Treedt hij in de voetsporen van wijlen Richard Depoorter, Jules Vanhevel of Stive Vermaut? De weg naar de status van deze bekende Ichtegemnaars is nog lang. Wat wel duidelijk is: eerstejaarsnieuweling Vincenzo Dezitter is geboren in een nest waar koers belangrijk is.
Net als Remco Evenepoel en Greg Van Avermaet probeerde Vincenzo Dezitter het als voetballer. Bij de jeugd van KVC Ichtegem en SK Eernegem verdedigde hij het doel. Maar de goesting om te gaan trainen en ballen te pakken ebde weg. “Door de vriendjespolitiek”, zucht de knaap die zondag vijftien wordt.
Fan van Wout
De student economische wetenschappen zocht een andere uitlaatklep. “Hij kreeg veel bewondering voor Wout van Aert en werd een fan van de filmpjes van YouTuber Bas Tietema”, verduidelijkt mama Angela Verbeerst. “Op een bepaald moment opperde Vincenzo dat hij het zelf wou proberen in het wielrennen. We hielden de boot aanvankelijk een beetje af. Want het is geen goedkope sport. Toen hij er steeds meer begon over te praten, lieten we hem toch starten bij de aspiranten.”
“In z’n eerste aspirantenproeven werd hij al na twee of drie ronden gedubbeld”, gaat Angela verder. “Op het einde van vorig wegseizoen haalde hij al eens de top twintig. Deze winter trok hij naar de wielerbanen in Gent en Heusden-Zolder. Hij volgde eerst het lessenpakket. Nu trekt hij elke woensdag naar de pistetrainingen in Gent. Vincenzo werd al eens zevende in een scratch en zesde in de temporonden. We zien progressie. Nu heeft hij ook een eigen pistefiets.”
Oma signaalgever
Met die pistefiets kwam hij vorig weekend tijdens een wedstrijd in Heusden-Zolder ten val. Hij kwam er met een gekneusde schouder vanaf. Wie coureur wil worden, moet zeven keer vervellen, zegt het spreekwoord. Vincenzo Dezitter zit aan eenmaal. Zaterdag 24 februari zal hij in Staden zijn eerste wegwedstrijd bij de nieuwelingen afwerken. Die dag zal hij nauwlettend in de gaten gehouden worden door oma Myriam Vandewalle. Ook zij ademt koers!
“Ik ben verantwoordelijk voor de seingevers”, vertelt de 63-jarige Myriam. “Iets wat ik al vele jaren doe. Toen mijn vader stierf, nam ik dat van hem over. Ik was pas vijftien toen ik met hem de koersen afschuimde. Mijn broer Dirk heeft nog gekoerst. In de tijd van Jan Mattheus. Ik zit ook in het bestuur van een vereniging van oud-renners. André Vandewalle, mijn vader, is voor mij een hele goeie leermeester geweest. Van hem nam ik de verantwoordelijkheid voor de seingevers over. Met onze groep beveiligen we onder meer de koersen in Ichtegem, Eernegem, Bekegem en Edewalle. De jeugdkoersen in Staden van 24 februari doen we ook, de dag nadien Gent-Staden.”
Ook een week later zal Myriam Vandewalle niet thuis zijn. Zondag 3 maart wordt voor veel Ichtegemnaars een hoogdag. Dan gaat de Grote Prijs Jean-Pierre Monseré, een profwedstrijd op de internationale kalender met Roeselare als aankomstplaats, in Ichtegem van start. Myriam Vandewalle en haar seingeversgroep zullen die dag tijdens de vier lokale aanvangsronden de veiligheid verzorgen.
“Ik zet de seingevers uit, maar zal mezelf nooit bij de reserven plaatsen”, glimlacht Myriam. “Tijdens de koers moet ik iets te doen hebben, anders voel ik me een beetje ambetant. Want ik zie stief geirn koers. Het zit echt in de familie. Mijn zoon Lorenzo kan ook met de fiets rijden, maar hij deed nooit competitie. Jurgen François, die bij de elite zonder contract veel wedstrijden won, is langs mijn moeders kant verre familie.”
Coach Shana Pollentier
Eens te meer blijkt dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Myriams kleinzoon Vincenzo rijdt in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx in Gent nog één pistemeeting en probeert voor z’n team Houtland-Westkust enkele punten van de Beker van België te sprokkelen. Sinds kort werkt hij samen met Shana Pollentier als trainer. Via trainingen op maat moet zij hem beter maken.
“Vincenzo was op voetbal nooit zo gefocust als nu op koers”, besluit mama Angela Verbeerst. “Maar de combinatie met school is niet altijd makkelijk”, vult de jonge renner aan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
