Zondag wordt met Luik-Bastenaken-Luik het klassieke luik van het voorjaar neergelegd. Bij de mannen is het vooral uitkijken naar Mauri Vansevenant. Bij de vrouwen kijken we als West-Vlamingen dan weer reikhalzend uit naar het duo Justine Ghekiere (27) en Julie Van de Velde (30). Een gesprek met twee ploegmaats en vriendinnen.
Een dubbelinterview met Julie Van de Velde en Justine Ghekiere is niet nieuw. Ook vorig jaar in augustus brachten we de Torhoutse en de Izegemse immers al eens samen. Toen was dat in aanloop naar het WK in Glasgow, waar ze als gelegenheidsploeggenotes Lotte Kopecky aan de regenboogtrui hielpen. Toen al was echter duidelijk dat de twee West-Vlaamse rensters het heel goed met elkaar konden vinden. En kijk: amper acht maanden later zijn Julie en Justine nu ook ploeggenotes bij AG Insurance-Soudal. Woensdag stonden ze samen aan de start van de Waalse Pijl en ook zondag willen ze zich tonen in Luik-Bastenaken-Luik. Wij gingen daarom begin deze week langs in Borgloon, waar de dames verbleven in aanloop naar de Waalse Pijl voor wat opnieuw een geanimeerd gesprek werd.
Dames, als ik jullie zo bezig zie en hoor, moeten jullie wel héél blij zijn dat jullie nu samen in de ploeg rijden.
Justine: (lacht) “Inderdaad. Ik was echt content toen ik hoorde dat Julie naar onze ploeg zou komen. Niet dat ik voor Julie gelobbyd heb bij de ploeg, maar ik heb toch wel enkele keren tegen ploegleidster Jolien D’hoore gezegd dat Julie perfect in onze ploeg zou passen. En voilà: nu zit ze hier.”
Julie, je gaat er bijna van blozen.
Julie: “Dat is fijn om te horen, hé. Ik ben ook wel heel blij dat ik naar een ploeg ging waar er iemand zat die ik al kende en van wie ik wist dat het goed met haar klikte. Dat stelde me meteen meer op mijn gemak. Zeker omdat ik zag dat Justine hier ook sportief grote stappen vooruit zette.”
Was er bij dat dubbelinterview in augustus al sprake van de transfer?
Julie: “Ik had wel al eens gesproken met Natascha den Ouden (de toenmalige teameigenaar, red.) maar concreet was dat toen nog lang niet. Pas nadien is dat in een stroomversnelling geraakt. Al was het met die fusieperikelen wel nog even spannend. De contractonderhandelingen waren toen volop bezig en ik vreesde dat er voor mij geen plek meer zou zijn bij de ploeg, mocht het team samengegaan zijn met Visma. Gelukkig is het niet zover gekomen.”
Hoe zouden jullie je band omschrijven?
Justine: “Toch vrij sterk. We zijn andere karakters, dat wel. Julie is wat rustiger dan ik, maar toch matcht het echt goed. Ook naast de fiets. We zijn al een paar keer samen gaan verkennen en dan zijn we soms twee à dagen weg en dat gaat altijd vlot. Over veel dingen denken we ook hetzelfde.”
Julie: “We zijn ook allebei West-Vlamingen, hé. Harde werkers. We willen er allebei altijd het beste van maken en er op sportief vlak alles voor doen. Ook dat schept een band.”
“Je merkt dat we ons op ons gemak voelen bij elkaar” Julie Van De Velde
Gevaarlijke vraag, maar zouden jullie elkaar vriendinnen noemen?
Justine: “Ja, Julie is mijn vriendin. Allée, van mijn kant voelt het toch zo!” (hilariteit)
Julie: (gespeeld droog) “Insgelijks. Maar nu serieus: je merkt gewoon dat we ons echt op ons gemak voelen bij elkaar. Om de fotoshoot van daarnet als voorbeeld te nemen. Mocht het niet zo goed klikken met Justine zou ik veel geslotener zijn. Justine trekt me uit mijn schulp.”
Twee West-Vlaamse ploeggenoten die het zeer goed met elkaar kunnen vinden. Waar hebben we dat nog gehoord? Zijn jullie de vrouwelijke Yves Lampaert en Tim Declercq?
Julie: “Qua vibe kan het wel, al denk ik wel dat zij elkaar al veel langer kennen. Justine en ik kennen elkaar op zich nog maar van 2022, toen we samen bij Plantur-Pura reden. We zijn ook niet altijd per se kamergenoten. Al zijn we wel al samen op hotel geweest om verkenningen te doen en dat lukt.”
Justine: “Goed zelfs! Ook omdat ons bioritme matcht. Niet onbelangrijk.”
Toch reden jullie nog niet super vaak samen dit jaar.
Julie: “Klopt. Enkel nog maar in de Ronde, in Dwars door Vlaanderen, in de Brabantse Pijl en in de Waalse Pijl.”
Justine: “Heb jij ook Dwars door Vlaanderen gereden? Oei, dat was ik vergeten. (lacht) Maar vanaf nu zullen we wel grotendeels hetzelfde programma afwerken. Onze band zal dus alleen maar sterker worden!”
Te beginnen met Luik-Bastenaken-Luik. Een groot doel voor jullie allebei en voor de ploeg.
Justine: “Inderdaad. Met Ashleigh Moolman Pasio hebben we een sterke kopvrouw. Ik hoop zo lang mogelijk bij haar te blijven en zo diep in de finale te geraken. Of misschien probeer ik voordien wel te anticiperen en mee te glippen in een vlucht zodat Ashleigh in een zetel zit.”
Julie: “Voor mij wordt het doel om zo lang mogelijk te overleven in dienst van Ashleigh. Maar wat dan precies mijn taak wordt, zal pas zaterdag in de meeting besproken worden.”
Justine: “Sowieso staan we met een sterk team aan de start, dus er moet wel iets mogelijk zijn.”
Julie: “Zeker en vast. Dit is trouwens ook grotendeels de kern waarmee we in mei naar de Vuelta trekken, dus behalve een belangrijk doel is het ook een goede test voor wat komt.”
Justine: “Persoonlijk hoop ik ook gewoon dat het eens wat meezit, want het is dit seizoen eigenlijk altijd al iets geweest. Ik heb door ziekte een moeilijke winter gehad, waardoor ik onder meer de koersen in Australië heb moeten overslaan. Richting de Strade Bianche merkte ik dat ik weer op niveau was, alleen had ik vanaf dan telkens pech in de koers. In de Ronde was ik bijvoorbeeld sterk, maar dan breekt mijn versnellingsapparaat af. Vorige week woensdag volgde in de Brabantse Pijl dan een bevestiging dat de benen en de vorm dik in orde zijn (Ghekiere werd er achtste, red.), maar dan kom ik zondag in de Amstel ten val met last aan mijn volledige linkerkant tot gevolg. Dat is dan toch even frustrerend. Maar goed, mijn conditie zal ik daardoor wel niet verloren zijn, zeker?”
Quizvraagje: weten jullie wie van jullie twee vorig jaar het beste resultaat liet optekenen in Luik?
Julie: “Justine!”
Klopt. Jij werd 26ste, Justine 25ste.
Julie: “Je bent dan op het laatste moment nog weggesprongen.”
Justine: “Juist. We zaten in de groep net achter de kopgroep en ik was daar zo gefrustreerd over dat ik op een drietal kilometer van de streep per se nog eens wilde demarreren.”
Julie: “En ik dacht: laat haar maar rijden. Ik gunde het je. Was het iemand anders geweest, dan had ik het gat wel dichtgereden!”
Justine: “Heel sympathiek. En dat voor een 25ste plek! (lacht) Al wist ik dat toen niet. Ik hoopte ergens dat het nog voor een plek in de top 20 was.”
“We zijn verschillende karakters, maar toch denken we over veel dingen hetzelfde” Justine Ghekiere
Een dilemma. Zouden jullie tekenen voor een tweede plek in Luik, maar dan wel in een scenario zoals Lorena Wiebes het afgelopen zondag meemaakte in de Amstel: te vroeg juichen in de sprint en daardoor nog voorbijgestoken worden?
Justine: “Ja, toch wel.”
Julie: “Echt? Ik niet, denk ik. Dat juichen maakte het echt wel héél pijnlijk, hé.”
Justine: “Ja, dat wel, maar anderzijds wil dat wel zeggen dat je om de zege streed natuurlijk. Het is een bevestiging dat je goed bent. En er wordt over je gepraat! Al zou ik me ook wel slecht voelen tegenover de ploeg.”
Julie: “Oké, ik kan je daar wel in volgen. (lacht) Maar ik snap echt niet hoe dat kan gebeuren. Lorena heeft zoveel ervaring en toch maakt ze die fout.”
Wanneer zullen jullie zondag tevreden zijn?
Julie: “Als we met de ploeg een mooi resultaat kunnen neerzetten en als blok een goede koers gereden hebben.”
Justine: “Helemaal akkoord.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
