Zijn ex-vrouw is een West-Vlaamse, zijn huidige vrouw is van Roeselare, dus inderdaad ook een West-Vlaamse. “Ik zocht blijkbaar schoonheid altijd op in West-Vlaanderen”, lacht Frank, die als kind en ook nu nog zijn hart heeft verpand aan de badstad Oostende. Over 30 jaar De Mens zegt Frank: “De normale houdbaarheidsdatum van een rockband is 8 of 9 jaar. Wij zitten in een situatie dat we al vier keren zo lang als The Beatles bestaan. Dat is vreemd, maar wel mooi dat we dat nog altijd mogen en kunnen doen.” Op vrijdagavond 26 maart viert De Mens het 30-jarig bestaan van hun ‘broedergroep’ in de Lotto Arena. Haal nu alvast maar het nieuwe album ‘BROERS’ in huis en begin maar de nieuwe liedjes in te studeren.
Jullie hebben geluk, want 2022 is jullie feestjaar én gelukkig is het verhaal Covid-19 al serieus aan het wegdeemsteren. Op die manier kunnen jullie er toch een feestjaar van maken, juist toch?
Frank: “Ik denk het wel, hoop van wel, omdat we in de voorbije twee jaar altijd hebben geleerd om alles als voorlopig te zien. We hebben vaak dingen moeten wegslinken. Vorig jaar sprak men al over het rijk der vrijheid, maar we hebben er nog één jaartje mogen bijdoen. Nu mogen we optreden in gewone omstandigheden.”
Heeft De Mens optreden hard gemist?
Frank: “Zeker wel en dit op verschillende vlakken. Het is immers onze broodwinning. We moesten op dat gebied veel offers opbrengen. En ook qua gevoel, omdat de mens altijd een band is geweest die veel platen uitbracht en ook telkens nieuw werk. We traden ook altijd met veel plezier op. De essentie van De Mens is het live spelen. Live optreden, we dachten dat dit nooit weg zou vallen. Niemand kon ons daarop voorbereiden. Wij hebben zelf besloten om daarover kalm te blijven, niet te zitten jammeren en ons af te vragen waarom ons dat moest overkomen. We besloten nieuwe liedjes te maken via de computer, we maakten nieuwe plannen.”
Door een overvloed aan tijd, heb je nu beter nieuw werk gemaakt, omdat je meer tijd had?
Frank: “Daar moet je altijd automatisch van uitgaan. Wat je laatst maakt, dat dit het beste is. Dat heb je ook niet altijd in de hand. Het enige wat je kan doen, is je best doen. Dat hebben we altijd al gedaan. We beseften dat doorheen alles wat er gebeurd is, het de liedjes zijn die ons drijvende houden. Het zijn de liedjes die we in de voorbije 30 jaar maakten die ons optredens bezorgden. Het zijn de liedjes die we altijd zijn blijven bijmaken, die we konden gebruiken om goed mee op te treden. Als je dan als 29-jarige band aan een nieuwe plaat begint, dan moet je niets aan het toeval overlaten, dan moet je super je best doen om sterker eruit te komen. In feite moeten we geen nieuwe liedjes maken. Waarom? We hebben er genoeg. Als bijna 30-jarige band kunnen we met de liedjes die we al ooit uitbrachten probleemloos vijf uren optreden. Toch is er altijd die trots, die zin om nieuwe kleurtjes op ons palet te zetten.”
Dertig jaar De Mens. Welke mooiste herinnering kan je daaruit halen?
Frank: “Ik denk dat de mooiste herinnering is dat we hier nu zitten te praten over 30 jaar De Mens. Sta je daarbij stil, dan is dat een wonderlijk gegeven. De normale houdbaarheidsdatum van een rockband is 8 of 9 jaar. Wij komen in een situatie dat we vier keren zolang als The Beatles bestaan. Dat is vreemd, maar wel mooi dat we dat nog altijd mogen en kunnen doen. Aan heel die periode zijn heel veel mooie herinneringen verbonden. We zijn gelukkig nog geen wassen beelden, maar levende muzikanten. Het leukste optreden is nog altijd het meest recente optreden of het optreden dat we komend weekend gaan spelen. Dat is iets waar ik trots op ben: dat we een levend gegeven zijn, De Mens.”
Welke West-Vlaamse herinnering heb je? Twee jaar geleden kwam een lied over ‘Oostende‘ uit.
Frank: “Mijn ex-vrouw is een West-Vlaamse. Mijn kinderen zijn halve West-Vlamingen. Mijn huidige vrouw is van Roeselare, ook West-Vlaanderen. Ik ben blijkbaar schoonheid altijd in West-Vlaanderen gaan zoeken. Ik bewaar mooie concertherinneringen aan deze provincie, zoals op Grensrock Menen, Marktrock Poperinge… Van Lendelede tot in Torhout: zoveel mooie herinneringen. ‘Oostende’ is al het tweede ‘Oostende’-liedje van De Mens na ‘Drie dagen Oostende en nog geen zee gezien’ of een song over het uitgangskwartier. Het huidige liedje gaat over een melancholische gedachte. Wanneer je uitkijkt naar de zee, naar de overkant, en dan komt de diepere gedachte naar voor. Ga ik naar de zee, dan is dat altijd Oostende. Als kind had ik een groottante die een appartement had naast het Kursaal. Ook later bleef ik altijd deze badstad trouw.”
Is De Mens na 30 jaar tevreden met wat jullie bereikten of denk je: verdorie, deze of die andere trein hebben we gemist. We moesten als dit voorstel passeerde toch erop zijn gesprongen. We hebben die trein, dit sterke aanbod gemist…
Frank: “Dat is een belangrijke vraag, die ik kan beantwoorden met: we hebben vast wel fouten gemaakt, maar blijkbaar maakten we niet genoeg fouten om onderweg te stranden. Als muzikant én band moet je voortdurend keuzes maken. Eén van die keuzes die we al heel vroeg maakten is om ambitieus te zijn in het maken van muziek, maar niet ambitieus om in het buitenland te gaan optreden of tien keren Vorst-Nationaal te vullen. We bekeken het altijd van jaar tot jaar. Als band bereikten we heel veel in al die jaren, zoals spelen op Werchter, uitverkochte tournees… We kregen ook veel verschillende van onze liedjes op de radio. Die totaalverwezenlijking van 30 jaar als levendig groep te blijven bestaan en niet als nostalgie-groep: dat is wel onze voornaamste verwezenlijking. We zijn 30 jaar en kunnen nog goed uit de voeten.”
Vorige week verscheen jullie nieuwe album ‘BROERS’. Is broers een duidelijk verwijzing naar de hechte band tussen het viertal?
Frank: “Bij De Mens zijn wij collega’s, vrienden, maar het gaat toch verder dan dat. De band tussen Michel De Coster en ik: we kennen elkaar sinds ons zevende. We zijn ook een tijdje schoonbroers geweest. Dat is een broederband. Met de andere groepsleden discussiëren we heel veel, maar we lachen ook heel veel. We kunnen heel ver gaan in de gesprekken met elkaar, omdat we weten dat er iets ons verbindt, namelijk de muziek. We kunnen elkaar de waarheid in het gezicht slingeren, zonder dat we bang moeten zijn dat die band wordt verbroken. Dat kan je het best omschrijven als een gevoel van broederschap. Een rockgroep is een band. Vaak hebben we dat gevoel omdat toeschouwers op optredens present zijn of luisteraars platen aankopen: dat moet je blijven verdienen. Je mag dat nooit normaal vinden. Je moet dat altijd blijven afdwingen dat mensen naar je luisteren. Dat betekent dat je samen je best moet doen, als broers.”
Hoeveel liedjes staan er op het nieuwe album?
Frank: “’Waar is de liefde’, daarna ‘Jaja’, ‘Genees mij’, ‘Tijd is een raket, ‘Broer’, ‘Koningin’, ‘Bedanken’…In dit liedje bedank ik alweer vrienden voor hun aanwezigheid, omdat ze er zijn voor mij. ‘Tijd is een raket’ gaat over 30 jaar die in een oogopslag voorbij is. Ik zit hier interviews te geven over liedjes van 30 jaar geleden, maar ook over liedjes van 15 jaar geleden. Liedjes van 15 jaar geleden reken ik bij onze recentste nummers, maar dat is wel al heel lang hé. Daarover gaat ‘Tijd is een raket’.”
Je sprak dat De Mens met het repertoire gemakkelijk vijf uren kan vullen. Zit er een bepaald nummer bij dat écht dé uitschieter qua song is van De Mens?
Frank: “Ik hoop van niet. Er zijn liedjes die altijd blijven terugkomen in de liveset, zoals ‘Irene’, ‘Dit is mijn huis’, ‘Maandag’, ‘En in Gent’.. Die spelen we op ieder optreden en we spelen het altijd met heel veel plezier. Maar dan zijn er liedjes die we niet altijd live speelden, maar die koesteren we ook. Dat zijn kindjes met een klein gebrek die niet meer buiten komen, maar die we meer warmte geven, die we toch liever zien (lacht). Heel af en toe halen we nog zoiets boven bij een optreden. Het lied ‘Bijna’ speelden we veel live, maar toch werd het nooit een hit op de radio. Het blijft tof om daar nog eens mee uit te pakken.”
Op zaterdag 26 maart vieren jullie feest in de Lotto Arena. Wordt het een heel groot feest?
Frank: “Toen we 2,5 jaar dachten om ons 30-jarig bestaan daar te vieren, wisten we niet dat er corona zou volgen en dat niet iedereen met evenveel plezier zou afzakken naar Antwerpen. Dit optreden zie ik echter als een soort fandag van De Mens. We spelen zelden in zo’n grote zaal. We spelen ook nog onze andere optredens. Maar in de Lotto Arena kunnen we een verzameling verkrijgen van verschillende generaties die graag naar ons luisteren. Er zijn mensen die ons volgen vanaf de single ‘Dit is ons huis’ of mensen die precies op die dag werden geboren. Het is tof om die mensen samen te kunnen verenigen. Wij zullen er zeker zijn (lacht).”
Van Live Nation – de organisator van het concert van De Mens – kregen we nog het volgende door: Om de nu al onvergetelijke feestavond in Antwerpen nog meer dan memorabel te maken, nodigen Frank Vander linden, Michel De Coster, Dirk Jans en David Poltrock ook enkele special guests uit. Muziekbroeder sinds lang Ruben Block en jong talent Portland zijn ook van de partij in Antwerpen. Het ‘De Mens – Feest! 30 Jaar’-concert in Antwerpen belooft een extra lange show te worden. Wel zeker 30 songs staan die avond op de setlist om die 30 jaar noeste rock’n’roll-arbeid stevig in de verf te zetten. Om hun trouw publiek de avond van hun leven te bezorgen. En om, nu ze voor het eerst in die 30 jaar in de Lotto Arena staan, zo lang als mogelijk te kunnen genieten van hun opmerkelijk speelplezier en de tomeloze energie van het legendarische kwartert genaamd De Mens!”(PADI)
Vrijdag 26 maart om 20 uur in de Lotto Arena: De Mens. Tickets: 37,46 euro, inclusief servicekosten. Tickets via livenation.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier