Familie reageert verslagen op plotse dood van wielrenner Cédric Baekeland (28) : “Het was een gouden kerel”

Cédric, hier bij zijn vorige ploeg, was niet alleen een goede renner, hij was ook erg geliefd bij zijn mederenners. Hier zien we hem met voormalig ploegmakker Fabrizio Dekoning. © Picasa Martine Verfaillie
Philippe Verhaest

Het onverwachte overlijden van Cédric Baekeland komt als een mokerslag binnen bij de vele vrienden en familie van de wielrenner. De 28 jaar oude Roeselarenaar overleed tijdens een stage in Mallorca aan een hartfalen. “Dat we onze Cédric moeten afgeven, is bijzonder hard”, reageert zijn zus Elyse. “Mijn broer was een fantastische gast. We zullen hem verschrikkelijk missen.”

Hoewel Cédric Baekeland pas op zijn 20ste aan zijn wielercarrière was beginnen timmeren, was de koers zijn allergrootste passie.

Afgelopen week vertoefde de kerel, die beroepshalve in de banksector aan de slag was, op het Spaanse eiland Mallorca om er met zijn team Body & Bike-BMB Boekhouding-The Rock Real Estate een deugddoende stage af te werken.

In de nacht van maandag op dinsdag kreeg hij plots hartproblemen. Cédric slaagde er nog in om een andere renner te waarschuwen met wie hij de kamer deelde, maar zakte kort daarna in elkaar. Alle hulp kwam te laat.

‘Pépétje’

“Het is onwezenlijk”, reageert Cédrics zus Elyse (31), die met haar partner Mathieu Vermeeren en hun twee kinderen Vince (5) en Isèle (2,5) eveneens in Roeselare woont. “Cédric en ik waren twee handen op één buik. Ons hele leven al. Mijn broer was ook dooppeter van ons zoontje. Vince was zijn grote oogappel, zijn alles. En omgekeerd ook. Elke keer Cédric bij ons over de vloer kwam, was het feest. Want pépétje was daar.”

Cédric stond altijd voor ons en zijn vrienden klaar. Het was gewoon een fantastische gast

Elise omschrijft haar broer als een prachtmens. “Het was gewoon een gouden kerel”, zegt ze. “Cédric stond altijd voor ons en zijn vele vrienden klaar. Hulp nodig om te verhuizen of een klusje op te knappen? Cédric stond elke keer opnieuw paraat. En als we eens een babysit nodig hadden, konden we steeds op mijn broer rekenen. Zijn familie was zó belangrijk…”

Volledig gescreend

Nu moeten Elyse en haar ouders Kristo Baekeland en Brenda Gaytant erg bruusk afscheid nemen van hun geliefde broer en zoon. “Het klopt gewoon niet”, zucht ze.

“Cédric was met veel goesting naar Mallorca vertrokken, klaar om er een fantastische week van te maken. Hij zat nog maar acht jaar op de fiets, maar was vastbesloten om zoveel mogelijk uit zijn carrière te halen. Zo kon hij al twee keer het Natourcriterium in zijn eigen Roeselare rijden, prachtige momenten waren dat. Zo goed als al zijn vrije momenten gingen naar de fiets.”

Dat Cédric gestorven is terwijl hij met zijn passie bezig was, beschouwt de familie als een magere troost. “Twee weken geleden liet Cédric zich nog volledig screenen. Alles was oké, hij was kerngezond en klaar voor het nieuwe seizoen. Hij heeft ook geen medische voorgeschiedenis op vlak van hartklachten of zo…”

Cédric zou begin juni deelnemen aan het criterium ter ere van Joren Touquet.
Cédric zou begin juni deelnemen aan het criterium ter ere van Joren Touquet. © GF

“Dit komt echt als een donderslag bij heldere hemel. Mama was altijd bang dat Cédric tijdens een koers zwaar ten val zou komen, maar hier hadden we écht geen rekening mee gehouden. We zullen hem zo verschrikkelijk missen.”

Wanneer er van Cédric afscheid genomen kan worden, ligt nog niet vast. “Eerst moet nog de precieze doodsoorzaak bepaald worden en de repatriëring moet nog plaatsvinden. Hoe dan ook zullen we mijn broer de rest van ons leven diep in ons hart dragen. Hij zal altijd en overal bij ons zijn.”

Ex-voetballer

Cédric Baekeland startte als 20-jarige met koersen. Daarvoor voetbalde hij bij KSV en Club Roeselare. Bij die laatste ploeg stopte hij als belofte omdat hij met een blessure aan zijn enkelligament kampte. Daarna ontdekte hij de fiets en kreeg de wielermicrobe hem stevig te pakken.

De vrijgezel trapte zijn eerste kilometers bij een nevenbond en stapte uiteindelijk als laatstejaarsbelofte naar het peloton over. Daar pikte hij het niveau bijzonder snel op en finishte hij regelmatig in de top twintig.

Tijdens zijn derde seizoen als wielrenner stond hij na een knieoperatie even aan de kant, maar sindsdien bleef hij van lichamelijk leed gespaard en primeerde het koersplezier.

Binnen de teams waarvoor hij de voorbije seizoenen reed, stond Cédric bekend als een geliefde ploegmakker en iemand die zich zonder problemen inzette voor zijn kopmannen.

Het onverwachte overlijden van Cédric doet terugdenken aan het overlijden van renners zoals Daan Myngheer uit Hooglede in 2016 tijdens een koers op Corsica en Wevelgemnaar Joren Touquet in 2019. Joren overleed in gelijkaardige omstandigheden tijdens zijn slaap toen hij met zijn vriendin op vakantie was in Tenerife. Cédric en Joren kenden elkaar trouwens goed.

Baekeland was van plan om begin juni deel te nemen aan het avondcriterium Ride for Joren in Wevelgem. “Een rit die hij voor geen geld van de wereld wou missen…”, aldus de organisatie. “De ouders van Joren hebben de avond voor zijn overlijden nog via Facebook contact gehad met Cédric om hem te bedanken dat hij zich mee inzet voor Ride for Joren”, vertelt Elyse nog.

Wielervriend Frans Delameilleure: “Ik heb Cédric enkele uren voor zijn dood nog gesproken”

Frans Delameilleure (65) had Cédric Baekeland twee seizoenen onder zijn hoede bij Dovy Keukens-FCC, de wielerploeg waar hij al tien jaar voorzitter van is. “Het waren twee absolute topjaren”, zegt Frans.

“Cédric reed erg sterk en werd op 15 augustus 2019 zelfs tweede in Beselare. Een koers die hij altijd moest gewonnen hebben, maar hij gaf er de zege weg. Dat vind ik nog altijd jammer.”

Frans typeert Cédric als een erg joviale en vrolijke man. “Een allemansvriend”, stelt hij. “Cédric had geen vijanden, was altijd opgewekt… Hij was ook de kerel die met een welgemikt grapje meteen de ambiance in de groep kon steken.”

Het nieuws van zijn plotse dood heeft Frans zwaar geschokt. “Vorige vrijdag is hij nog bij mij in onze fietsenwinkel in Rumbeke geweest. Cédric kwam nog elke week bij mij over de vloer. Dan praatten we over de koers en de dingen des levens. We hadden een bijzonder goeie band. Cédric was mijn poulain.”

Messengerberichtje

Ook maandagavond spraken Cédric en Frans elkaar nog. “Rond 23.30 uur kreeg ik een Messengerberichtje van hem met de vraag of ik een Azerbeidzjaanse renner onderdak kon geven. Zo was hij, altijd aan anderen denken en mensen willen helpen. Wist ik veel dat hij er een paar uur later niet meer zou zijn. Ik heb hem nog enkele uren voor zijn dood gesproken. Waarschijnlijk als laatste…”

Zaterdag 26 maart zou Cédric in Slypskapelle zijn eerste wedstrijd van het seizoen rijden. “Daar starten wij ook, het zal erg emotioneel worden”, vecht Frans tegen de tranen. “Bij ons rijdt ook Cédrics beste vriend, Nills Pauwels. Hem proberen we zo goed mogelijk op te vangen. De koers zal nooit meer hetzelfde zijn zonder Cédric.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier