Nog drie crossen en de veldritwinter 2022-2023 zit er ook weer op. Tijd om een balans op te maken. Ex-crosser Ivan Messelis (64) is tevreden. “We hebben een mooie winter gehad.”
Drie keer eindigde Ivan Messelis op het podium van het BK veldrijden bij de elite: brons in Mol 1987, zilver in Bioul 1989 en brons in Overijse 1990. We vragen hem of je de cross van nu met drie decennia geleden kan vergelijken. “Ze hebben nog altijd twee wielen onder hun gat”, glimlacht Messelis. “Maar dat is het zo ongeveer. Het materiaal, de omgeving, de organisaties en de parcoursen zijn veranderd. Vorig weekend sprak ik in Middelkerke nog met enkele oude gloriën. Met mijn schoonzoon Johan (Jacobs, die getrouwd is Messelis’ dochter Charlotte, red.) zit ik er nog volop in en ben ik mee met mijn tijd, maar als je met ex-kampioenen als Roland Liboton en Roger De Vlaeminck praat, merk je dat zij toch wat in hun tijd zijn blijven hangen. Of het nu beter of slechter is, daar spreek ik me niet over uit. Ik vind wel dat organisatoren iets zullen moeten veranderen. Ze moeten op de rem gaan staan, want de cross is op dat vlak toch wel wat kapot aan het gaan. Ze veranderen te veel en willen te veel vernieuwen. Ze knijpen elkaar dood, vind ik. En de renners zijn daar de dupe van.”
We polsen bij Messelis wie voor hem de crosser van deze winter was. Mathieu van der Poel werd wereldkampioen. Michael Vanthourenhout veroverde de Europese en Belgische kampioenentrui. “Maar ik vind dat vooral Laurens Sweeck een goeie zet gedaan heeft door van ploeg te veranderen. Er waren daar wat interne problemen, met als gevolg dat Sweeck was weggezakt. Maar nu staat hij er weer helemaal. Af en toe zien we wat strubbelingen tussen hem en zijn ex-ploegmaats Iserbyt en Vanthourenhout. Dat moet kunnen, zolang ze elkaar niet van de fiets trekken.”
Messelis weigert De Grote Drie naar voor te schuiven. “Zij rijden maar een deeltje van de winter mee, dus kan ik hen onmogelijk de crossers van het seizoen noemen. Zonder De Grote Drie zie je dat Sweeck, Iserbyt en Vanthourenhout het deze winter mooi verdeeld hebben. Lars van der Haar reed een goed seizoen. Joran Wyseure zette een mooie stap vooruit. Gerben Kuypers, man van de streek, was dan weer de verrassing. En dan is er nog Thibau Nys. Eerlijk? Als hij volgend seizoen zal crossen, vrees ik voor de rest dat we in de kerstperiode van De Grote Vier zullen spreken. Als Nys komend wegseizoen nog wat meer body krijgt, zal hij nog een stap vooruit zetten.”
Eli Iserbyt
Messelis heeft ook nog een woordje voor Eli Iserbyt. “Michael Vanthourenhout maakte mooi gebruik van het mindere tussenseizoen van zijn ploegmaat. Eli begon goed en eindigt goed, maar raakte op de sukkel in de periode dat de truien verdeeld werden. Eli zal nu wel stilaan beseffen dat je er niet de hele winter kan staan, maar met zijn goed voor- en naseizoen maakt hij veel goed. Als hij dit weekend nog een keer wint en een klassement (de X2O Badkamers Trofee, waarin hij riant aan de leiding staat, red.) binnenhaalt, spreken we toch alweer over een goeie winter. Het was een mooi seizoen. We zagen enkele nieuwe parcoursen, zoals in Middelkerke. Ik had wat schrik voor een weidecross, maar het viel uiteindelijk goed mee. Het publiek heeft een mooie wedstrijd gezien. Graag meer van dat.” (Tom Vandenbussche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
