Zondag stopt het dagelijkse leven in Vlaanderen opnieuw voor een paar uur, want dan is het tijd voor de Ronde van Vlaanderen. Met de E3 Saxo Classic, Gent-Wevelgem en Dwars door Vlaanderen is het al een Vlaamse Wielerweek geworden om duimen en vingers bij af te likken. Nu is het evenwel tijd voor de absolute climax. Maar hoe was de voorbereiding van onze West-Vlamingen? Wij zaten een week lang in hun spoor.
Vrijdag: E3 Saxo Classic
Beteuterde gezichten vorige week vrijdag bij de start van de E3 Saxo Classic. Flandrienweer of niet, menig renner trekt toch de neus op bij het zien van de donkere regenwolken en de gure wind bij de start in Harelbeke. Leuk is anders. “Het wordt overleven”, laat Tom Devriendt bij de start optekenen. Van voortschrijdend inzicht gesproken: al van bij de start gaat het loeihard en door de eerste – en enige plensbui – van de race is de toon gezet. Het wordt een relatief anonieme E3 voor de West-Vlamingen. Guillaume Van Keirsbulck probeert zonder succes in de vroege vlucht te geraken, Jelle Wallays komt ten val en Yves Lampaert is nog niet helemaal fris na de pittige editie van de Classic Brugge-De Panne op woensdag. Stan Dewulf en Sep Vanmarcke doen nooit mee voor de prijzen. Die laatste drie eindigen wel in elkaars zog en worden uiteindelijk 16de, 18de en 17de op ruim twee minuten van Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar.
“Ik denk dat iedereen wat pk’s tekort komt om die drie te volgen” – Stan Dewulf
Dat trio breekt de koers vroeg open en is een klasse te sterk voor de tegenstand. Telkens wanneer ze er bergop een extra couche opleggen, is het buigen of barsten geblazen voor de achtervolgers. Vooral hun krachtexplosie op de Paterberg doet voor de concurrentie niet bepaald het beste verhopen voor wat komt in de Ronde. De mini-Ronde, zoals de E3 weleens genoemd wordt, liegt immers niet. “Ik denk dat iedereen wat pk’s tekort komt om die drie groten te volgen en op de Stationsberg heb ik dat ook gevoeld”, beseft Stan Dewulf na de koers. “Je moet klaar zijn om te anticiperen als ze gaan, maar het is moeilijk om daarvoor een goed moment te vinden.” Arjen Livyns, die 39ste wordt, treedt hem daarin bij. “Je wist op voorhand dat Jumbo-Visma de koers zou openbreken, maar als dan ook Pogacar en Van der Poel zo vroeg beginnen aanvallen, dan weet je dat het moeilijk wordt. Demotiverend? Niet echt. We zijn realistisch genoeg om te beseffen waar onze plaats is. Of we in de Ronde een gelijkaardig scenario zullen krijgen? Dat denk ik wel, ja”, aldus de knecht van Lotto-Dstny, die meer dan zeven minuten na winnaar Van Aert de finish passeert.
Zondag: Gent-Wevelgem
Hoe relatief anoniem de West-Vlamingen in de E3 rondreden, zo prominent komen ze zondag in beeld tijdens Gent-Wevelgem. Opnieuw zijn de weersomstandigheden bar en guur, maar dit keer slaagt Guillaume Van Keirsbulck er wel in om deel uit te maken van de vroege vlucht. Hij krijgt in die kopgroep het gezelschap van onder meer Jelle Wallays. Die laatste moet evenwel als eerste voorin de rol lossen en moet even later zelfs noodgedwongen opgeven nadat hij zich onwel voelt. Hij wordt ter observatie overgebracht naar het Jan Yperman Ziekenhuis waar hij een nacht ter observatie moet blijven. Van Keirsbulck vergaat het ondertussen een pak beter, want de Tieltenaar maakt indruk in de heuvelzone en op de Plugstreets.
Toch is ook hij er op zo’n 55 kilometer van de meet aan voor de moeite als alweer Jumbo-Visma de boel doet ontploffen. “Het was een pittige koers”, lacht Van Keirsbulck achteraf. “Ik wilde weg rijden om tot aan de tweede beklimming van de Kemmelberg te geraken, maar kreeg niemand mee en besloot dan maar om me te laten inlopen door het peloton dat eraan kwam.” Toch hebben we een aanvalslustige Van Keirsbulck gezien. Een rol die hij ook zondag op zich wil nemen. “Het is anders koersen bij Bingoal”, legt hij die tactiek uit. “De goede ploegen zitten altijd vooraan en zij laten ons er niet altijd tussen. Daarom wil ik mee zijn in de ontsnapping om dan van daaruit zover mogelijk te geraken. Dus, ja: ik zal zondag zeker proberen om in de vroege vlucht te zitten.”
Bij afwezigheid van Pogacar en Van der Poel is de dominantie van de gele brigade compleet en in een fameuze koppeltijdrit snellen Wout van Aert en ploegmaat Christophe Laporte, die uiteindelijk de zege cadeau krijgt, richting Wevelgem. Gianni Vermeersch probeert in dienst van Jasper Philipsen nog wel de achtervolging op de rails te krijgen, maar zonder succes.
“Ik zal zondag zeker proberen om in de vroege vlucht te zitten.” – Guillaume Van Keirsbulck
De West-Vlaming die evenwel met het beste gevoel naar huis vertrekt, is Sep Vanmarcke. Want waar hij vrijdag nog net tekort kwam om de schifting bij de achtervolgers te overleven, kan hij op weg naar Wevelgem wel aanpikken. Daar spurt hij uiteindelijk zelfs naar de derde stek door onder meer Frederik Frison en Mads Pedersen af te houden. Een gigantische opsteker voor Vanmarcke, die na de koers met veel goesting vooruit kijkt richting de Ronde. “Wie de E3 Saxo Classic gezien heeft, weet voldoende: Mathieu, Wout en Tadej steken er ver bovenuit. Maar als je derde kan worden in Gent-Wevelgem, dan moet je ook in de Ronde een mooi resultaat kunnen behalen. Deze derde plek geeft me dan ook vertrouwen voor wat komt.”
Woensdag: Dwars door Vlaanderen
Geen Grote Drie of tweevoudig winnaar Yves Lampaert aan de start in Roeselare, maar nog steeds genoeg schoon volk aanwezig dat voor de laatste keer de benen wil testen voor de Ronde. “Het is ietsje anders koersen zonder hen, maar sowieso zullen de mannen van de tweede lijn vol hun kans gaan om te tonen wat ze waard zijn”, vermoedt ook Van Keirsbulck bij de start. En hij krijgt gelijk, want al vanop zo’n 90 kilometer van de meet gooit Trek-Segafredo als eerste de knuppel in het hoenderhok. Toch barst de koers pas helemaal open op de Berg Ten Houte. Belgisch kampioen Tim Merlier komt er door een schakelprobleem ten val, waardoor een groot deel van het peloton opgehouden wordt. Voor een pak renners is de koers daardoor nagenoeg gereden, want het veld ligt volledig uiteen. Merlier zelf geeft op, maar ook voor Sep Vanmarcke is Berg Ten Houte een breekpunt. Hij komt met veel achterstand boven en geeft op. “Niet voldoende hersteld van Gent-Wevelgem”, klinkt het.
Wat volgt, is een wedstrijd waarin twee vroege vluchters het wel heel lang uitzingen. Oier Lazkano en oud-Ronde van Vlaanderenwinnaar Alexander Kristoff worden pas op vijf kilometer van de meet ingerekend door een groep achtervolgers met daarbij ook nog… Christophe Laporte. Een kilometer later gaat de Fransman er alleen vandoor en komt hij net als drie dagen eerder als eerste over de meet. Zo’n vijftien tellen later is met Stan Dewulf ook de eerste West-Vlaming binnen. Hij wordt dertiende. Opnieuw een goed resultaat voor Dewulf dus. De man uit Stavele trekt dan ook met een goed gevoel naar de Ronde. “Al bij al ben ik inderdaad wel content, ja. Nochtans miste ik op de Knokteberg nog een beetje de benen om echt mee te zijn. Ik zat er precies in een wasmachine en werd helemaal naar achter geschud. Vanaf Berg Ten Houte ging het echter beter en probeerde ik goed vooraan te koersen. Uiteindelijk ben ik ook nog weer bij die achtervolgende groep geraakt en dan heb ik gewoon nog een goede sprint proberen rijden. Zelf iets proberen zat er niet meer in, want ik wilde wat reserve overhouden om op het eind voor een ereplaats te gaan.”
De balans na vijf Vlaamse voorjaarskoersen oogt spectaculair: Jumbo-Visma trok vijf keer aan het langste eind. Het lijdt dan ook geen twijfel wat zondag het te kloppen blok wordt. “Ze hebben al alle koersen gewonnen, behalve GP Le Samyn en daar zijn ze niet gestart. Dan weet je genoeg, hé”, lachte Dewulf groen.
Nochtans is hij wel tevreden over zijn eigen voorjaar tot dusver. “Vooraf had ik gezegd dat ik dit voorjaar vaker wilde meedoen in de finale en voorlopig lukt dat. Hopelijk zondag ook.”
“Jumbo-Visma heeft al alle koersen gewonnen, behalve GP Le Samyn en daar zijn ze niet gestart. Dan weet je genoeg, hé” – Stan Dewulf
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
