“Na de opwarmdag was het vandaag voor echt”
Tom Vandenbussche en Sjoukje Dufoer leerden elkaar kennen bij de Oostkampse wielertoeristen van De Putters en bereiden zich nu samen voor op de gereputeerde Crocodile Trophy in Australië. De komende week is het wielerkoppel aan de slag in de Zuid-Afrikaanse rittenkoers JoBerg2C in Johannesburg. Via sponsoring willen Tom en Sjoukje geld inzamelen om het onderzoek naar multiple sclerose (MS) te steunen, een ziekte die zes jaar geleden bij de broer van Sjoukje werd vastgesteld. Wielrenster Sjoukje Dufoer brengt deze week elke dag verslag uit vanuit Zuid-Afrika.
Dag 2: van Frankburg naar Reitz
Na de opwarmdag was het vandaag ‘voor echt’. Het was voor ons ook ‘voor echt’ om 5 uur opstaan, ‘voor echt’ een half uur aanschuiven voor koffie en ‘voor echt’ al ons gerief dat stiekem uit de valiezen was gekropen weer in die grote tassen te krijgen, behalve dan alles wat we nodig hadden om de etappe te kunnen aanvatten. Maar zoals Tom het altijd klaarspeelt, 2 minuten voor de start stonden we klaar op de eerste rij. Om 7 uur starten, wie verzint die starturen??? Het heeft wel zijn voordeel van een hele namiddag lekker liggen genieten en om 14 uur al aan een verslagje kunnen schrijven.
Na de start werd ook duidelijk dat het nu echt ‘voor echt’ was. We konden mooi vooraan starten maar konden helaas onze positie niet aanhouden. Als snel ging de weg over in tractorsporen, waarna we op een zalige singletrack terecht kwamen. Glooiend tussen de velden maar toch lastig doordat het in stekkergras afgereden was.
Deze singletrack ging over in het echte mountainbike met een stukje technische afdaling. Voor heel eventjes dan toch. Het einde van de etappe bestond uit 15 km singletrack glooiend tussen de velden met toch nog een zeer leuke afdaling.
Onze race ‘voor echt’ leverde ons de 7deplaats op in het mixed team klassement. Toch een beetje teleurgesteld want we dachten de volledige etappe dat we op de 5deplaats reden. Wat niet slecht is met onze hardtale (enkel vering voorvork) mountainbike, bijna iedereen rijdt hier rond met fully mountainbike (ook ter hoogte van achtervork vering).
Met dank aan de gemeenschap
Het was al bij al geen gigantisch speciale dag. Het feit dat we in tenten slapen op een grasveld en enkel kunnen klagen over de wachtrij bij de koffie en het vroege startuur zegt veel over de organisatie die nagenoeg vlekkeloos verloopt, dankzij de verschillende vrijwilligersorganisaties die bestaan uit gemeenschappen.
De gemeenschap zorgt hier voor de gemeenschap.
Elke plaats waar onze karavaan neerstrijkt is een gemeenschap, meestal verbonden aan een school, verantwoordelijk voor de catering en de bikewash. Met andere woorden; elke dag sloven ouders en kinderen zich uit om ons het lekkerste eten voor de schotelen en onze fietsen te kuisen. Ook de inrichting en onderhoud van de eettent is volledig in handen van de gemeenschap van die dag waardoor we tot nog toe overweldigd worden door UBUNTU.
Ubuntu is een filosofie die de verbondenheid en kameraadschap promoot tussen verschillende mensen in combinatie met een soort van Deense Hyghe en het westerse Steiner schoolconcept. De gemeenschap zorgt hier voor de gemeenschap. Het is vooral een filosofie dat voor de landbouwers belangrijk is. Zo worden fondsen opgericht om de droogte te overleven en starters een ruggensteuntje te geven. De organisatie van JoBerg2C vergoedt de gemeenschappen (en scholen) rijkelijk voor hun bijdrage.
Het meest opvallende is dat elke medewerker hier met een glimlach staat, de kinderen amuseren zich super hard en de renners zijn natuurlijk na een zware dag super gelukkig met een goed bord gezond eten, een warme douche en een goeie slaapplaats. Om in een tent te slapen heb ik echt wel heel goed geslapen vannacht.
Kortom iedereen zit hier in een happy bubbel. Ik hoop dat deze nog lang mag blijven duren. De race beloofd nog heel zwaar te worden de komende dagen, dus ik ken er eentje die zal afzien. Maar na al het ‘veld’werk zullen we de volgende dagen beloond worden met fantastische uitzichten, singletracks én niet te vergeten een lekker vol buikje.
Morgen staat de langste etappe op het programma over maar liefst 122 km. De wekker staat al om 5u, de koerskleren en koffiebekers liggen klaar…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier