Remco Evenepoel heeft het gedaan: het 24-jarige wielerfenomeen heeft na het tijdrijden ook goud gepakt op de olympische wegrit. Al was het in de slotfase nog even spannend, want de ‘Aerobullet’ kreeg op 4 kilometer van de streep te maken met een lekke band… Gelukkig was mecanicien Kurt Roose uit Jabbeke bij de pinken en zorgde hij voor een snelle fietswissel. “Ik ben ongelooflijk trots op mijn vader”, reageert zoon Matteo Roose.
Bondscoach Sven Vanthourenhout uit Beernem mag een tweede gouden olympische medaille toevoegen aan zijn nu al indrukwekkende prijzenkast: Remco Evenepoel won zaterdag in Parijs de wegrit op de Olympische Spelen. Al was er ook een belangrijke rol weggelegd voor een andere West-Vlaming…
Op amper 4 kilometer van de streep reed Evenepoel lek. Ondanks zijn comfortabele voorsprong van meer dan een minuut, was het nagelbijten. De seconden leken uren te duren, maar gelukkig was daar Kurt Roose, een 51-jarige mecanicien uit Jabbeke.
Hij sprong uit de volgwagen, haalde de reservefiets van het dak en zorgde voor een snelle fietswissel. Daarna duwde hij Remco Evenepoel weer in gang in de schaduw van het Louvre, op weg naar een historische olympische titel…
Stress
Matteo Roose (24), de zoon van Kurt, zag het allemaal gebeuren op zijn tv-toestel. “Toen ik zag dat Remco lek reed, kreeg ik bijna een hartaanval”, lacht hij. “Ik hoopte dat de auto er achter zat, maar dat was niet meteen duidelijk. En zelfs als die wagen dichtbij is, moet alles ook nog eens vlot verlopen…”
“Een heel stresserend moment dus. Ik wist dat mijn vader in de volgwagen zat en hoopte dus dat hij zeer snel zou opduiken. Gelukkig was dat het geval en deed hij zijn werk goed en snel. Dankzij zijn bakken ervaring. Dat Remco even misbaar maakte? Ach, dat is in het heetst van de strijd, natuurlijk wilde hij dat alles zo snel mogelijk verliep.”
Matteo is natuurlijk trots op de belangrijke rol die zijn vader onverwacht speelde. “Natuurlijk ben ik trots, maar ook zonder deze tussenkomst was ik trots geweest op hem. Het blijft vaak onderbelicht, wat die mecaniciens elke dag opnieuw doen. Zo ver van huis, soms heel lang… Ze moeten ervoor zorgen dat de fiets tiptop in orde is, maar helaas komt hun werk alleen in beeld als er eens iets fout loopt. Al had dat wel een voordeel: zo zag ik hem nog eens, want hij was toch alweer even van huis.”
Drie hartjes
Matteo stuurde zijn vader meteen na de koers een berichtje. “Ik heb hem drie hartjes ge-sms’t. En vanavond bellen we nog wel even, ik ben heel benieuwd naar hoe hij alles beleefd heeft.”
Los van de rol van zijn vader, is de jonge Jabbekenaar dolgelukkig met het goud van Remco Evenepoel. “Ik ben héél content. We schelen maar een paar dagen, dat maakt het voor mij nog indrukwekkender om te zien wat hij op jonge leeftijd in staat is. Echt indrukwekkend. Ik heb één keer samen met hem gekoerst, in de kermiskoers van Heestert. Ik heb toen eens proberen aan te vallen, maar zonder succes. Maar niemand kan dat nog van mij afnemen: koersen tegen een olympische kampioen…”
Olympische Spelen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
