“Zelfs mijn naaktkat deed auditie!” William Boeva pakt (alweer) uit met vlekkeloos West-Vlaams in ‘Nonkels’

Met voorsprong de grappigste cameo in het tweede seizoen van ‘Nonkels’ is die van William Boeva. De Antwerpse komiek spreekt net als in de eerste reeks perfect West-Vlaams. Geen toeval, zo blijkt. “Wim Willaert trok bij die eerste lezing zijn ogen open: ‘Moh, ge ziet gie tweetalig!’ Geweldig.”

Bij niet-West-Vlamingen zorgt ons dialect doorgaans voor kortsluiting in het hoofd, niet alleen als ze het horen maar zeker als ze er zich ook aan wagen om het te spreken. Dat is niet zo bij William Boeva, de bekende Antwerpse acteur, mediafiguur en stand-up comedian. Net als in het eerste seizoen van ‘Nonkels’, kan je hem in de vierde aflevering van het tweede seizoen opnieuw op geen enkele fout betrappen. Meer nog: hij moest niet eens lang oefenen op zijn West-Vlaamse uitspraak.

“Mijn moeder had een appartement in Oostduinkerke, dus ik heb daar veel zomers doorgebracht. Ik heb daar heel veel vrienden aan overgehouden, nog altijd zelfs. Zo woont een van mijn beste maten in Kortrijk. Als hij naar mij komt, spreekt hij Antwerps, en als ik in Kortrijk kom, dan klap ik West-Vlaams. Meer nog: ik sta erop dat ze mij pakweg aan de kust bedienen in het West-Vlaams”, grijnst William. “Zie het een beetje als een buitenlander die graag wil tonen dat hij de taal kent.”

De liefde voor West-Vlaanderen zit diep. “Ik ben er best wel trots op dat ik het dialect kan spreken. Het is een zalig accent. Andere dialecten hebben ook iets, maar er kan maar weinig tippen aan het West-Vlaams. I love it.”

Toen de makers William belden voor een rolletje in het eerste seizoen, boden ze aan om hem te begeleiden in het West-Vlaams, maar dat bleek dus niet nodig. “Ik was blij om eindelijk eens iets te kunnen doen met mijn kennis van het West-Vlaams! Tijdens die eerste lezing met alle acteurs, zag ik Wim Willaert al vreemd opkijken toen ik binnenkwam, maar toen ik mijn eerste zin in het West-Vlaams zei, trok hij grote ogen: ‘Moh, ge ziet gie tweetalig!’ Geweldig! Op de set heb ik af en toe iets afgetoetst, onder meer bij de geluidsman die een West-Vlaming is, maar eigenlijk kwam het allemaal vrij vanzelf. Trouwens: geen grap, maar ik heb een naaktkat en die heeft auditie gedaan voor de rol van ‘Monnietje’. Alleen was ze wat te speels.”

In het eerste seizoen speelde Boeva een racistisch personage, dat allerminst op zijn mondje was gevallen. Ook nu scheldt hij er stevig op los, al krijgt hij omgekeerd eveneens heel wat naar het hoofd geslingerd. Opvallend: want in de media houdt William regelmatig een genuanceerd pleidooi voor meer inclusie, en dus ook minder kwetsende termen.

“Als we bij mensen met een handicap de gevoeligheden wegnemen, dan maken we ze net minder menselijk”

“De makers hadden het op voorhand met mij doorgenomen, en ik heb er meteen mee ingestemd. Als we bij mensen met een handicap de gevoeligheden wegnemen, dan maken we ze net minder menselijk. Ik heb net als iedereen mijn kleine kantjes, dus waarom zou een personage met een handicap dat niet mogen hebben? Inclusie moet je durven opentrekken naar die kant ook. Door ons scenarieel te overbeschermen, worden we opnieuw anders behandeld. En wat die verwijten betreft, je voelt ook dat de personages zoals Willy bot uit de hoek komen omdat ze niet zo slim zijn. Het heeft niet noodzakelijk iets met slechte wil te maken. Het benoemen is noodzakelijk in die evolutie. Ik vergelijk het soms met racisme 20 jaar geleden. Als iemand met een donkere huidskleur een appartement werd geweigerd, dan werd dat weggewuifd als ‘iedereen krijgt wel eens een nee’. Vandaag wordt dat veel meer benoemd, wat een deel van het proces is.”

William genoot naar eigen zeggen van zijn tijd op de set, maar heeft intussen zijn handen vol met zijn tournee ‘13’, zijn vierde zaalshow die het bijzonder goed doet. Zo speelt hij begin juni voor een uitverkochte zaal in Izegem en Brugge. “Dit najaar kom ik terug naar West-Vlaanderen, onder meer nog eens naar Izegem en Bredene. Maar ik kan nu al verklappen dat we nog een paar andere West-Vlaamse zalen zullen aankondigen. Ik wil gerust nog veel meer in West-Vlaanderen spelen. Zo droom ik er van om eens in Koksijde op de planken te staan, vlakbij Oostduinkerke, waar ik zoveel zomers spendeerde. En als ze bellen voor een derde seizoen van Nonkels? Kpakke zeker ip!” (lacht)