Lac de l’Eau d’Heure, Maldegem en Hooglede-Gits. Drie plaatsen die Kristof Vandewalle (36) als muziek in de oren klinken, want daar is het dat de Ruddervoordenaar zich drie jaar na elkaar – 2012, 2013 en 2014 – tot Belgisch kampioen tijdrijden bij de profs kroonde. Anno 2021 volgt Vandewalle, die eind 2015 stopte, de wielersport vanop afstand. Ook het BK tijdrijden van komende woensdag in Ingelmunster, op een boogscheut van zijn geboorteplaats Hulste. “Het zou me verwonderen als Yves op dit BK niet meedoet voor de prijzen.”
Acht seizoenen was hij prof – drie bij Topsport Vlaanderen, drie bij Quick-Step en twee bij Trek – maar eind 2015 besloot Kristof Vandewalle dat het op zijn 30ste tijd was voor een ander leven. En zie: vandaag woont hij samen met zijn echtgenote Loes, zoontje Ewoud (6) en dochtertje Doutzen (2) in Baliebrugge, het in veldritmiddens bekende gehucht bij Ruddervoorde. Zijn liefde voor de fiets verloor hij echter niet. “Ik ben vroeg genoeg gestopt om de fiets beu te zijn”, grijnst Vandewalle. “Ik merk bovendien dat mijn lichaam de sport ook nodig heeft. Toen ik net gestopt was, ging het lopen niet zo makkelijk, maar ook dat begint stilaan te vlotten. Fietsen heb ik een tijdje minder vaak gedaan, maar de laatste twee jaar heb ik de goesting teruggevonden. Fysiek en mentaal doet het me deugd. Op mijn eentje? Toch liever in groep, anders durf ik al eens vroeger terug te keren. Meestal rijd ik met De Putters mee, een wielertoeristengroep uit Oostkamp. Het niveau ligt er behoorlijk hoog, maar het is een groep die gedisciplineerd rijdt. Het motiveert mezelf om ook te sporten, zolang ik er maar niet te fanatiek in word.”
Woensdag is er het BK tijdrijden. Thomas De Gendt start. Dat is een ex-ploegmaat van jou bij de junioren. Je had er ook nog bij kunnen zijn.
Vandewalle : (glimlacht) “Ik volg de uitslagen nog, maar kom almaar minder vaak namen tegen die ik ken van vroeger. Logisch natuurlijk. Het is nu eenmaal zo dat de jonge gasten veel sneller hun stempel drukken. Bij de jeugd wordt talent veel vlugger gescout, worden renners beter begeleid en kan er een internationaler programma afgewerkt worden. En we hebben momenteel toch ook wel duidelijk met een heel sterke lichting te maken. Zoiets verloopt altijd in golven. Al blijft mijn generatie, mits de nodige specialisatie, wel presteren.”
Wat kan je ons vertellen over het BK-parcours in Ingelmunster?
“Sorry, ik heb het nog niet bekeken, maar ik ken de wegen daar goed genoeg van tijdens mijn jeugdjaren. Zitten er vier bruggen per ronde in? Ik zie het al zo voor me. Dat maakt dit BK best wel interessant. En pittig. Voor profs zal dat niet het grote verschil maken, maar onderschat het toch ook maar niet.”
Werelduurrecordhouder Campenaerts, vicewereldkampioenen Van Aert en Evenepoel… Het tijdrijden is in ons klein landje de laatste jaren enorm gaan leven, in tegenstelling tot de periode waarin jij actief was.
(knikt) “Dat is de realiteit. Tijdrijden werd er door mij bijgenomen. Me daar specifiek op toeleggen, mocht ik niet doen. Ik probeerde wel af en toe op mijn tijdritfiets te trainen en had ook aandacht voor mijn positionering, maar eens het seizoen begon, was dat al een stuk minder. Ik was bijvoorbeeld iemand die heel veel wedstrijddagen had. En in rittenkoersen had ik niet de luxe om drie dagen voor de tijdrit te zeggen dat ik me tot dan elke rit mocht laten lossen. Dat is nooit ter sprake gekomen. Nu beslissen ploegen vlugger om te specialiseren. Dat is durven gokken. Er is meer data beschikbaar, waardoor men beter kan pieken. En dus is het terecht dat men tegenwoordig die keuze maakt. Daarnaast zijn er in België momenteel enkele renners die op verschillende vlakken supertalenten zijn. Evenepoel en Van Aert dus. Als zij in vorm zijn, duwen ze enorme wattages en zitten ze ook nog eens heel aerodynamisch.”
Van Aert rijdt het BK niet, Evenepoel waarschijnlijk wel. Voorts zien we ook Victor Campenaerts, Ilan Van Wilde en ‘onze’ Yves Lampaert op de deelnemerslijst staan. Wat zijn de kansen van Lampaert, een geboren en getogen Ingelmunsternaar?
“Dat zal een serieuze motivatie voor hem zijn. Dit zal hij niet laten schieten. Dat Van Aert er niet bij is, wordt een heel belangrijke factor. Met Evenepoel wil ik afwachten. Na de Giro zal hij toch ook nood gehad hebben aan wat rust, vooral mentaal. Maar zo iemand zal natuurlijk niet zomaar starten. Het wordt een mooie strijd. Maar het zou me verwonderen als Yves niet meedoet voor de prijzen.”
Eind september is er in onze provincie ook het wereldkampioenschap tijdrijden tussen Knokke-Heist en Brugge. Hoe graag was je daar eigenlijk bijgeweest?
“Het is altijd leuk om eens in eigen streek te kunnen koersen, zeker voor iemand zoals ik die vooral in buitenlandse rittenkoersen en de Ardennen werd ingezet. Ja, dat WK in Brugge zou zeker speciaal geweest zijn. Ik zou ervoor staan springen hebben, maar het is niet zo dat ik dat nu jammer vind. Er is wel een grote kans dat ik die dag langs het parcours zal gaan staan om de renners te zien passeren.”
Jij werd met Omega Pharma-Quick-Step ook twee keer wereldkampioen in het ploegentijdrijden. Die discipline werd eind 2018 echter afgevoerd. Hoe jammer vind jij dat?
“Het waren de mooiste momenten uit mijn carrière. Met zes renners leef je zo naar die dag toe. Zelfs de grootste kampioenen hebben stress voor die discipline, maar als alles goed verloopt, haal je er na afloop meer voldoening uit dan bij een individuele tijdrit. Ik begrijp dat er relatief weinig draagkracht voor het WK ploegentijdrijden was, zeker op dat moment van het seizoen. Stel je maar eens in de plaats van de meeste ploegen: vier renners die gemotiveerd zijn en twee die dat niet zijn. Dat is voor niemand plezant. Het zorgde intern in heel wat teams voor de nodige problemen.”
Jij bent intussen, als gediplomeerd handelsingenieur, al ruim drie jaar aan de slag bij Thermote & Vanhalst. De cirkel is rond, want toen je in 2000 bij de nieuwelingen begon te koersen, was Thermote & Vanhalst de hoofdsponsor van jouw ploeg, de befaamde Kortrijkse Groeningespurters.
(glimlacht) “Dat klopt helemaal. En dat was ook enkele collega’s niet ontgaan, want na één maand kwam ik daarmee al in het interne bedrijfskrantje. Mooie herinneringen zijn het. Herinneringen die ik koester.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
