Toen Pongske zelfs straffer was dan Peter Sagan

Op tien: André Greipel. Op negen: Mark Cavendish. Op acht: Dylan Groenewegen. Op zeven: Nacer Bouhanni. Op zes: Marcel Kittel. Op vijf: Jakub Mareczko. Op vier: Bryan Coquard. Op drie: Alexander Kristoff. Op twee: Peter Sagan. Op één: Timothy Dupont. Ziedaar de zegestand van het seizoen 2016. Op 6 maart is het exact vijf jaar geleden dat de 33-jarige West-Vlaming in Ichtegem zijn wonderjaar met maar liefst 17 (!) overwinningen inzette. Een terugblik met ‘Pongske’.

Winst in de slotrit van de Driedaagse van West-Vlaanderen in Ichtegem. “De déclic , toch wel. Ik herinner me alles van die dag. Hoe ik na een tussensprint met Xandro Meurisse naar de kopgroep reed, hoe we met negen man de finale introkken en hoe ik in de sprint Sean De Bie en Nils Politt klopte. Het was het prille begin van een mooie carrière.”

Winst in Nokere Koerse. “Vier dagen ervoor was ik in de Ronde van Drenthe ten val gekomen. Daardoor voelde ik me niet 100 procent en werd er beslist om de sprint voor Aidis Kruopis aan te trekken. Dat heb ik perfect kunnen doen, alleen raakte Aidis mijn wiel op 300 meter van de streep kwijt. Ik won voor Halvorsen en Groenewegen. Alles ging vanzelf. Ik zat in een flow. Na Ichtegem wist ik dat ik het kon en dat het vooral niet moest. Mijn lichaam was een en al rust. Na afloop zijn we met de hele bende op restaurant gegaan. Het is moeilijk kiezen, maar die zege in Nokere blijft toch mijn mooiste moment van 2016.”

Drie ritzeges in de Ronde van Normandië. “Pascal Ackermann, Cees Bol, Amund Grondahl Jansen… Achteraf gezien waren het niet de minsten die ik versloeg. Ik won de eerste rit na een perfecte lead-out en had zo het nodige vertrouwen voor de dagen erna.”

Drie keer op het podium in de Ronde van Kroatië. “Een fantastische ervaring, want ik was nooit eerder in Kroatië geweest. Het was de eerste keer dat ik tegen Mark Cavendish sprintte. Hij zat nog in zijn hoogdagen, maar toch kon ik hem verslaan, al was het wel Giacomo Nizzolo die de rit won.”

Winst in Dwars door de Vlaamse Ardennen. “Een heel zware koers, maar we hadden een sterke ploeg en dus had ik vooraf gezegd: rijd op de bergjes tempo en ertussen volle bak . Ideaal voor mij, want daardoor werd er in de bergzone niet echt gekoerst.”

Winst in de Grote Prijs Claude Criquielion. “Ook hier werd het een massasprint. Met de ploeg hebben we de hele koers gecontroleerd. We wisten dat alle 1.2-koersen binnen ons bereik lagen. Het was mijn eerste jaar bij Veranda’s Willems en met Kristof De Kegel als trainer draaide onze ploeg als een machine. Voor een continentaal team stond de begeleiding op een heel hoog niveau, vergelijkbaar met hoe het de jaren erna bij Wanty was.” Leuke noot: Kristof De Kegel is nu performance coach bij Alpecin-Fenix en de trainer van Mathieu van der Poel.

Winst in de Memorial Philippe Van Coningsloo. “In de finale reed er nog een groepje weg en was het alle hens aan dek. Ik had zoveel vertrouwen dat ik al op 300 meter van de meet aanging en een zotte sprintzege boekte. Het moment waarop je moet gaan, dat voel je als sprinter meestal aan. Maar soms voel je ook dat het te vroeg is, maar dat het niet anders kan. Dat was zo’n moment. Gelukkig hield ik het vol.”

Derde in de Ronde van Limburg, na Kenny Dehaes en Tom Boonen. “Ja hoor, Boonen wist wie ik was. Toen we beiden op hoogtestage in Livigno waren, hebben we zelfs eens een avondje met elkaar opgetrokken. Er was ook een gemeenschappelijke link tussen ons: Guillaume Van Keirsbulck, één van mijn trainingsgezellen en toen Boonens ploegmaat. Ik herinner me een weekendje met Guillaume in Mol, waarbij we ook met Tom afgesproken hadden.”

Tweede in de derde rit van de Ster ZLM Toer na Dylan Groenewegen, die momenteel een schorsing uitzit voor zijn rol in de zware valpartij van Fabio Jakobsen in Polen. “Hij zal in de toekomst wel weer zijn ding doen. De mensen mogen hem nu niet anders bekijken. Ik heb al eens hetzelfde als Jakobsen voorgehad, in de Schaal Sels, alleen heb ik er minder aan overgehouden en heb ik nooit geweten wie de schuldige was. Maar als sprinter weet je dat zoiets kan gebeuren. Zelf doe ik daar niet aan mee, maar er zijn er die de grenzen opzoeken. Sommigen doen wel eens bepaalde zaken opzettelijk en wijken van hun lijn af, maar het is niemands bedoeling om de andere te doden.”

Winst in de GP de la Ville de Pérenchies. “Ik kwam net terug van een hoogtestage in Livigno, waar ik vaak op de mountainbike had gezeten. Er was helemaal niets van druk, maar in de finale kwam alles samen en in de sprint versloeg ik Barbier en Capiot.”

Drie ritzeges in de Ronde van de Elzas. “Net zoals in Normandië won ik de eerste rit in lijn en was ik vertrokken. We hebben met onze ploeg die ronde gedomineerd, op uitzondering van de rit in de bergen waarin ik de gele trui droeg.”

Winst in de Antwerpse Havenpijl. “Het gekende scenario: in het slot kwam alles samen en kregen we een sprint. Kenny Dehaes kreeg de perfecte lead-out, maar ging iets te vroeg aan. Ik zat perfect in zijn wiel en won makkelijk.”

Winst in Heusden. “Ik werd in 2016 dus wereldkampioen. (grijnst) Het WK van de kermiskoersen. Ik kreeg zelfs effectief een regenboogtrui. Heusden is een mooie koers. In de finale heb ik samen met Dries De Bondt het ploegenspel kunnen spelen. Dries was in 2016 een van mijn belangrijkste ploegmaats, net als Joeri Calleeuw, Aidis Kruopis, Elias Van Breussegem… We waren maar met twaalf renners. Het was een heel toffe bende.”

Tweede in de GP Zottegem na Tim Merlier. “Zijn eerste grote zege. Niemand kende hem, maar ik wist van bij de amateurs dat hij heel snel was. Zo onverwachts was zijn zege voor mij dus niet. In de koers zie je als renner vaak meer dan een buitenstaander.”

Tweede in de Schaal Sels na Wout van Aert. “Wout, die in 2017 mijn ploegmaat werd, reed in de finale op een grindstrook van ons weg. Er viel niets tegen te beginnen. Toen al zag je dat Wout een groot talent was. Ik won de sprint van de stervende zwanen. De Schaal Sels is een zware koers.”

Winst in De Kustpijl. “Met de ploeg domineerden we de finale. Ik ging op 300 meter van de meet aan en was heel ver voor. Ik kon bij wijze van spreken al op 100 meter van de meet uitbollen.”

Winst in het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp. “De sprintzege tegen de grote Fernando Gaviria van Etixx-Quick-Step… Ik kreeg vaak de kritiek dat ik 1.2-wedstrijden won, maar op elk niveau moet je kunnen winnen. Dat heb ik in 2016 gedaan.”

Tweede in de Primus Classic Impanis-Van Petegem, na Gaviria. “Richeze deed de perfecte lead-out. Er viel niets tegen te doen. Ik denk dat Gaviria maar 100 meter heeft moeten sprinten. En dus mocht ik na afloop met twee renners van Etixx-Quick-Step op het podium.”

Derde in de Gooikse Pijl. “Kruopis won, nadat ik de lead-out voor hem heb gedaan. Dat deed ik in mei ook al in Parijs-Arras, waar hij twee ritten won. Als ik egoïstisch was geweest, had ik dat jaar nog meer kunnen winnen, maar de opdracht vanuit de ploeg was soms nu eenmaal zo dat we de kaart Aidis trokken. Hij was ook snel en leverde goed werk voor mij. Het was een kleintje om af en toe iets terug te doen.”

Winst in Zwevezele. “Ik herinner me dat ik een heel slechte dag had, maar in een spurt met een man of twintig won ik vrij makkelijk. Jasper Stuyven zat ook in de kopgroep, maar was daar om het WK in Qatar voor te bereiden.”

Tweede in de Nationale Sluitingsprijs Putte-Kapellen. “In de finale heb ik door pech een gat moeten dichtrijden en als leider in de Bingoal Cycling Cup had ik me ook in de tussensprints moeten mengen. Daardoor had ik al redelijk wat kruit verschoten, energie die ik in de sprint tekortkwam. Het was geen schande om van Roy Jans te verliezen.”

Geen WK op de weg in Qatar voor Dupont. “Jammer dat ik er niet was, maar ik begrijp het standpunt van Kevin De Weert. Het was Boonens laatste WK. De bondscoach wilde me niet meenemen om te werken, omdat ik beter tot mijn recht kwam als ik zelf kon winnen. Zo heeft hij het geformuleerd. Hij zei ook dat ik erbij geweest zou zijn als Boonen niet meer had gekoerst.”

Dupont wordt door deze krant tot IJzeren Briek van 2016 gekroond. “Een prachtig moment! Ik werd die winter ook genomineerd voor De Flandrien, een erkenning waar ik fier op ben. Een bewijs voor mijn mooie carrière.”