek of naaktstrand?
“Zwembroek, zeker weten! Ik was ooit aan het lopen op Gran Canaria en passeerde onverwacht langs een naturistenstrand. Ik weet nog dat ik dacht ‘mens mens, doe toch allemaal jullie broek aan, schoon is dat toch echt niet’. Je moet er trouwens eens op letten dat je daar dan nooit mooie, slanke mensen ziet lopen, anders viel het nog te overwegen.” (lacht)
Dit is het coverinterview van KW Weekend van vrijdag 16 maart. Verder in het magazine o.a. een recept voor een pikant Torhouts mosterdroomsoepje, de favoriete restaurants van Romanie Schotte, tuinenpracht in Penshurst Place, de West-Vlaamse skeelerapp uitgetest, de toeristische tips van Peter Soete, fietsen in Nederlands Heuvelland, het leven van Herman Becue, de muziek van Guy Verlinde en ‘Gevoel voor tumor’.
Strandwandeling
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier