Met Margot Vanpachtenbeke (25), Julie Van de Velde (31) en Justine Ghekiere (28) zijn drie van de vier dames in de olympische wegrit West-Vlaams. Zij moeten kopvrouw Lotte Kopecky naar olympisch goud leiden. En dat terwijl ze alledrie een nogal onorthodox carrièrepad hebben afgelegd.
Margot Vanpachtenbeke: nog maar drie jaar aan het koersen
Ze koerst nog maar drie jaar en is nog maar sinds dit seizoen prof, maar toch gooit Margot Vanpachtenbeke (25) ondertussen hoge ogen. Ze eindigde vorig jaar 7de in de Brabantse Pijl en won onlangs haar eerste profkoers in de Lotto Thüringen Tour. En dat terwijl ze tot haar achttiende paardreed en pas begon te fietsen toen ze op kot zat. “De combinatie met paardrijden was daardoor niet meer mogelijk. Ik heb me dan maar een fiets gekocht onder het motto ‘ik probeer het eens’”, vertelde de dame uit Lauwe daar eerder over. Aanvankelijk deed ze vooral recreatieve ritjes, maar op een bepaald moment schreef ze zich in voor het project Koers zkt. Vrouw van Starcasino, waarbij de winnares een profcontract van één jaar kreeg. Een succes werd dat niet ,want tijdens één van haar ritten werd Vanpachtenbeke omvergereden door een dronken chauffeur en brak ze haar pols.
Ze bleef evenwel niet bij de pakken zitten en een jaar later schreef ze zich in voor Kopvrouwen, een project van Cycling Vlaanderen. Daar maakte ze indruk, want ze werd er aangesproken door KDM Cycling, waarvoor ze uiteindelijk ook begon te koersen. Op een tweedehandsfiets weliswaar.
“Omdat ik door mijn studies niet meer kon paardrijden, heb ik me een fiets gekocht”
Toch was haar evolutie nu niet meer te stuiten, want een jaar later volgde al een transfer naar Parkhotel-Valkenburg (vandaag VolkerWessels Cycling Team). Ook daar bleef ze indruk maken. Ze verbaasde vriend en vijand door tussen de wereldtop zevende te worden in de Brabantse Pijl. En dat terwijl ze haar wielercarrière nog steeds combineerde met haar job als kinesiste.
Sinds dit seizoen is ze evenwel volwaardig prof. Ze bevestigde ondertussen ook al het goede, want ze pakte onlangs haar eerste profzege. Nochtans was het niet allemaal rozengeur en maneschijn in het afgelopen jaar, want ongeveer een jaar geleden kwam ze zwaar ten val met twee gebroken nekwervels, vijf ingedeukte rugwervels en twee gebroken ribben tot gevolg. Ondertussen heeft ze haar topvorm evenwel weer te pakken. Lotte Kopecky zal het graag zien.
Julie Van De Velde: door blessures overgeschakeld naar de fiets
Julie Van De Velde is al enkele jaren een vaste waarde in de Belgische selectie, waar ze zich telkens als een zeer nuttige pion profileert. Ze was er al bij op de Olympische Spelen in Tokio, toen Kopecky net naast een medaille greep, en ook in Glasgow was ze erbij toen Kopecky vorig jaar de regenboogtrui veroverde. En dat terwijl Van de Velde eigenlijk een carrière in het veldlopen ambieerde.
Op haar zevende begon de Aartrijkse met veldlopen en al van bij de jeugd geldt ze als iemand met heel wat talent. In de winter loopt ze in het veld, in de zomer focust ze zich op de 800 meter en de 1500 meter. In maart 2016 pakt Van de Velde zelfs nog brons op het BK.
Datzelfde jaar neemt ze echter een opvallend besluit: de 23-jarige gooit het roer om en wil de switch maken naar het wielrennen. De reden? Het vele blessureleed. “Ik vind het vooral jammer dat ik als loopster niet alles uit mijn mogelijkheden heb kunnen halen. Mijn overstap naar de wielersport wordt een stap in het onbekende, maar als het tegenvalt, kan ik nog altijd terugkeren als loopster”, vertelde ze daar toen over.
“Mijn overstap naar de wielersport was een stap in het onbekende”
Die vrees bleek echter ongegrond, want hoewel ze eerst nog focuste op het veldrijden – ze werd onder meer tiende op het BK-, maakte ze bij de start van haar wegcampagne meteen indruk. Vooral tegen de klok en bergop maakte Van de Velde indruk. Zo pakt ze enkele maanden na haar wielerdebuut al brons op het BK tijdrijden. Het levert haar halfweg het seizoen zelfs al een transfer op naar Lotto Soudal Ladies. Net als Vanpachtenbeke combineert ze het wielrennen aanvankelijk met een job als kinesiste, maar gezien haar evolutie duurt het niet lang vooraleer ook zij een profcontract versiert. Na haar periode bij Lotto volgen nog passages bij Plantur-Pura en Fenix-Deceuninck. Sinds dit seizoen is ze aan de slag bij AG Insurance-Soudal. Van de Velde noemde Tokio eerder al het summum uit haar carrière, maar eventueel goud van Kopecky in Parijs zou ongetwijfeld nog een trapje hoger komen.
Justine Ghekiere: dankzij corona en ondanks diskwalificatie
Ook Justine Ghekiere bewandelde een nogal apart carrièrepad. Ze speelde in haar jeugd tennis, ze zwom en deed een jaartje aan judo. Op haar zestiende kocht ze wel een mountainbike, maar ook dat was recreatief en vrijblijvend. Ze focuste zich immers eerst op haar studies Lichamelijke Opvoeding en bewegingsleer en nadien op haar job als personal trainer. Tot corona kwam en ze plots zeeën van tijd had. “Ik werkte toen in een fitnesscentrum, maar door de coronamaatregelen mocht ik niet werken. Ik verveelde me steendood. Tot een vriendin me vertelde over een wedstrijd op Zwift, waarbij je in een week zoveel mogelijk kilometers moest afleggen. Ik nam deel en won uiteindelijk, waarna ik een inspanningstest mocht doen bij Energy Lab”, deed Ghekiere eerder het verhaal. Al had dat wel wat voeten in de aarde, want aanvankelijk werd Ghekiere gediskwalificeerd omdat de voorsprong op haar tegenstanders te groot was. Ze moest zelfs haar trainingsgegevens doorsturen om te bewijzen dat ze die kilometers effectief had afgelegd.
Toch bevestigde de inspanningstest al het goede. “Ze zeiden me daar dat mijn waarden niet moesten onderdoen voor die van profs. Ik was daar toch van geschrokken. Ik fietste wel regelmatig, maar dat ik zo’n potentieel had, daar was ik me helemaal niet van bewust.
“Ik werkte in een fitnesscentrum, maar door de coronamaatregelen mocht ik niet werken. Ik verveelde me steendood en begon dan maar te zwiften”
Het was dan ook niet verrassend dat Bingoal Casino-Chevalmeire haar een kans gaf in het peloton. En ook dan maakte ze een goede indruk, ook al haalde ze in het begin vaker niet dan wel de finish. “Een kwestie van positie kiezen en in een peloton rijden, want dat was allemaal nieuw. Ik reed vroeger enkel op de rollen”, aldus Ghekiere.
Toch wordt de Izegemse een jaar later al prof bij Plantur-Pura en mag ze in 2022 al mee naar het EK in München en het WK in Wollongong. Het maakt dat ze ondertussen ook een vaste waarde is in de Belgische selectie rond Kopecky. Met de vorm zit het alvast goed, dat bewees ze door onlangs het bergklassement in de Ronde van Italië binnen te halen.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
