De nieuwste West-Vlaamse sensatie bij de beloften luistert naar de naam Warre Vangheluwe. Winnaar van Gullegem Koerse en klaar voor een profcontract. Een portret van de 21-jarige Meulebekenaar die in 2009 ruim een week in coma lag.
1. Eerste koers, eerste zege
Op zaterdag 27 juni 2009 rijdt Vangheluwe in Ichtegem zijn eerste koers ooit, bij de 9-jarige miniemen. Hij wint. “In 2009 reed ik acht wedstrijden. Zeven keer won ik”, vertelt Warre in 2016. “Eén keer werd ik pas derde. Er was iets met mijn ketting…”
2. Anderhalve week in coma
Op donderdag 27 augustus 2009 slaat het noodlot toe: tijdens een fietsrit wordt Warre in de Baronielaan in Meulebeke door een auto aangereden. Warre belandt op de motorkap, valt op de voorruit van de wagen en wordt in kritieke toestand naar het Heilig-Hartziekenhuis in Roeselare overgebracht. “Ikzelf weet niets meer van dat accident”, vertelt Warre in 2016. “Wat ik erover kan vertellen, komt van mijn broers. Samen met hen was ik op weg naar het zwembad Ter Borcht in Meulebeke. Zij waren al overgestoken, ik kwam achter. Als achtjarig jongetje lette ik niet op de weg en net toen kwam er een auto aangereden.” Warre loopt een schedelbreuk op en ligt tot vrijdag 4 september in coma. “Mijn eerste herinneringen van na het ongeval kan ik me niet voor de geest halen. Wat ik me wel nog herinner, is de revalidatie. Dat ik eerst weer moest leren stappen. En dat ik een maand of drie niet naar school ben kunnen gaan. Daarna volgde ik drie jaar thuisonderwijs en ging ik één dag naar school.”
3. Comeback in 2010
In 2010 waagt Warre zich aan een comeback in het peloton, maar een succes wordt dat niet. “Het vlotte van geen kanten meer. Na een inspanning had ik telkens enorm veel last van hoofdpijn. Na een koers kon ik zelfs niet meer rechtstaan. Toch behaalde ik dat jaar nog een podiumplaats, voor eigen volk in Meulebeke. Ik reed tien wedstrijden, maar ben daarna weer moeten stoppen. De pijn was niet langer te verdragen.”
4. Comeback in 2012 (bis)
Warres tweede comeback, in 2012, is de goeie. “Ditmaal ging het meteen goed en zelfs stukken beter. Ik won drie keer, waaronder de wedstrijd in eigen Meulebeke na een solo van start tot finish. Die dag ontdekte ik dat ik goed alleen kan rijden.”
5. Belgisch kampioen
In 2013 behoort Warre als 12-jarige aspirant bij de Belgische top. Hij wint drie keer en kroont zich tot West-Vlaams én Belgisch kampioen tijdrijden. In Overpelt verslaat hij Ruben Debreyne en Ben Squire. “In een tijdrit kan ik altijd iets meer”, vertelt Warre een jaar later. “Op vlakke trajecten zonder al te veel bochtenwerk voel ik me in mijn sas. Eén keer per week train ik op de tijdritfiets. Ik wil me verder specialiseren in dit onderdeel.” Opmerkelijk: in die periode zit Vangheluwe tijdens de week op internaat. “Daardoor lukt het amper om stevig te trainen. Gelukkig kan ik terugvallen op mijn trainer, Tim Vansteenwinkel, een sportleerkracht uit Rumbeke die me via sessies op de rollen klaarstoomt.”
“Wat ik me nog herinner van die aanrijding in 2009? Helemaal niets” Warre in 2016
6. Drie koersende broers
Naast Warre koersen ook broers Robbe (°1994) en Seppe (°1996) lange tijd. Warre in 2015: “Wie de beste is? Robbe staat al het verst, maar qua zeges ben ik de beste, al wil dat als aspirant nog niet veel zeggen.”
7. Sterk beloftedebuut
Als nieuweling en junior ontbreekt de regelmaat bij Warre, al toont hij af en toe een flits van klasse. In 2020 debuteert hij uitstekend bij de beloften. Hij wint de oefenkoers in Emelgem en wordt twaalfde in de GP de Lillers, een UCI 1.2-wedstrijd met tal van profteams aan de start. “Mijn middelbare studies dierenzorg aan de VABI in Roeselare zijn achter de rug en nu zet ik alles op de koers!” Helaas voor Warre gaat de wereld een week later op slot: corona.
8. Nog nooit zoveel gehuild
Corona steekt in 2020 en 2021 stokken in de wielen, net als een valpartij (en een ontwricht sleutelbeen) in de GP Rik Van Looy. Toch wordt Warre in oktober 2021 ei zo na Belgisch kampioen op de weg bij de U23. Pas op 200 meter van de finish wordt hij teruggegrepen. “Ik heb alles of niets gespeeld. Het werd niets. Ik zag mezelf al kampioen worden, vandaar dat mijn ontgoocheling enorm groot was. Ik denk dat ik na de wedstrijd drie kwartier op de grond heb gezeten. Volgens mij heb ik in mijn leven nog nooit zoveel gehuild.”
9. Dan toch geen prof…
In 2022 rijdt Warre een prima seizoen met twee ritzeges in de Ronde van Namen en winst in de profkoers in Kemmel voor Robbe Ghys. Zo kon hij doorstromen van Team Elevate p/b Home Solution-Soenens naar Soudal-Quick-Step Devo Team. “Mijn focus ligt op het klassieke voorjaarswerk, want ik verteer vlot de hellingen in de Vlaamse Ardennen en slopende koersen liggen me goed. Mijn troef is dat ik de spurt van een selecte groep naar mijn hand kan zetten. Ik hoop naar onze WorldTourploeg te kunnen doorstromen. Yves Lampaert is niet voor niets mijn voorbeeld”, vertelt Warre eind 2022. Het scheelt zelfs weinig of hij had dit jaar al in het profpeloton rondgereden. Team Flanders-Baloise toont lange tijd verregaande interesse, maar een contract blijft uit. “Jammer, maar ik geef niet op”, zegt Warre eind 2022. “Ooit zal ik prof zijn. Dat is de droom van mij en van mijn familie.”
10. Triomf in Gullegem
Eind mei wint Warre met Gullegem Koerse opnieuw een profwedstrijd, nadat hij in maart al de Youngster Coast Challenge op zijn naam had geschreven. Opmerkelijk: in Gullegem is Warre aan zijn vierde koersdag op rij toe. Zaterdag werkt hij voor Tim Merlier in de Van Merksteijn Fences Classic in Zwevegem, zondag wordt hij derde in de Omloop Het Nieuwsblad U23 en maandag slooft hij zich in de Ronde van Limburg opnieuw uit voor Merlier, waarna op dag vier de bekroning volgt. Ploegmaat Merlier en Timothy Dupont komen te laat, maar mogen mee op het podium. Warre: “Mooier dan dit kan niet. Deze zege had ik niet zien aankomen. Het is nu of nooit om prof te worden.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
