Mathias Vanoverberghe (26) draait al heel wat jaartjes mee in het wielerpeloton, maar brak pas in 2023 helemaal door met tien overwinningen. Nu rijdt de Zwevegemnaar op continentaal niveau. “Ik hoop me dit jaar nog een paar keer te kunnen tonen in een vroege vlucht.”
Mathias Vanoverberghe maakte zijn debuut in de wielersport bij de 14-jarige aspiranten. “Als veldrijder welteverstaan”, vertelt de Zwevegemnaar. “Ik croste in die periode ook nog af en toe bij de LRC. De eerste jaren was ik trouwens geen hoogvlieger. Ik was eerder pelotonvulsel en werd meestal heel vlug gelost. Pas als tweedejaarsjunior begon het te beteren. Toen won ik op het einde van het seizoen een wedstrijd in Sint-Denijs. De aanpassing aan de beloftecategorie verliep daarna opnieuw moeizamer en pas als derdejaars kon ik een vuist maken, alleen kwam corona toen en waren er amper wedstrijden. In die periode sukkelde ik ook nog eens met de rug en twijfelde ik om de fiets aan de haak te hangen. Als jeugdrenner stond ik gewoon te zwaar, werkte ik zonder persoonlijke trainer en had ik veel te weinig zelfvertrouwen. Gelukkig kwam ik als eliterenner zonder contract terecht bij Wielerteam Decock-Van Eyck-Van Mossel-Devos Capoen, waar ik een echte vriendenbende rond me kreeg, met ervaren gasten zoals Maxime Farazijn die hun ervaring doorgaven. Dat had ik de jaren ervoor gemist.”
Tien zeges in 2023
In 2023 brak Vanoverberghe helemaal door. Met elf zeges, waaronder de Omloop van de Grensstreek in Wervik, was hij een van de meest succesrijke eliterenners zonder contract in België. “Dat seizoen zal ik nooit vergeten. Ik kende al een uitstekende winter, waarin ik veel trainde met Jens Vandenbogaerde. Vroeger was ik een nerveuze coureur in de finale. Jens zei me hoe ik het moest aanpakken. In het begin van het seizoen was ik er altijd bij vooraan, maar pas in juni won ik, na een weekje rust, een koers en was de trein vertrokken. Wat vanaf toen volgde, was bijna een droom. Ik rijd niet bij de profs, maar het niveau bij de elite zonder contract ligt ook echt wel hoog. Dat onderschatten veel mensen.” Het succesvolle seizoen leverde Vanoverberghe een profcontract bij het continentale Philippe Wagner/Bazin op. “Mijn nonkel, Cyriel Vanoverberghe, heeft nog gekoerst in de tijd van Marcel Kint. Ik droomde ook van een profcarrière, maar dat heeft er lange tijd niet ingezeten. In 2022 won ik twee wedstrijden en was er al contact met Geoffrey Coupé. Toen twijfelde ik nog. Na het prachtige 2023 heb ik dat niet meer gedaan, want ik voelde dat ik opnieuw sterker was geworden.”
Vanoverberghe trapte zijn campagne eind januari af met de Tour of Sharjah, een UCI 2.2-vijfdaagse in de Verenigde Arabische Emiraten. Hij werd er negende in de tijdrit en twaalfde in de eindstand. Daarnaast was zijn team twee keer aan het feest met de Franse sprinter Pierre Barbier. “Het was een prachtige manier om aan het seizoen te beginnen en gaf vooral veel vertrouwen voor wat nog zou volgen.” Vervolgens nam Vanoverberghe deel aan de Tour de la Provence (UCI 2.1) in Frankrijk, waar Mads Pedersen het deelnemersveld domineerde. “Vorig jaar reed ik nog tussen de eliterenners zonder contract en nu stond ik aan de start van een rittenkoers met iemand die nog wereldkampioen op de weg bij de profs is geweest. Ik heb de ploeg kunnen bijstaan waar nodig en eindigde zelf nog binnen de top 50 in het eindklassement, maar op dat parcours kan ik niet meer van mezelf verwachten.”
In maart reed Vanoverberghe enkele profkoersen in België. “In Le Samyn kwam ik door mijn eigen schuld zwaar ten val en kneusde ik mijn scheenbeen, een probleem waar ik tot vandaag hinder van ondervind. Jammer, want ik had in die koers graag iets getoond. Toch slaagde ik er vijf dagen later in om in de GP Monseré in Roeselare deel uit te maken van de vroege vlucht. Twee weken later boekte ik mijn eerste zege in het Waalse Florennes. Dankzij mijn statuut als profrenner van een continentaal team mag ik toch nog van start gaan in 1.12 A-wedstrijden met ook beloften en elite zonder contract.”
Profkoersen in België
In april reed Vanoverberghe voorlopig enkel de profkoers in Lendelede. “Ik reed onlangs nog een kermiskoers in Amay. Vanaf komend weekend rijd ik een reeks profkoersen in België: de Lotto Famenne Ardenne Classic, de Omloop van het Waasland, de Elfstedenronde in Brugge en het Circuit de Wallonie”, vertelt hij nog.
“Ik wil dit seizoen nog een paar keer in de vroege vlucht aanwezig zijn. De ploeg is altijd tevreden met die publiciteit en zelf wil ik mezelf ook graag af en toe in de kijker rijden. En normaal ben ik iemand die heel goed presteert in warm weer. Hopelijk levert me dat ook in de zomermaanden enkele mooie resultaten op”, besluit Mathias.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier