Zo gaat dat in de ‘Vlaamse Wielerweek’ – vorige zondag Gent-Wevelgem, gisteren Dwars door Vlaanderen en zondag de Ronde. Dan logeren nogal wat wielerploegen de hele week in hotels in de buurt. Zoals AG Insurance-Soudal in Hotel Shamrock in Tielt. Een beetje raar voor Justine Ghekiere (28) die vlakbij woont, in Izegem. Maakt niet uit, haar bolletjestruien van vorig seizoen, Giro en Tour, liggen thuis netjes opgeplooid en – indien woensdag in Dwars door Vlaanderen overeind gebleven – is het boegbeeld van de ploeg klaar voor ‘Vlaanderens Mooiste’. We gingen bij de start van haar Vlaamse Wielerweek op bezoek in Tielt.
Leuk, zo de hele week op hotel, zo dicht bij huis?
“Hum… Vanaf twee dagen voor een grote koers vind ik zo’n bubbel wel nodig. Je moet aan niets anders denken, er is constant verzorging, massage, je eten staat klaar… Maar morgenavond (vorige zondag, red.) ga ik, in tegenstelling tot de meeste ploegmaats die hier de hele week logeren, wel naar huis voor een dagje, tot dinsdag dus. En woensdag na Dwars door Vlaanderen idem, dan kom ik vrijdag terug. Ook omdat ik na de Ronde meteen weer drie weken op stage trek naar Spanje, heb ik zo’n uitje wel nodig. Even bij mijn familie zijn, met vrienden iets leuks doen. Even weg uit die bubbel.”
Want saai, zo de hele week in een hotel? Gelukkig dat jullie deze week in mooi weer kunnen trainen!
“Vooral de dag voor de koers, wanneer we maximaal een uurtje of anderhalf uurtje trainen, is beresaai. Dan nog een uurtje massage en voor de rest is het rusten op de kamer. Series bingewatchen dus (lacht), ik ben niet zo’n lezer.”
En wielrenners eten ook nog extreem spartaans: alle koolhydraten tot op de milligram afgewogen en zo?
“Ik ben daar niet zo extreem in. Ik let wel op wat ik eet natuurlijk, maar ik koers intussen al vier jaar, ik weet intussen wel wat ik nodig heb. Al te extreem is ook mentaal lastig.”
Zelfs zo belastend dat de Nederlandse drievoudige wereldkampioen Fem van Empel twee weken geleden tijdelijk stopte met koersen: “Het beste voor mijn mentale gezondheid!”
“Volgens mij heeft dat vooral te maken met de druk op haar schouders. Fem doet het fantastisch in het veld maar dan gaat men automatisch verwachten dat ze die prestaties ook op de weg evenaart en dat is niet vanzelfsprekend. Ze is ook pas 22 jaar, dan snap ik die beslissing wel.”
Terwijl jij, immer enthousiast en vrolijk, mij niet meteen het type lijkt om in zo’n soort burn-out te vallen?
“Niet meteen, neen.”
Na jouw fantastische vorige seizoen klonk dat je liever fungeert in de schaduw omdat je niet graag de druk om te winnen op jou neemt?
“Dan antwoordde ik: dan kan ik wel om met de druk bolletjestrui en ritoverwinningen in Tour en Giro? (lacht) Maar hoe beter je rijdt, hoe hoger de verwachtingen liggen, dat begrijp ik. Je moet dat evenwel kunnen loslaten.”
Je werd op het einde van vorig seizoen als eerste vrouw uitgeroepen tot de Kristallen Zweetdruppel: de beste helper van het seizoen. Kan je daar dit seizoen nog zo blij mee zijn?
“Als je met een Lotte Kopecky aan de start staat van een WK (waar Justine ook nog 6de eindigde, red.) vind ik de helpersrol helemaal niet erg. Beter dan dat we met twee kopvrouwen zouden starten. Door in dienst te rijden van Lotte haal ik een beter resultaat dan dat ik zelf zou focussen op winst.”
En hoe is de conditie bij de start van deze belangrijke week? Op 1 februari liep je in Australië in de Cadel Evans Great Ovcean Race een barstje op in jouw hand en je sukkelde bovenop nog lange tijd met griep, waardoor je de Omloop begin maart moest missen.
“En de Strade Bianchi, twee koersen waar ik naar uitkeek. Ik kon toen ook niet echt doortrainen. Maar nu gaat het weer goed, ik reed intussen met opnieuw een goed gevoel twee wedstrijden in Italië. Ik heb wel nog steeds wat last van het barstje in mijn hand, het is nog even afwachten hoe die hand de komende kasseien zal verteren. Ik heb intussen al eens de Kemmelberg opgereden, dat ging best aardig. (’s anderendaags werd Ghekiere in Gent-Wevelgem netjes tweede Belg op de 43ste plaats, red.) Al zijn kasseien bergop minder belastend dat kasseien op het vlakke. De Ronde wordt het pijnlijkst, vrees ik, maar dat komt wel goed.”
Je werd eerder winstkansen toebedeeld in de Ardense klassiekers, toch? Wat is een goed resultaat in de Ronde?
“Ik hoor nog steeds niet bij de top tien van het peloton, laat staan bij de favorieten voor de Ronde, die zo’n koers naar hun hand kunnen zetten. Die heten Kopecky, Vollering, Borghini, Vos, Wiebes… Ik weet niet eens hoeveelste ik sta op de UCI-ranking (68ste, red.). Met twee bolletjestruien zijn geen punten te verdienen en een ritoverwinning in Tour en Giro brengt ook maar 50 punten op, voor winst in een klassieker krijg je meteen 400 punten. Ik hoop vooral er zondag in de finale bij te zitten, dat zou al mooi zijn.”
Je trekt op stage naar Spanje om er volop de Vuelta, waarin je na de Giro en de Tour een derde bolletjestrui wil veroveren, voor te bereiden. Maar zou je die inruilen voor een prijs in een klassieker?
“Zeer zeker. Ik wil niet voor altijd alleen maar het meisje dat bolletjestruien wint, blijven. Ooit zou ik toch eens een klassieker willen winnen.”
“Ik koers al vier jaar, ik weet intussen wel wat ik nodig heb”
Jouw Giro was vorig jaar heroïsch. Waarom rijd je dit jaar alleen Vuelta en Tour?
“Omdat ik niet in de selectie zit.”
Heeft de ploegleiding nog haar lesje niet geleerd? Alleen omdat een renster vorig jaar moest afhaken raakte je in de Tour-selectie. Waarop je prompt het bergklassement won.
(lacht) “Eerlijk: ik hoop nog wel Italië te mogen rijden ook. Is perfect voor mij als voorbereiding op de Tour, weet ik. Ik ben nu eenmaal iemand die heel veel volume aankan. In die rittenwedstrijden blijkt dat ook: hoe verder de dagen vorderen, hoe beter ik word.”
Zou dat ook gelden voor de eendagswedstrijden? Vóór Milaan-Sanremo, bij de vrouwen met 156 km maar half zo lang als het parcours van de mannen, klonk protest dat ze de klassieker bij de vrouwen een stuk langer hadden mogen maken. Zou je ook de Ronde, 160 km bij de vrouwen en 269 km bij de mannen, liever langer zien?
“Volgens mij zou 40 km langs de kust in Milaan-Sanremo niet zo’n verschil maken. Maar de 160 km van zondag met al die bergen en kasseien zijn al lastig genoeg voor de vrouwen!” (lacht)
Maar je kijkt nog steeds keihard uit naar jouw derde Ronde?
“Absoluut. Ik weet nog uit mijn vorige twee hoe geweldig het is te koersen door zo’n mensenzee. Alleen al door de sfeer in de Ronde ga ik beter koersen. Ik hoor in mijn eigen Vlaanderen in elk geval meer mijn naam roepen, hé.” (lacht)
Wel jammer dat het parcours van de Ronde voor vrouwen maar een heel klein stukje in West-Vlaanderen komt, hé? Drie keer over de Grote Markt van Izegem was nog leuker geweest!
(lacht) “Dat zou supermooi zijn! Maar ik vind het parcours nu al heel mooi, hoor.”
Eerst nog Dwars door Vlaanderen met nogal wat risico op valpartijen. Hoeveel ben je daarmee bezig?
“Het blijft een gevaarlijke sport, ja. Ik ga ook nooit onnodige risico’s nemen.”
En wat zijn dan na de Ronde jouw grote doelstellingen?
“Eerst drie weken trainen in Spanje. En dan de Vuelta!”
Weer drie weken op hotel. Weer saai.
“Neen. Dat is anders. Plezanter. Ik vind op zo’n stage rust. Daarom is het ook echt de keuze geen Ardennenklassiekers te rijden. Een moeilijke keuze hoor, maar toch beter de focus op de Vuelta.”
Die ‘plezanter’: haal je dan meer plezier uit trainen in de bergen en in de zon dan uit wedstrijden?
(denkt na) “Ik ga naar Spanje om daar sterker te worden waardoor ik dan meer plezier haal uit de wedstrijden. Al is elke dag daar hetzelfde: opstaan, eten, trainen, rusten, massage. En nog meer series kijken (lacht). Niemand die op mij wacht!”
Nog geen nieuw lief dus?
(lacht) “Neen! Al is het nu ook niet zo dat ik heb besloten single te blijven tot na mijn wielercarrière. De juiste persoon mag altijd komen! Maar ik ben niet op zoek!” (schatert)
Waar staat jouw bolletjesfiets, vorig jaar speciaal voor jou gemaakt? Zo mooi dat je er niet mee durft rijden, zei je.
“Deed ik ook nog niet. Hij staat nog tegen de muur, hij moet toch eens worden opgehangen. Maar de foto van mijn aankomst in bolletjestrui in Italië hangt nog steeds groot uit, hoor.”
21 West-Vlamingen rijden de Ronde
Justine Ghekiere is niet de enige West-Vlaming die zondag aan de start staat van de Ronde van Vlaanderen. Bij de vrouwen starten ook nog Cato Cassiers, Valerie Demey, Mieke Dockx en Margot Vanpachtenbeke. Behalve deze vijf vrouwen starten ook nog zestien mannen: Piet Allegaert, Vito Braet, Tim Declercq, Cériel Desal, Lindsay De Vylder, Michiel Lambrecht, Yves Lampaert, Arjen Livyns, Xandro Meurisse, Laurenz Rex, Jonas Rickaert, Alec Segaert, Bert Van Lerberghe, Gianni Vermeersch en Julien Vermote.
