12 juni 2021 werd een speciale dag voor Ward Vander Meiren. De Roeselarenaar vierde vorig weekend niet alleen zijn 38ste verjaardag, hij maakte ook nog eens zijn comeback in het wielerpeloton. Bijna een jaar na zijn zwaar verkeersongeval op training komt Vander Meiren weer aan koersen toe.
Het nieuws kwam vorig jaar binnen als een grote schok. Op 19 juli was Ward Vander Meiren (38) aan het trainen met enkele ploegmaats toen hij in Kemmel verrast werd door een landbouwmachine. De Roeselarenaar kwam aan het kruispunt ten val, werd overreden door het gevaarte en werd in kritieke toestand weggebracht naar het ziekenhuis waar hij moest vechten voor zijn leven.
“Dat is iets waar ik liefst zo weinig mogelijk aan terugdenk”, vertelt Ward. “Ik weet ook niets meer van het ongeval en misschien maar goed ook. De eerste keer dat ik weer buiten kon gaan fietsen, was op 10 oktober. Samen met mijn vader en enkele vrienden. In het begin had ik echt schrik om alleen te gaan fietsen, maar daar heb ik me kunnen overzetten. Al is het Heuvelland nog altijd een streek die ik probeer te vermijden. Dan verkies ik eerder de Vlaamse Ardennen.”
Ontgoocheld
Het is wel bijzonder straf dat Ward amper een drietal maanden na het ongeval terug op de fiets zat. Ook het lopen heeft hij ondertussen hervat. Maandag heeft hij voor het eerst vijf kilometer kunnen afwerken. “Ik heb het geluk dat ik tijdens mijn revalidatie door een fantastisch team ondersteund werd. Mensen die heel koersminded zijn en me echt motiveerden om er vol voor te gaan. In het dagelijkse leven heb ik nergens meer last. Enkel mijn elleboog kan ik nog niet volledig strekken. Ik kan weer probleemloos fietsen en ook het lopen begint te lukken. Vijf kilometer is niet veel, maar het is een begin. Het wordt nu zaak om rustig op te bouwen.”
“Ik weet niets meer van het ongeval en dat is misschien maar goed ook”
Vorig weekend reed de 38-jarige eliterenner zonder contract in Oudenburg zijn eerste koers sinds het ongeval en daar kan hij met een positief gevoel op terugblikken. “Het was zelfs mijn eerste koers sinds september 2019, want in 2020 heb ik geen enkele wedstrijd gereden”, aldus Ward. “En ik moet zeggen dat het toch wat wennen was om opnieuw in peloton te rijden. Het was dan ook nog eens een criterium met veel bochten en dat vele optrekken is niet echt mijn ding. Ik zat achteraan het peloton en het zelfvertrouwen ontbrak een beetje om op te schuiven. Op zes ronden van het einde moest ik de rol lossen. In het begin was ik daar wat ontgoocheld over, maar eigenlijk moet ik tevreden zijn met mijn prestatie. Het was alleszins een goede training.”
Hel van Kasterlee
En Vander Meiren kijkt alweer verder vooruit. Opnieuw naar de Hel van Kasterlee. En niet alleen die van deze winter, maar ook al die van volgend jaar. “Ik zou er dit jaar graag starten, maar ik heb nog een hele weg af te leggen. De 5 km die ik nu kan lopen, is nog niet de 45 km die we in de Hel moeten afleggen. Maar ik wil er absoluut starten, al is het zonder concrete ambities. En in 2022 wil ik daar mijn sportieve carrière afsluiten. Ik ben 38 jaar, maar ik sport nog enorm graag en wil afscheid nemen na een normaal jaar. Dus ik ga met plezier nog even door”, besluit de Roeselarenaar die in 2017 knap tiende werd in de zwaarste crossduatlon ter wereld. (BVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
