Tijdens de Week van de Vrijwilliger, die nog tot en met zondag 9 maart loopt, worden duizenden stille krachten in de bloemetjes gezet. Ook het team van de Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst verdient een stevige pluim, want dit vormt al sinds de start in 1983 een onmisbare schakel aan onze kust. “Wij zijn brandweer, ambulance én takeldienst in één, maar dan op volle zee.”
U zag de beelden ongetwijfeld ook voorbij komen: een 64-jarige kajakker was anderhalve kilometer voor de kust van Wenduine uit zijn vaartuig gevallen. Door de golven en het koude zeewater raakte hij niet meer terug aan boord, zijn vriendin peddelde naar het strand om hulp te zoeken. Een toevallige passant merkte echter op dat de man in nood verkeerde en sloeg alarm. Waarop de Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst vzw meteen in actie schoot.
Het videofragment dat de VBZR op hun Facebookpagina plaatste, is intussen al bijna 20.000 keer bekeken, met tal van virtuele schouderklopjes tot gevolg. “Leuk”, glimlacht Joeri Vermoere (64). De man maakt sinds het prille begin deel uit van de Zeereddingsdienst en was van 1992 tot twee weken geleden ook voorzitter. Nu heeft hij de fakkel doorgegeven aan zijn zoon Jannis (35). (lees verder onder de video)
“Wij hebben één allesomvattend doel voor ogen”, zegt Joeri. “Helpen en redden op zee.” De afkorting van die slogan, Heroz, is meteen ook de naam die ze aan hun nieuwste reddingsboot hebben gegeven. Die werd vorig jaar in gebruik genomen en wordt, net als de rest van de VBZR-uitrusting, met heel veel zorg onderhouden.
Zelfgemaakte boot
De Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst zag in januari 1983 het levenslicht toen de Blankenbergse havengeul verzandde en maritieme hulp uit Zeebrugge of Oostende te lang onderweg zou zijn. “We hebben met enkele gelijkgestemde zielen binnen de zeilclub VNZ de handen in elkaar geslagen en onze eigen boot volledig zelf samengesteld. Die hebben we De Roeschaert gedoopt. Sindsdien is het verhaal nooit meer gestopt.”
Vandaag bestaat de VBZR uit een 22-tal vrijwillige redders. “De grote voorwaarde is dat iedereen binnen de tien minuten aan ons hoofdkwartier Het Vismijntje langs de Blankenbergse jachthaven moet kunnen zijn. Bij dringende interventies vertrekken we zelfs na zes minuten. We voeren reddingsoperaties uit, maar ook medische interventies en brengen boten met technische problemen in veiligheid… Eigenlijk zijn we brandweer, ambulance en takeldienst in één, maar dan op volle zee.”
“Onze geliefde Noordzee is altijd onvoorspelbaar. Wie bij ons aan boord stapt, moet echte zeebenen hebben”
De vrijwilligers van de VBZR hebben één grote gemene deler: passie. “We zijn stuk voor stuk gedreven door wat we doen. En we zijn ons bewust van de grote verantwoordelijkheid: wij helpen mensen in nood en redden levens. Terwijl we in niet zo evidente omstandigheden werken. Onze geliefde Noordzee is altijd onvoorspelbaar. Wie bij ons aan boord stapt, moet echte zeebenen hebben en beseffen dat je, eenmaal op het water, altijd voor onvoorziene omstandigheden kan staan. Maar dat maakt het net zo interessant. Geen enkele interventie is dezelfde.”
Sinds de start in 1983 heeft de Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst liefst 5.672 interventies afgewerkt. Vorig jaar klokte de organisatie af op 146 acties, waarvan 33 oefeningen. “Daarbij hebben we 187 personen geholpen en presteerden we in totaal 1.305 uur aan boord. De kalmste periode is de winter, de zomermaanden zijn traditioneel het drukst, met ook de meeste search & rescue-operaties.”
Die worden voornamelijk langs de oostkust uitgevoerd, gaat Joeri verder. “Alles ten oosten van Oostende is ons vaste werkgebied, maar indien nodig kunnen wij ingezet worden in de volledige Europeese Economische Zone.” En af en toe is de VBZR ook in Nederlandse wateren te vinden. “Elke interventie gebeurt in overleg met de nodige bevoegde instanties. Zo krijgen we onze oproepen via het Maritiem Reddings- en Coördinatiecentrum en wanneer we de landsgrens oversteken, staan we ook in contact met de Belgische en Nederlandse kustwacht.”
Herald
Doorheen de jaren bleven enkele opmerkelijke acties in het collectieve geheugen van de Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst hangen. “Toen de Herald of Free Enterprise in 1987 voor de kust van Zeebrugge zonk, waren we er continu met twee reddingsboten in de buurt. We zijn toen zelfs ín een van de garages van het schip gevaren, omdat we in de verte nog de lichten van een autocar zagen branden. En bij de zware overstromingen in de Vesdervallei in de Ardennen in de zomer van 2022 zijn we door de civiele bescherming gevraagd om daar ter plaatse te gaan. Omdat wij ervaring hebben met varen in stromend water. Toen hebben we actief geholpen om bewoners en campinggasten te evacueren.”
Op 6 oktober 2015 werden twee van onze reddingsboten ingezet toen het vrachtschip Flinterstar in aanvaring kwam met de LNG-tanker Al Oraiq, acht zeemijl voor Zeebrugge. “We hebben al flink wat kilometers op onze teller. Onze drie reddingsboten, onze terreinwagen en al ons ander materiaal onderhouden we volledig zelf. We hebben dan ook het grote geluk dat we een erg complementaire groep vormen. We hebben ervaren technici in onze rangen, net als ingenieurs, mechanici, computerspecialisten, een boekhouder, verpleegkundigen…
Zo kunnen we ook alle opleidingen in eigen rangen en boten organiseren. Onze oudste redder is 64, onze jongste 18. Vanaf 16 jaar ben je bij ons welkom als leerling-redder, een jaar later word je aspirant. Om uiteindelijk op je achttiende volwaardig redder te worden. We vormen één hechte familie, voor elkaar gaan we recht door zee. We zijn trouwens altijd op zoek naar nieuwe krachten.”
Goede huisvaders
Sinds 2015 ontvangt de VBZR een subsidie van de Vlaamse overheid, de provincie en het Blankenbergse stadsbestuur, maar het gros van het jaarbudget is van giften afkomstig. “We hebben een 750-tal steunende leden. Dat zijn vooral mensen die in een jachthaven aan onze kust een plezierbootje hebben en voor 90 euro een lidkaart aanschaffen. In ruil kunnen ze tussen Oostende en Cadzand gratis een beroep doen op onze diensten. We hebben ook enkele bedrijven die ons intussen al enkele jaren structureel ondersteunen. Sowieso beheren we ons budget als bijzonder goede huisvaders. Elke euro keren we drie keer om en we werken zo zuinig mogelijk. Zonder daarbij op de kwaliteit in te boeten, uiteraard.”
“Elke euro keren we drie keer om en we werken zo zuinig mogelijk. Zonder daarbij op de kwaliteit in te boeten, uiteraard”
De komende jaren willen ze bij Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst vzw met veel goesting verder werken. “Deuredoen, met onze missie in het achterhoofd: hulp bieden en zo het verschil maken. Dat we dit al 42 jaar met volledig onbetaalde vrijwilligers kunnen doen, maakt het nog eens zo mooi. De dankbaarheid die we krijgen, is onbetaalbaar. Elke keer we bij iemand in nood aan boord komen, zien we die een zucht van opluchting slaken. Blij dat we er zijn. Dáár doen we het voor.”
Meer info op de facebookpagina van VBZR.
