Gianni Vermeersch (29) schreef afgelopen weekend het allereerste WK gravel op zijn naam. In het Italiaanse Veneto verwees hij thuisrijder Daniel Oss naar de dichtste ereplaats, Mathieu van der Poel pakte het brons. Aan de hand van vijf vragen leren we de kersverse wereldkampioen nog beter kennen.
Wie is Gianni Vermeersch?
“Gianni is een lieve gast die geen vlieg kwaad zou doen”, vertelt zijn vader Stefaan Vermeersch. “Hij is soms zelfs iets te braaf. De wereldkampioenentrui zal zijn ogen opendoen, want Gianni kan echt verschrikkelijk hard met de fiets rijden. Hij vindt het maar normaal dat hij zevende geworden is in de Ronde van Vlaanderen en een pak ereplaatsen bij elkaar reed in grote klassiekers. Maar dat is niet normaal. Deze wereldtitel zal hem meer vertrouwen bezorgen. Ik ben immens fier op hem.”
Wat moeten we weten over gravelraces?
“Gravelraces waren al erg populair in Amerika, maar ook in Europa neemt de populariteit alleen maar toe. Het allereerste wereldkampioenschap was meteen een schot in de roos. De route over onverharde wegen, harde gravel, kasseien, hard oppervlak en asfalt leverde spectaculaire beelden op. Ik denk dat het steeds aan belangstelling zal winnen”, weet Stefaan. “In de toekomst zal veldrijden en mountainbike op het achterplan verdwijnen. In de cyclocross heb je enkel Belgen en Nederlanders die meedoen voor de prijzen. Maar aan gravelraces doen enorm veel verschillende nationaliteiten mee. Ook de grote fietsmerken springen mee op de kar. Dit WK was pas het begin.”
Geloofde Gianni vooraf in zijn kansen?
“Met Van der Poel, Sagan, Van Avermaet, Cort Nielsen, Ángel López, Stybar en Ballerini stonden er heel wat toppers aan de start. Maar Gianni zakte met ambitie af naar Italië. In het verleden kwam hij in wedstrijden met gravelwegen telkens goed uit de verf. In 2020 won hij de Antwerp Port Epic en dit jaar moest hij enkel Florian Vermeersch laten voorgaan in Dwars door het Hageland.”
Ik hoop dat deze titel hem wat meer zelfvertrouwen zal bezorgen
Maar toch was het afwachten, want het was pas zijn eerste echte gravelwedstrijd. “Enkel de gravelrit van Flanders Classics in Oudenaarde had ik al eens gedaan, maar dat was puur voor het plezier”, aldus de renner zelf. “Ik geloofde wel in mijn kansen, maar het was vooral mijn vriendin Shauny die erin geloofde. Ik twijfel te vaak aan mezelf.” Ook Stefaan geloofde rotsvast in de kansen van zijn zoon. “Gianni zei aanvankelijk dat hij wereldkampioen kon worden, maar toen Van der Poel plots zijn deelname bevestigde, twijfelde hij toch. Maar het was inderdaad Shauny die op hem inpraatte. Ik stuur voor iedere wedstrijd een berichtje naar Gianni om hem succes te wensen. Normaal antwoordt hij steeds erg droog en heeft hij het over de tegenstand, maar deze keer antwoordde hij met twee vuistjes. Ik wist meteen dat hij in orde was.”
Gaat hij nu vaker gravelraces rijden?
“Ik denk niet dat mijn leven nu veel gaat veranderen”, weet Vermeersch. De renner van Alpecin-Deuninck wil blijven focussen op de weg en in de winter is het de bedoeling dat hij een tiental veldritten afwerkt. “In de toekomst zal ik wel nog een paar gravelraces rijden, want ik vind dat super plezant. Vrijdag (vandaag, red.) rijd ik nog een koers hier in Italië en tegen dan zal ik mijn trui van de ploeg hebben. Dat wordt speciaal, denk ik.” Vader Stefaan denkt er net hetzelfde over: “Het moet een zalig gevoel zijn om in die regenboogtrui te kunnen rondrijden.”
Verandert zijn status?
“De euforie was enorm na de wedstrijd”, aldus Stefaan Vermeersch. “Het was niet tegen Janneke en Mieke dat hij het moest opnemen, hé. Het kon evengoed de top tien zijn van een voorjaarsklassieker. Er zijn al heel wat renners die wisten dat Gianni een steengoede coureur is, maar nu weet iedereen het. Het is niet meer de Gianni Vermeersch die aan de start verscheen van het Criterium van de Westhoek.(lacht)Maar ik geloof niet dat zijn status nu zal veranderen. Ik hoop alleen dat hij nu wat meer in zichzelf zal geloven. Met wat geluk kan hij een semiklassieker op zijn naam schrijven. Een wedstrijd als Dwars door Vlaanderen is hem op het lijf geschreven. Ook de Strade Bianche moet hem liggen. Dit jaar was hij in topvorm aan de start gekomen, maar hij ging net als Alaphilippe en Benoot hard tegen de grond. Een gemiste kans, maar deze wereldtitel maakt veel goed.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
