“Ik droom van de overwinning in Zwitserland”: Johan Jacobs rust na druk voorjaar even uit in zijn thuisland

Johan Jacobs (27) uit Westende is toe aan wat rust. Na een druk wielervoorjaar en de geboorte van Ralph, reed de zoon van een Belgische vader en een Zwitserse moeder vorige week nog de Ronde van Romandië in zijn thuisland. “Het is altijd fijn om nog eens in Zwitserland te zijn.”

Jacobs maakte in 2020 zijn profdebuut en is aan zijn vijfde jaar bij Movistar bezig. Net als in 2021 en 2022 stond hij vorige week aan de start van de Ronde van Romandië. Wanneer we hem maandag opbellen, vertoeft hij nog altijd in zijn thuisland. “In Berg am Irchel, het dorpje waar ik ben opgegroeid. Dit was de ideale gelegenheid om mijn ouders te bezoeken. Ik probeer dit altijd te doen wanneer ik in Zwitserland koers. Ook mijn vrouw (Charlotte Messelis, dochter/kleindochter van ex-renners Yves en André, red.) en kindje zijn mee. Het is de eerste keer dat Ralph in Zwitserland is. Zo leert hij het land waar zijn vader is opgegroeid kennen. Het gaat goed met hem Hij eet en slaapt goed. Dat is het voornaamste.”

Koersen in Zwitserland

Jacobs koerst zo vaak als hij kan in Zwitserland. “Ik vraag dat toch altijd aan mijn ploeg. Met Romandië heb ik minder een band, want dat is het Franstalige gedeelte van Zwitserland. Vergelijk het met de Ronde van Wallonië voor een Vlaming. Maar de ploeg vindt het altijd goed dat iemand de wegen kent. Voor Vlaanderen geldt hetzelfde: ook daar ben ik de wegkapitein.” Met Romandië en Zwitserland telt zijn thuisland twee rittenkoersen op het hoogste niveau. “Er is wel maar één UCI-eendagswedstrijd, de GP Kanton Aargau in Gippingen, op zo’n 30 km van mijn ouders. Als ik die koers ooit kan winnen, zou ik al heel tevreden zijn. Maar we dromen van meer. (lacht) Een etappe in de Ronde van Zwitserland zou ik nog hoger inschatten.”

“In Parijs-Roubaix kan ik ooit in de top tien eindigen”

Jacobs is een man van het klassieke voorjaar. Als belofte werd hij tweede in Parijs-Roubaix. Bij de profs reed hij zich al in de kijker. Als neoprof werd hij 16de in Gent-Wevelgem. Het jaar erna maakte hij in de E3 Saxo Classic Harelbeke deel uit van de vroege vlucht. In 2022 reed hij in Gent-Wevelgem, Dwars door Vlaanderen en de Amstel Gold Race samen 492 km voorop. Vorig seizoen liet hij zich in Gent-Wevelgem opnieuw opmerken en dit jaar herhaalde hij dat kunstje in… Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix. “Toeval? Neen. Ik ben altijd gemotiveerd voor Gent-Wevelgem. Het is leuk om op kop over je trainingswegen te rijden. Dit jaar was dat niet het plan, maar koers draaide zo uit dat ik er voorin toch bijzat. Als alles meezit, kan ik in Roubaix top tien rijden. Dat blijft mijn ambitie of doel. Dit jaar had het al gekund, maar door materiaalpech viel ik terug. Pech hoort bij Roubaix, maar we blijven proberen. Het is veruit de koers die het dichtst bij mijn capaciteiten aanleunt. De Ronde is heel explosief en nu er almaar meer klimmers naar Vlaanderen afzakken, is het voor zwaardere renners als ik moeilijker geworden om bergop mee te kunnen. Ik ben een dieselmotor en kan hard rijden op een vlakke weg. Dat type renner droomt van Roubaix.”

Grote ronde

Opmerkelijk: voorlopig reed Jacobs nog geen enkele grote ronde uit. Meer zelfs, hij stond tot op vandaag alleen aan de start van de Vuelta 2021, toen aan de zijde van Enric Mas, Alejandro Valverde en Miguel Angel Lopez. Jacobs deed het prima, maar kwam na een val in de negende etappe tegen een vangrail terecht en moest door rugpijn opgeven. “Dat is een kleine vlek op mijn kalender, want sindsdien ben ik niet meer geselecteerd door de ploeg”, geeft hij toe. “Dat vind ik jammer, maar het is het goed recht van de ploegleiding. Ik vind dat ik mijn stekje verdien en als man voor het vlakke mijn steentje kan bijdragen. Alleen heeft de ploeg de laatste jaren andere ambities in een grote ronde. Voor Valverde kon ik die job uitvoeren, maar hij is er niet meer. Als ze mij echter bellen voor de Giro, dan spring ik meteen in mijn auto. Al geniet ik nu wel van wat rust, want ik was al aan het koersen van Australië. Ik hervat in Gippingen en rijd daarna de Ronde van Zwitserland en de Zwitserse kampioenschappen. In september wacht nog het WK in eigen land. Die wedstrijd passeert op 100 meter van de voordeur van mijn ouders. Het zal moeilijk zijn om geselecteerd te raken, want de omloop is vooral geschikt voor renners die goed bergop rijden. Maar selectie of geen selectie, die dag zal ik op zijn minst langs de kant van de weg supporteren”, besluit Johan Jacobs, die nog geen contract voor 2025 heeft. “Ik ben voorlopig tevreden bij mijn ploeg. Het voelt intussen aan als thuiskomen. Mijn Spaans is vloeiend. Als ik met mijn ploegmaats aan tafel zit, ben ik onderdeel van het gesprek.”