Eric Desruelle is er intussen 78, maar de gewezen crosser is nog lang niet vergeten. De Torhoutenaar, die na zijn carrière in het veld een bloeiende fietsenzaak in Lichtervelde uitbouwde, werd als laatbloeier onder meer twee keer vice-Belgisch kampioen veldrijden.
Van een late roeping gesproken: Eric Desruelle kan er model voor staan, maar in zijn geval betekende laat niet te laat, verre van zelfs. Trouwen deed hij wel (zogezegd) op tijd met Roos Volckaert, al liet hun enige zoon Wim zes jaar op zich wachten. Het was het wachten waard, want Wim (49) werd de tweede schakel van een benijdenswaardig viergeslacht met ook nog kleinzoon Dylan (28) en achterkleinzoon Andrés (3). Eric Desruelle, inmiddels 78 jaar, kwam in het veldrijden pas tot zijn recht toen hij de dertig al gepasseerd was. “Eerst koerste ik een beetje op de weg”, begint Eric. “Maar dat ging mij niet zo goed af. De diesel in mij kwam ik pas op toerental wanneer de koers eigenlijk al gereden was. Ik hield het niet lang vol, maar toen mijn buurman Gerard Verbrugghe zich als veldrijder in de prijzen knokte, zei ik tegen mijn vrouw: dat kan ik ook! Ik ging in de leer bij Charel Van Houtte en in de winter van 1967-1968 won ik al meteen twee keer. Op mijn 30ste verjaardag had ik een dozijn veldritten op mijn naam gebracht. Trainen deed ik ‘s avonds in het donker op een uitgestippeld parcours. Toch zou ik mijn zegecijfer tijdens de volgende 13 winters vertienvoudigen. Ook in de kampioenschappen speelde ik aardig mee, zelfs als gedateerde beroepsrenner. Zo werd ik zowel in Overijse 1976 en in 1978 in Beernem vicekampioen van België na Marc De Block respectievelijk Roger De Vlaeminck. Ik werd zeven keer geselecteerd voor het WK met een zesde plaats in Chazay d’Azergues in 1976 als beste resultaat.”
Eerst koerste ik een beetje op de weg. Maar dat ging mij niet zo goed af. De diesel in mij kwam ik pas op toerental wanneer de koers eigenlijk al gereden was
Ondergetekende ziet in Eric Desruelle een kruising van Charel Van Houtte en Robert Vermeire. Eigenlijk waren pieken noch dalen aan Eric besteed, wel strakke regelmaat. Hij herinnert zich slechts één teleurstelling. “Het BK van 1975 in Volkegem. Tijdens die winter had ik mijn eeuwige vriend Robert Vermeire vaker geklopt dan hij mij en ik was te zegezeker. Ik wachtte te lang om toe te slaan. Bertje vatte moed en haalde vernietigend uit in de laatste halve ronde. Ik kreeg het gaatje niet meer gedicht en was razend kwaad op mezelf.”
Tot zijn 42ste
Eric was onverwoestbaar als een oude wijn, ging ermee door tot en met de winter van 1983-1984 en werd op zijn 42ste nog negende op het BK in Asper. “Ik moet vrezen dat ik in het huidige veldrijden weinig aan de bak zou komen. De omlopen zijn meestal lichtlopend en met mijn gebrekkige explosiviteit had ik mij niet kunnen weren. Meestal rijden ze bijna zo rap als op de weg, kijk maar naar de gemiddelden.”
Ik ga niet meer naar de cross kijken. Op televisie kan je het zoveel beter volgen
“Ik ga ook niet meer kijken. Vroeger trok je je laarzen aan en slenterde je naar believen wat rond. Nu mag je geen meter verlopen of je bent je overzichtelijke plaats kwijt. Op tv kan je het zoveel beter volgen. Tijdens de weekends trekken wij liever naar de zee in Westende-Bad, waar we een vakantiehuis hebben en ook daar beschikken we over een televisie.”
“Even zag het ernaar uit dat ik een opvolger kon hebben”, verandert Eric van onderwerp. “Mijn kleinzoon Dylan eindigde als junior permanent bij de eerste tien. De startorde werd geloot en was voor iedereen gelijk. Bij de beloften wordt die geloot op basis van UCIi-punten. Dylan had er geen, want hij had het er niet voor over om in die in verre buitenlandse veldritten te sprokkelen.”
Fietsenzaak
Eric Desruelle deed het ook buiten het veldrijden uitstekend. Eerst werkte hij in de meubelfabriek Meubar en later in de verfgroothandel TVD, maar bovenal bouwde hij in Lichtervelde een bloeiende fietsenzaak uit. Geslaagd in het leven, zeg wel en daar hoopt nog een flink vervolg aan te breien als langbloeier. Moet kunnen want hij is vertrouwd met die materie.
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier