Volgend jaar zal Emiel Vermeulen (30) niet meer in het profpeloton te zien zijn. Hij bouwt een nieuwe toekomst. Sinds ongeveer een maand staat hij in Brugge voor de klas. In de toekomst wil hij als coach zijn ervaring doorgeven.
Aan zijn laatste seizoen bij de profs houdt Emiel Vermeulen geen al te beste herinneringen over. Tijdens de voorbereiding op zijn zesde campagne bij de elite met contract werd hij door een blindedarmontsteking afgeremd. Hij liep ook nog eens een coronabesmetting op en bij het Nederlandse Beat kende hij veel problemen met het materiaal. Het einde was heel abrupt, want in de eindsprint van de Grote Prijs Rik Van Looy in Herentals kwam hij ten val en liep hij een breuk aan de hand op. Het vroegtijdige slot van een pechjaar. En van zijn wielercarrière!
“Op sportief vlak was het geen geweldig seizoen”, zucht Vermeulen. “De koersen waarin ik het einde haalde met de fiets waarmee ik aan de start stond zijn op één hand te tellen. Ketting die dubbel sloeg, crankstel dat afbrak, stuur dat kantelde, er gebeurde altijd iets. Voor volgend seizoen was er interesse van twee teams. Van Roubaix, mijn ex-ploeg, en Wagner. Over Roubaix kan ik geen slecht woord vertellen, maar dat was niet de uitdaging die ik zocht. Hetzelfde bij Wagner. Indien ik prof bleef, dan enkel in een bestaande structuur met een sterke omkadering. Want dat is echt noodzakelijk.”
Meevaller
Een voorstel van een professioneel continentaal team – Roubaix, Wagner en Beat worden door de Internationale Wielerunie UCI als niet-professioneel continentale teams gekwalificeerd – kwam er niet. Dus draaide Vermeulen de knop om en verzilvert hij voortaan zijn universitair diploma master in bewegings- en sportwetenschappen.
“Tot de krokusvakantie kan ik een interimopdracht uitvoeren”, verduidelijkt hij. “Aanvankelijk dacht ik zelfstandig coach te worden. Het is allesbehalve eenvoudig snel een voltijdse agenda te krijgen. Ik kreeg de kans in het onderwijs te stappen. Die mogelijkheid greep ik met beide handen. Tot nog toe valt het beter mee dan ik verwachtte. Ik probeer jongeren de beweegmicrobe door te geven. Door hen een gezond stramien voor te schotelen. Het is een leuke job. Ik hoop dat ik na de krokusvakantie verlenging krijg.”
Fietsen doet Emiel Vermeulen, getrouwd met sportpsychologe Sofie Morbée, ook nog altijd. Zondag sloot hij de Shifting Gears Beachrace in De Haan als twaalfde af. Op winnaar Timothy Dupont gaf hij na 45 kilometer 2’30 toe. “Dergelijke strandraces zal ik in de winter zeker blijven doen”, benadrukt Vermeulen. “Maar koersen bij de elite zonder contract ga ik volgend jaar niet doen. Ik blijf fietsen, maar op de weg ga ik geen competitie meer doen. In de buurt zijn er genoeg clubs om bijvoorbeeld op zondagvoormiddag te gaan fietsen. De Casinoboys in Knokke of de Goezeput in Brugge. Ik zal me wel ergens aansluiten. Inderdaad, op zondagmiddag zal ik na de tocht op een terras een lekker biertje drinken. Iets wat vroeger niet kon.”
Skivakantie
Dat zijn leven helemaal anders is geworden bewijst zijn niet-deelname aan het Belgisch kampioenschap beachrace in Bredene op zaterdag 30 december.
“Voor het eerst ga ik tijdens de kerstvakantie skiën”, glundert de pocketsprinter. “Ook dat is iets wat de voorbije jaren niet mogelijk was.”
Na die skivakantie neemt hij zijn onderwijsinterim opnieuw op. De droom om als coach zijn ervaring door te geven geeft hij niet op. “Iets wat ik naar alle waarschijnlijkheid in bijberoep zal doen”, vertelt Vermeulen. “In de loop der jaren heb ik wat ervaring opgebouwd. Ooit deed ik een stage bij Quick.Step en ik heb met Marc Lamberts, de voormalige coach van Wout van Aert, gewerkt. Als trainer bij een ploeg aan de slag gaan, dat zou ik wel willen doen. Daarvoor zal ik nog wat referenties moeten verzamelen. Voor een project van Cycling Vlaanderen engageerde ik me al. Ploegleider worden? Neen, dat niet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
