365 dagen vol grote en kleine wielerweetjes

Na een succesvolle eerste editie van de KoersKalender heeft Bruggeling Geert Vandenbon (64) opnieuw een scheurkalender over de koers gemaakt. 365 dagen lang, blaadje per blaadje, snuffel je in grote en kleine histories, opvallende cijfers, straffe records en bijzondere prestaties. Ook pittige quotes, weetjes en talloze verjaardagen komen aan bod. Samen met Vandenbon lichten we vijf zaken uit de kalender.

“Het is niet zo evident om vijf verhalen uit te pikken”, aldus Vandenbon. “Er zijn er zoveel om dieper op in te gaan. Deze keer zijn de verhalen wat aangedikt in vergelijking met vorig jaar. Dit is het enige verhaal dat over vier bladzijden doorloopt”. “Het is een bizar verhaal over een staking in de Giro van 1954. Het was voor mij ook nieuw, maar hoe meer je leest en opzoekt, hoe meer je een band krijgt met de materie. In die tijd was de koers pure chaos. Organisatorisch kun je dat niet vergelijken met het wielrennen dat we de nu kennen. Ook de communicatie verliep stroef via brieven en kaartjes. De Bernina Strike is een verhaal dat niet enkel over de chaotische organisatie gaat. Het gaat over over intriges, geheimen die niet geheim blijven, geld onder tafel, poets wederom poets en een illustere winnaar. Ik wil dingen meegeven aan de lezer. Er zitten enkele evidente verhalen in over Merckx en Monseré, maar dit is een voorbeeld van een onbekend verhaal.”

“Dit komt uit quasi dezelfde periode als het eerste voorbeeld. Vroeger deed een sportman in een interview de groeten aan zijn familie en zijn vrouw. Nu is het ondenkbaar dat Wout van Aert na een overwinning de groetjes doet aan zijn zoontje en vrouw. Maar vroeger was dat de normale gang van zaken. Mensen wisten niet dat Briek Schotte wereldkampioen geworden was, maar dankzij dat interview wisten zijn naasten dat hij het WK gewonnen had. Moeder, moeder hoort gij mij? Ik heb gewonnen en ben wereldkampioen!, zei Briek toen. Zulke verhalen zijn opzoekwerk. Het is de tweede editie van de Koerskalender. Vorig jaar schreef ik alles wat ik wist neer en zocht ik bepaalde zaken op. Ik kreeg van Lannoo de vraag om een tweede editie te maken en nu moest ik toch wat meer opzoekwerk verrichten. Ik weet veel over de Ronde en de Tour en dan ben ik parallellen beginnen te zoeken. Ik bekijk erelijsten en dan kom ik namen tegen die ik niet ken en zoek ik ze op. Ook de verjaardagen en sterfdata vallen bij de mensen in de smaak. Ik kan daar ook een verhaal aan ophangen. Zo is Sean Kelly geboren op 24 mei 1956, ik kan dan enkele leuke anekdotes meegeven over Kelly.”

“De kalender is doorspekt van weetjes allerhande. Bijzonder zijn de ‘eerste keer’-verhalen: de eerste keer een publiciteitskaravaan (16 augustus 1930), de eerste keer een proloog (29 juni 1967), de eerste keer rijkswachtbegeleiding bij de Ronde van Vlaanderen (18 maart 1934), de eerste keer bonificaties in de Tour de France (24 juni 1923), de eerste echte gebreide BK-trui (23 juni 1904), de eerste rechtstreekse TV-uitzending (15 juli 1948), de eerste rode vod (1 augustus 1909)… We staan daar niet bij stil, maar voor alles was een eerste keer.”

“In de Giro van 1912 worden de renners de verkeerde kant opgestuurd, maar hebben ze het niet door. Plots zien ze een wegwijzer en beseffen ze dat ze hun fout. In plaats van nog amper 35 kilometer naar Rome is het nog 70 kilometer naar de Italiaanse hoofdstad. Ze waren echt boos en hebben dan maar de trein genomen. Ze moesten aankomen op de Velodrome, maar omdat ze daar niet op tijd waren, heeft het publiek hun geld teruggeëist. Er zitten veel absurde verhalen tussen.”

“De kalender bevat veel weetjes en cijfers. Een voorbeeld is dat mensen denken dat er drie Belgische werelduurrecordhouders zijn en geen vier. Ferdinand Bracke, Eddy Merckx en Victor Campenaerts kent iedereen, maar in de jaren 30 was er nog een Belgische werelduurrecordhouder. Verder kun je bij dag 79 bijvoorbeeld de langste klim ter wereld terugvinden. Die col bevindt zich in Colombia en is 79 kilometer lang. En zo zijn er nog héél veel weetjes en cijfers. Ik koppel iedere dag aan een cijfer en zo aan een weetje. Helemaal op het einde sluit ik af met de elektrische fiets. Als we denken dat het een uitvinding is van de laatste twintig jaar, zijn we verkeerd. Op 30 december 1895 is het eerste patent geregistreerd voor de elektrische fiets.”

We wilden nog weten hoe lang Geert bezig is aan zijn kalender: “Ik zit er toch snel vier maanden aan. Ik verzamel een volledig jaar informatie en dan filter ik en schrijf ik de kalender uit.”