Op het wereldkampioenschap ijszwemmen in Noord-Italië pakte Gistelnaar Jonas Coene de gouden plak in de 50 meter schoolslag. Een straffe prestatie, zeker omdat Jonas pas anderhalf jaar geleden het zwemmen weer oppikte. “Vooraf hoopte ik hoogstens brons te kunnen pakken.” De komende dagen staan er nog wedstrijden op z’n planning.
In Molveno, in de Italiaanse regio Zuid-Tirol, vindt dezer dagen het zesde ‘Ice Swimming World Championship’ plaats, kortweg het wereldkampioenschap ijszwemmen. De organisatie is in handen van de IISA of International Ice Swimming Association. Voor Jonas, geboren in Moere en wonende in Gistel, draaide het kampioenschap nu al op een succes uit. Hij pakte goud op de 50 meter schoolslag in de categorie 30- tot en met 34-jarigen. “Ik had niet verwacht dat het zo goed zou gaan. Ik hoopte vooraf op brons. Ik had namelijk al eens gekeken naar het deelnemersveld en probeerde zo m’n kansen wat in te schatten. Globaal bekeken ben ik vijftiende op 116 deelnemers, dus er zijn nog altijd betere zwemmers dan ik”, blijft Jonas nuchter.
“Aan het kampioenschap doen deelnemers uit 48 landen deel. Er is zelfs iemand uit India, waar de gemiddelde algemene temperatuur bij wijze van spreken nooit onder de 30 graden zakt. Om maar te tonen dat dit kampioenschap iedereen aanspreekt. Het water van het olympisch zwembad in Molveno was 1 à 2 graden ‘warm’. Toen we hier eerder deze week aankwamen, was het zwembad echter dichtgevroren – de ijslaag was zo’n 15 centimeter dik. ‘s Nachts vriest het hier heel sterk, overdag is de luchttemperatuur niet warmer dan zo’n 4 graden.” Donderdagavond neemt Jonas met nog twee Belgen en een Duitser deel aan de estafette – “maar da’s eerder voor de fun” – en zaterdag staat de 100 meter schoolslag op het programma. Om aan het wereldkampioenschap te mogen deelnemen, diende Jonas ook limiettijden te zwemmen.
IJszwemmen?
Toch blijft het een opvallend gegeven: ijszwemmen. Jonas, professioneel actief als programmeur bij IT-bedrijf Dynamate, heeft uiteraard bagage als zwemmer. “Als kind was ik aangesloten bij de Torhoutse zwemclub en tot tien jaar geleden zwom ik er ook competitie. Tijdens m’n hogere studies diende ik het zwemmen te staken. Anderhalf jaar geleden pikte ik het zwemmen weer op en sloot ik me aan bij de Brugse IJsberen. In winter trainen we in koud water, ‘s zomers doen we aan openwaterzwemmen – vergelijkbaar met wat olympiër Brian Ryckeman ooit deed. Waarom ik het zwemmen weer oppikte? Wel, ik zoch opnieuw de sportieve uitdaging. Ik herinnerde me van m’n laatste jaren in Torhout dat we al eens in open water gingen zwemmen en die plezante herinnering is blijven plakken. Zo pikte ik de draad van weleer weer op. Ook mijn zus traint trouwens mee, maar ze doet niet aan competitie. Ik kan moeilijk omschrijven waarom precies ik het zo tof vind. Het is gewoon tof om doen. Ja, ik ken de methode van Wim Hof (de niet onbesproken Nederlander die diverse kouderecords op zijn naam heeft staan, red.) en ik heb één keer een van z’n sessies bijgewoond. (knipoogt) Maar eerlijk, ik vond dat veeleer kwakzalverij. Zwemmen in koud water schijnt gezond te zijn, maar mij is het vooral om de sport te doen. Om je een idee te geven: sinds ik de zwemmicrobe weer te pakken heb, anderhalf jaar geleden dus, ben ik dertig kilogram afgevallen. De weegschaal heeft nu 88 kilogram aan. Ik ben vooral vetmassa kwijt, wat eigenlijk nadelig is om in koud water te zwemmen. Naast zwemmen doe ik ook aan lopen en wandelen.”
Voorbereiding
De training op koudwaterzwemmen verschilt niet zo héél sterk van klassiek zwemmen. “In Brugge trainen we op maandagen vooral op techniek in een gewoon zwembad. Op donderdagen gaan we voorafgaand het zwemmen lopen en op zondag wandelen en spieroefeningen doen. We trainen dus enerzijds op techniek, zoals andere zwemmers, en anderzijds doen we aan koudegewenning. Hoe meer je in koud water bezig bent, hoe langer je eraan gewend raakt. Zo nam ik deel aan een wedstrijd in Amsterdam waar ik een kilometer aflegde in 18 minuten bij een watertemperatuur van 4,8 graden. M’n schoolslagwedstrijd van 50 meter in Molveno legde ik af in 37 seconden, op de 100 meter zou ik in de buurt van anderhalve minuut komen. Het belangrijkste is om je vooraf warm te kleden en niet koud in het water te gaan. Ja, letterlijk in het water ‘gaan’: in tegenstelling tot klassiek zwembadzwemmen springen we niet in het water. Eigenlijk zijn er verschillende startschoten. De eerste is om de kledij uit te trekken, de tweede is om in het water te gaan via een laddertje. Pas als alle deelnemers in het water zijn, start de wedstrijd.”
