De Italiaan Sonny Colbrelli (Bahrain-Victorious) heeft zondag de 118e editie van Parijs-Roubaix gewonnen. De Europese kampioen haalde het in een sprint met drie voor de verrassende youngster Florian Vermeersch (Lotto Soudal), die de hele dag in de aanval reed, en de Nederlander Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix).
Parijs-Roubaix deed zijn naam als “Hel van het Noorden” zondag alle eer aan. In loodzware omstandigheden door de vele regen en de modder toonde Colbrelli zich de beste na een heroïsche uitgave, in een race over 257,7 km getekend door heel wat positiewissels, valpartijen en opgaves.
De Italiaan Gianni Moscon (INEOS Grenadiers) leek in de finale lange tijd op weg naar de zege. Hij versnelde op 53 km van de streep maar werd na een lekke band en een val weer ingerekend door de drie achtervolgers. Die moest hij daarna leeggereden laten gaan. Het trio bleef samen en mocht op de beroemde wielerbaan van Roubaix sprinten voor de zege.
Moscon werd op 44 seconden vierde, Yves Lampaert (Deceuninck-Quick.Step) won de sprint voor de vijfde plaats op 1:16. Wout van Aert (Jumbo-Visma) eindigde als zevende, net voor Tom Van Asbroeck (Israel Start-Up Nation).
De 31-jarige Colbrelli volgt op de erelijst Philippe Gilbert op, de winnaar van 2019. Vorig jaar was er door de coronapandemie geen Parijs-Roubaix. Deze 118e editie werd, ook in het kader van de gezondheidscrisis, verschoven van april naar oktober.
Colbrelli is de eerste Italiaanse winnaar van Parijs-Roubaix sinds Andrea Tafi in 1999.
Lekke banden nekken Lampaert: “Volgende keer hoop ik op meer geluk”
Yves Lampaert droomde van de zege in Parijs-Roubaix, het werd voor de derde keer in zijn carrière een plek in de top tien. Na een derde en zevende plaats keert hij nu huiswaarts met een vijfde plek. “Hopelijk heb ik volgende keer meer geluk”, klonk het na afloop.
Lampaert kreeg onderweg af te rekenen met drie lekke banden en ook na de finish bleef hij niet van ongeluk gespaard, want hij werd uitgeloot voor de dopingcontrole. Na afloop stond hij toch even de pers te woord. “Ik had drie lekke banden, gaf hij tekst en uitleg. “Het was een heroïsche koers, maar het is gewoon jammer dat ik krijg af te rekenen met zoveel pech, want ik denk dat ik de beste man in koers was. Als je drie keer lek rijdt op zo’n belangrijke momenten, cruciaal voor de koers en ik keer iedere keer terug en word nog vijfde, wel dan mag ik durven zeggen dat ik super benen had.”
“Op het moment dat Van der Poel versnelde, voelde ik me nog steeds geweldig, ondanks al twee lekke banden. En net op dat moment heb ik een derde lekke band. Dat is toch wel heel veel pech. Het is jammer, want ik had hele goede benen en voelde dat ik door een muur kon gaan. Ik ben niet gefrustreerd, maar het is spijtig. Ik ben ontgoocheld, maar ik moet onthouden dat ik nog een mooie ereplaats uit de brand sleep. Ik heb eens een zware, natte Roubaix mogen rijden, volgende keer hoop ik op meer geluk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier