Dit weekend vindt in het Noord-Franse Liévin het WK veldrijden plaats. Kenneth Van Compernolle, 36 intussen, nam er in 2008 deel aan het EK voor beloften en behaalde brons. “In Liévin ben ik tot het besef gekomen dat ik meer kon dan ik dacht.”
Dieter Vanthourenhout werd er in 2003 tweede in een Wereldbekercross voor junioren na Zdenek Stybar en broer Michael moest er als belofte in 2012 alleen Lars van der Haar en Julian Alaphilippe voor zich dulden. Maar de strafste prestatie ooit van een West-Vlaming in Val de Souchez in het Noord-Franse Liévin komt zonder enige twijfel van Kenneth Van Compernolle. De intussen 36-jarige Beernemnaar behaalde op 2 november 2008 brons op het EK veldrijden voor beloften, op 1’04” van de Duitser Philipp Walsleben. Thuisrijder Aurélien Duval werd tweede op 56 seconden. “Voor mij was die bronzen medaille het begin van iets dat meer was dan zomaar een hobby. In Liévin kwam het besef dat ik meer kon zijn dan zomaar een doorsnee crosser en wist ik dat ik er misschien mijn job van kon maken. Dat is later dat jaar ook werkelijkheid geworden.”
Van Compernolle houdt dan ook uitsluitend mooie herinneringen over aan Liévin. “Ik vond het parcours daar heel mooi en gevarieerd, met enkele korte hellingen en ook één langere klim aan de achterzijde van de omloop.”
Geen podiumambities
“Ik was daar nochtans niet gestart met de ambitie om op het podium te staan. Ik was al heel blij dat ik erbij mocht zijn, maar plots lag ik tijdens dat EK in de positie om voor de medaille te gaan. Duval en zeker Walsleben waren dat seizoen buiten categorie. Dat ik naast hen op het podium mocht staan, was een echte verrassing. Twee weken ervoor reed ik in de Wereldbeker in Tabor al heel sterk, alleen viel de uitslag daar tegen. Aan de rondetijden konden we echter zien dat mijn conditie echt goed was.”
Na Liévin liet toenmalig bondscoach Rudy De Bie optekenen dat Van Compernolle “veel meer kan dan hij denkt”. De nuchtere West-Vlaming glimlacht eens als we hem aan de woorden van ruim 16 jaar geleden doen terugdenken. “Rudy had gelijk. Ik was altijd blij als ik eens voor de nationale ploeg werd geselecteerd, maar vanaf Liévin ben ik een vaste waarde in zijn belofteselectie geworden. De weken erna reed ik de ene na de andere podiumplaats bijeen. Dat gevoel had ik nog nooit meegemaakt. (grijnst) Ik zou graag nog een keer zo rap kunnen rijden. Ja, als prof heb ik de jaren erna dat niveau ook nog wel gehaald, maar toen streed ik niet mee voor winst. Dat scheelt een pak in zelfvertrouwen. De maanden na Liévin zat ik op een trein die niet stopte. Alles lukte.”
Vier jaar profrenner
Van Compernolle kon prof worden bij Sunweb. Daarna volgden nog twee seizoenen bij Style & Concept. “Profwielrenner zijn, het is het mooiste wat je kan meemaken”, vertelt hij nu. “Alleen besef je zoiets op dat moment zelf niet. Je kan van je hobby je beroep maken en komt op plaatsen waar je anders niet komt. De cross heeft mij heel veel gegeven.” Vanaf 2014 kwam Van Compernolle uit bij de elite zonder contract. Na twee Belgische titels – Waregem 2014 en Antwerpen 2020 – hield hij het in februari 2022 voor bekeken.
“Nu geniet ik van al die mooie momenten, maar toen heb ik dat te weinig gedaan. Ik croste wel erg graag, anders zou ik het niet zolang gedaan hebben.” Anno 2025 werkt Van Compernolle op de technische dienst van de gemeente Beernem en geniet hij van de hobby’s van zijn zoon, die voetbalt en crost, en zijn dochter, die turnt. “Lewis rijdt af en toe crosjes bij de LRC-nevenbond. Ik vind het leuk dat hij dit doet. Ik zie mezelf als kind opnieuw crossen.”
Dit weekend vindt in Liévin het WK veldrijden plaats, met Mathieu van der Poel als topfavoriet. “Normaal gezien wint hij, al verwacht ik op dit parcours wel veel van Thibau Nys. Er zitten veel explosieve stukken in. Dat is iets voor hem. Zelf heb ik indertijd trouwens nog geregeld met Mathieu gecrost. In het begin van zijn carrière zag ik hem van ver en op het einde van mijn carrière zag ik hem van dicht, want ik moest zorgen dat ik door hem niet gedubbeld werd. (grijnst) Er waren en zijn niet veel eliterenners zonder contract die de A-crossen reden en rijden. Ik deed dat wel. In het crosswereldje kent iedereen iedereen. Ik herinner me dat Van der Poel enkele jaren geleden voor een cross in het Van der Valk-hotel in Oostkamp sliep en ’s ochtends ging losrijden, net toen ik ook aan het fietsen was. Hij sprak me spontaan aan en wist dat ik ook croste.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier