“Tabor is heel speciaal voor mij”: Michael Vanthourenhout (30) negen jaar na wereldtitel terug in Tsjechië

Op 31 januari 2015 werd Michael Vanthourenhout wereldkampioen bij de beloften in Tabor. © BELGAIMAGE
Tom Vandenbussche

Tsjechië is een speciaal land voor Michael Vanthourenhout. In 2013 kroonde hij zich in Mlada Boleslav tot Europees kampioen bij de beloften. In 2015 veroverde hij de wereldtitel bij de U23 in Tabor, waar hij in 2020 zijn eerste Wereldbekercross bij de profs won. Dit weekend wacht het WK in … Tabor. “Dit is inderdaad een heel speciale plaats voor mij.”

We hebben het even nagekeken: Tabor ligt Michael Vanthourenhout. Negen keer reed hij er al een wedstrijd, acht keer eindigde hij in de top vijf. Alleen als belofte in 2013 moest de intussen naar Wetteren uitgeweken Wingenaar zich tevreden stellen met plaats twaalf. Dat Vanthourenhout zich enkele weken later in Mlada Boleslav, ook Tsjechië, tot Europees kampioen bij de beloften kroonde, maakte alles goed. Daar startte de carrière van de jongste Vanthourenhout helemaal.

“Ik kan gerust zeggen dat Tsjechië een speciaal land in mijn carrière als crosser is. De wedstrijden daar liggen me. In Tabor heb je wat hoogteverschillen, balken, technische stroken, een ondergrond die wat schuift… Dat zijn allemaal zaken die me goed liggen. En als je ook nog eens goeie herinneringen aan een bepaalde cross hebt, keer je maar al te graag terug.”

“Aan Mlada Boleslav denk ik niet meer zo vaak terug, maar als je foto’s van toen bekijkt, kom je wel weer tot het besef dat ik daar Mathieu van der Poel en Wout van Aert versloeg. Het was een halve loopwedstrijd. Ik heb er goeie herinneringen aan, maar ook slechte. Ik denk dat ik sindsdien nooit meer zo’n vuile cross heb meegemaakt. Neen, het was niet de leukste cross, met loodzware lussen in een weide. Misschien is dat ook wel de reden waarom we daarna nooit meer in Mlada Boleslav hebben moeten crossen.”

Duel met Sweeck

Vijftien maanden na zijn Europese titel was Vanthourenhout alweer succesvol op Tsjechische bodem. In Tabor kroonde hij zich tot wereldkampioen bij de beloften voor Laurens Sweeck en Stan Godrie. Ook Clément Venturini, Joris Nieuwenhuis, Toon Aerts en Quinten Hermans eindigden die dag in de top tien.

“Tabor is nu eenmaal een cross die me goed ligt”

“Het mooiste moment uit mijn carrière. Oké, wereldkampioen bij de profs worden, is het hoogst haalbare, maar een regenboogtrui in eender welke categorie mogen dragen, is ook fantastisch. Het was mooi om het die dag te kunnen afmaken, zeker omdat ik topfavoriet was. Ik was 21 en werd voor de eerste keer in mijn carrière met druk geconfronteerd. Ik heb daar al mijn hele leven goed mee om kunnen gaan, maar toen had ik veel stress.”

(Lees verder onder de foto)

Michael Vanthourenhout eindigde in Tabor nog maar één keer buiten de top vijf.
Michael Vanthourenhout eindigde in Tabor nog maar één keer buiten de top vijf. © BELGAIMAGE

“Dat het een strijd was tussen Laurens Sweeck en ik, maakte het nog mooier. Laurens en ik zijn generatiegenoten. We zijn met amper een week verschil geboren en crossen al ons hele leven tegen elkaar. Die dag was het wat aan het dooien, waardoor het echt schuiven was. Ik bleef de hele wedstrijd voorop, maar het was spannend tot de meet. Het blijft een mooie herinnering. Op zaterdag won ik en op zondag kon ik genieten van de strijd bij de profs tussen Van Aert en Van der Poel.”

Eerste Wereldbekerzege

In november 2020 plaatste Vanthourenhout nog een kersje op zijn Tsjechische taart: hij boekte in Tabor de eerste Wereldbekerzege uit zijn carrière. “De dag ervoor was ik in Kortrijk op weg naar winst in een klassementscross, maar reed ik in de slotronde lek. Ik herinner me ook nog het EK bij de profs in Tabor in 2017, waar ik in de sprint voor brons Toon Aerts moest laten voorgaan. Je ziet: ik heb veel herinneringen aan Tabor en kijk er dan ook naar uit om er opnieuw te crossen. Zeker omdat het een WK is, de grootste cross van het jaar.”

“Ik geef Mathieu van der Poel 99 procent kans om te winnen. In Tabor krijgen we echt een parcours waarop je het verschil kan maken. De beste wint sowieso, niet zoals in Benidorm dus. Als Mathieu in Tabor zo’n fout als in Benidorm maakt, heeft hij nog genoeg marge om het recht te zetten. Het zal heel moeilijk worden, maar ook hij is een mens van vlees en bloed. We moeten dus klaar zijn voor het geval hij om welke reden dan ook niet in allerbeste doen is.”

Lees meer over: