Van deze Piet Allegaert hebben we het laatste nog niet gezien

In de Vuelta zijn we halverwege en kunnen we een voorlopige balans opmaken. Wat blijkt: Piet Allegaert doet het verre van slecht. Tiende in Burgos, zesde in Molina de Aragon, vijfde in Albacete en negende in La Manga del Mar Menor. Een collega-journalist vroeg ons vorige week naar de contactgegevens van Piets familie en wijdde er een reportage op de site van Sporza aan. “Wie is sprintrevelatie Piet Allegaert?” luidde de titel van het artikel. Het was de eerste keer dat hij de nationale media haalde.

Piet Allegaert, een 26-jarige stille maar harde werker uit Slypskapelle bij Moorslede, is voor deze krant al een tijdje geen onbekende meer. Piet is tweevoudig winnaar van WestSprint, het prestigieuze regelmatigheidsklassement van deze krant dat jaarlijks de beste West-Vlaamse jeugdwielrenners bekroont: in 2011 als nieuweling, in 2013 als junior. Toch was het ietwat een verrassing toen Piet eind 2016 een profcontract bij Sport Vlaanderen-Baloise kon ondertekenen. Als belofte was hij in WestSprint nooit dichter dan een zevende plaats gekomen, al moest hij zijn sport wel combineren met een bachelorstudie voeding- en dieetleer. Vier maanden later werd Piet 17de in zijn eerste Parijs-Roubaix bij de profs, op amper twaalf seconden van winnaar Greg Van Avermaet.

Enkele ups en downs later is Piet een vaste waarde bij WorldTourteam Cofidis. Eind 2019 won hij in Doornik de Tour de l’Eurométropole voor Sénéchal en Stuyven. Na een degelijk 2020, zijn eerste seizoen op WorldTour-niveau, zette Piet dit jaar opnieuw een stap vooruit. En vooral: hij is veel meer dan alleen een sprinter. Als er slechte wegen aan te pas komen, is hij in zijn sas. Dat was zo in de Tro-Bro-Léon. Dat was zo in Dwars door het Hageland. En dat zal straks, begin oktober, ook zo zijn in Roubaix. Voor Piet wordt het pas zijn tweede deelname in de Hel van het Noorden, vier jaar na zijn fameus debuut als neoprof. Toen vertelde Patrick Lefevere in deze krant dat hij Piet nog had weten geboren worden, aangezien zijn eerste vrouw een nichtje van Piets moeder Anneke is. En, zo beantwoordde Lefevere ook onze obligate vraag. “Of Piet ooit in aanmerking komt voor mijn team? Dat zal de toekomst uitwijzen, maar dit was een uitstekend begin.” Dat begin ligt nu vier jaar achter ons. Deze Vuelta is een mooi vervolg. Van deze Piet Allegaert hebben we het laatste nog niet gezien.